လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္က ဤရြာဤေက်ာင္းကို စာသင္ေပးခဲ့သည့္ ၿမိဳ႕ႀကီးသူဆရာမႀကီးေဒၚန ုန ုေထြး ယခု ဤရြာကိုအလည္လာသျဖင့္တပည့္ အ ေဟာင္းေတြတျပဳံးျပဳံး တရႊင္ ရႊင္သြားကန္ေတာ့ၾကပါသည္။
သို ့ေသာ္ ထိုအထဲ၌ တပည့္ေဟာင္းတ ေယာက္ျဖစ္သည့္ ေအာင္ သိန္းက ေတာ့ မပါဝင္ေခ်။ေဟ့ ေအာင္ သိန္း ။ ဆရာမႀကီး ေဒၚေထြးေထြးအလည္လာသကြ။ ငါတို ့သြားကန္ေတာ့မလို ့။မင္းေရာ မလိုက္ေသးဘူးလား။ထိုသို ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေမးသည့္အခါတိုင္းေအး ။ ေနာက္ေန ့မွသြားမယ္ကြာဟူ၍ ေအာင္ သိန္းက ေျဖပါသည္။
သို ့ေသာ္ သူသည္ ဆရာမႀကီးကို သြားကန္ေတာ့ဘို ့စိတ္ကူးမရွိပါ။အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။သူ ့၌ ဆရာမႀကီးကိုနာက်ည္းစရာရွိေန၍ပါေလာ။မဟုတ္ပါ။အတိတ္ကိုေဆာင္ ရမည္ဆိုေသာ္ ့့့ေအာင္ သိန္းသည္ ဆယ္တန္းဒုတိယႏွစ္ ေက်ာင္းသား။ ေက်ာင္းစာ တြင္ စိတ္မပါ။
ရြာထဲက အရပ္သားေတြႏွင့္ ေဘာလုံးကန္သည္။ရြာပတ္ဝန္းက်င္ဇာတ္ပြဲအၿငိမ့္ပြဲမွန္သမၽွညလုံးေပါက္သြားၾကည့္သည္။ စင္ စစ္ သူသည္ ေက်ာင္းသားတပိုင္း အရပ္သား လူပ်ိဳေပါက္ တပိုင္း ျဖစ္ေခ်သည္။ၿပီးေတာ့ သည္တႏွစ္လည္း စာေမးပြဲ က်ဦးမည္ဟုအမ်ားက သတ္မွတ္ထားသည့္အ ေကာင္။
ထိုအခ်ိန္မွာ သူတို ့ေက်ာင္းကို ဆရာမ အသစ္ေရာက္လာ၏။ရြာႏွင့္မိုင္ တရာေက်ာ္ေဝးသည့္ၿမိဳ႕က ဆရာမကို ေက်ာင္းေကာ္မတီက ငွားလာခဲ့သည္။ အမည္ မႏုႏုေထြး။ စာအသင္ ေကာင္းလြန္းလွ၍ ငွားခက အမ်ားႀကီးပိုေပးရသည္တဲ့။စာသင္ ေကာင္းမ ေကာင္းေတာ့ မသိ။
လွတာေတာင့္တာက ေတာ့ ရက္ ရက္စက္စက္ပင္။ေအာင္ သိန္းလည္း ေက်ာင္းမွန္မွန္ ျပန္တက္ပါေတာ့၏။ဆရာမ အရမ္းလွ ေပမဲ့ သူ စိတ္နဲ႔ေတာင္ မျပစ္မွားခဲ့ပါ။ ရိုေသသည္။ ခ်စ္သည္။ စာသင္ ရတာလည္းေပ်ာ္သည္။ သူ စာမွား၍ ဆရာမက သူ ့ဗိုက္ေက်ာ ဆြဲလိမ္ေသာ္လည္း သူ မနာပါ။သို ့ေသာ္အထက္တြင္ ဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း သူ ့မွာ ႏွစ္ဘဝရွိသည့္ႏွယ္။
ေက်ာင္းသားေအာင္ သိန္း အ ေနႏွင့္ တပည့္လိမၼာ ပီသ ေသာ္လည္း အရပ္သားေအာင္ သိန္း အ ေနႏွင့္က်ေတာ့ တမ်ိဳးျဖစ္ေခ်၏။သူ ့ေဘာ္ဒါ လူပ်ိဳေပါက္ လူပ်ိဳသိုး မုဆိုးဖို က်ားႀကီးေတြက စကားဝိုင္း အရက္ဝိုင္းေတြမွာ ဆရာမကို တစ္တစ္ခြခြ ပါးစပ္အရသာခံ ေျပာၾကပါသည္။
”ေတာက္ ၊ ႏုႏုေလး ဖင္ႀကီးေတြက ကားထစ္ေနတာဘဲ။ နို႔ႀကီးေတြကလည္း ဟဲဗီးေတြ။ အသားကေဖြး ညက္လို ့။ဒါမ်ိဳး ႏႊာလိုက္ ရလို ့က ေတာ့ ကြာ။၂ လ ေလာက္ ျခင္ေထာင္ ထဲကကို မထြက္ဘူး။”
“အံမာ ငါက ေတာ့ ဆရာမကိုယ္တုံးလုံး ခၽြတ္ထားတာ ျမင္ ႐ုံနဲ႔ ၿပီးသြားမွာဗ်။ဟီဟီကိုယ္တို ့က ေတာ့ ေပါင္ျဖဴျဖဴေလးကိုလၽွာနဲ႔ ေျဖးေျဖး ေျဖးေျဖးခ်င္း လ်က္ခ်င္ တာကြ။””့့့့့့့့ “ထိုထိုေသာတဏွာရမၼက္အျမႇဴ အဆြ စကားေတြၾကားရဖန္မ်ားေတာ့ လူပ်ိဳေပါက္ ေအာင္ သိန္း စိတ္ေတြ မရိုးမရြ ျဖစ္လာပါသည္။
ဆရာမ အတန္းေရွ႕ထြက္ စာသင္ ရင္း ေျမျဖဴက်လို ့ ကုန္းေကာက္တာမ်ိဳး ေတြ႕လၽွင္ ဟိုကိုယ္ေတာ္ႀကီးေတြ စကား ျပန္၍ ၾကားေယာင္လာၿပီးဆရာမတကိုယ္လုံးကို ေသ ေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိေတာ့၏။အင္း သူတို ့ေျပာတာ နည္းေတာင္ နည္းေန ေသးတယ္။
ဆရာမက အရမ္းကို ဆြဲေဆာင္ နိုင္ တဲ့ေဘာ္ဒီ ရွိပါလား ဟု ေတြးမိသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ ့ေပါင္ၾကားကဟာကထလာသျဖင့္ ကပ်ာကယာအာ႐ုံလႊဲရပါ၏။သည္လိုႏွင့္ တည ့့့။ေအာင္ သိန္း သခ်ၤာ တပုဒ္ နားမလည္၍ဆရာမထံ ေမးဘို ့သြားသည္။ ည ၉ နာရီေလာက္။ဆရာမက တပည့္မ ေလး ၃ ေယာက္ႏွင့္ စာၾကည့္သင္းထဲ မွာေနသည္။
သူ ေရာက္ေတာ့ဝင္းတံခါးေစ့ထားတာ ေတြ႕၏။သူအသာ တြန္းဝင္ ခဲ့သည္။စာၾကည့္သင္းထဲ ေရာက္ေတာ့ တိတ္ဆိတ္ေန၏။ဆရာမ အ ေဖာ္ ဆယ္တန္းေကာင္ မ ေလးေတြတ ေယာက္မွမရွိ။ဆရာမလည္း ရွိပုံမရ ၍ ျပန္မည္အလုပ္ ဆရာမအခန္းဆီမွ အင့္ကနဲ အသံသဲ့သဲ့ၾကားသျဖင့္ သူေရွ႕တိုး ၾကည့္လိုက္သည္။
ေအာ္ ! ဆရာမအိပ္ေပ်ာ္ေနပါလား။သည္ေန ့ တည ေနလုံး ေက်ာင္း သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ခဲ့သျဖင့္ ဆရာမ ပင္ ပန္းသြားလို ့ျဖစ္မည္။ေအာင္ သိန္းျပန္ ရ ေကာင္းမလား စဥ္းစား၏။ၿပီးေတာ့ ဟိုေကာင္ မ ေတြ ဘယ္သြားၾကသလဲ။သည္ည ရြာဦး ဘုရားဝင္းထဲမွာ ဆီမီး တ ေထာင္ပူေဇာ္ပြဲ ရွိ၍သြားေငးၾကတာျဖစ္မည္ကိုလည္းသူေတြးမိျပန္သည္။
ထိုသို ့သူတ ေယာက္ထဲ ဇ ေဝဇဝါ ျဖစ္ေနစဥ္လုံခ်ည္ ရင္ လ်ားႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ ဆရာမသည္ ပက္လက္မွ သည္ဘက္ကို လွိမ့္လိုက္၏။ေလၽွာကနဲ လုံခ်ည္ ေျပက်သြားၿပီး ဝင္းဝါ ထြားမို ့သည့္ နို႔အိအိႀကီးေတြ တဝက္တပ်က္ ေပၚလာသည္။
ေအာင္ သိန္း မ်က္ေတာင္ ခတ္ ဘို ့ပင္ေမ့သြားသည္။ လွလိုက္တဲ့ နို႔ႀကီးေတြပါလား။ အုံေတြက ႀကီးသည္။ ေတာင္ ပူစာလို မို ့ေမာက္ေနသည္။သူ တခါမွ မျမင္ ဘူးပါ။ ဆရာမက ေဘာ္လီ ထူထူႀကီးနဲ႔ ဖုံးဖိ၊ အ ေပၚကရင္ ဖုံးအက် ႌထပ္ဝတ္ေနက်မို႔ သူမ နို႔ေတြ ဒီ ေလာက္ႀကီးမည္ဟု သူမထင္ ခဲ့။
ေအာင္ သိန္း ရဲ့ ကိုယ္ထဲ ေက်ာင္းသား ဝိဉာဥ္ေပ်ာက္သြားၿပီး အရပ္သား ဝိဉာဥ္ ဝင္ ပူးလာေခ်သည္။တကိုယ္လုံး ကတုန္တယင္ျဖစ္ကာ လုပ္ခ်င္ စိတ္ေတြ တညီးညီး ေတာက္ေလာင္ လာ၏။ သူ ့ဟာကလည္း တအားဆာေလာင္ မာန္ထ လာသည္။
အ ေၿခ အ ေနကလည္း သူ ့ဘက္ ပါေနသည္။စာၾကည့္သင္းထဲမွာ သူနဲ႔ ဆရာမ ၂ ေယာက္ထဲ။တရြာလုံး ပြဲကို မဲေနၾကခ်ိန္။ အခ်ိန္သည္ ၁ နာရီေကာင္းေကာင္း ရမည္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာမ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာက လည္း သူ ့အတြက္ ဂြင္ ျဖစ္ေနျပန္၏။ေအာင္ သိန္း စိတ္ မထိမ္းနိုင္ေတာ့ပါ။စာၾကည့္သင္း တံခါးကို တိတ္တိတ္ေလးသြားပိတ္လိုက္သည္။
ဆရာမ အခန္းထဲ ေၿခ ေဖာ့ ဝင္၊ ကုတင္ နား ကပ္၏။ လက္တကမ္းပင္ မ ေဝးေတာ့။ဝင္းဝါ ႀကီးမားေသာ နို႔အုံႀကီးေတြကားစြင့္ ေန ေသာတင္ႀကီးေတြကို အနီးကပ္ၾကည့္ၿပီး ရမၼက္ခိုးေတြ ဟုန္းဟုန္းထလာေခ်သည္။သူ ့ ပုဆိုး အက် ႌကို အသံမျမည္ေအာင္ ခၽြတ္၍ကုတင္ ေပၚအသာတက္သည္။ထို ့ေနာက္ ဆရာမ လုံခ်ည္ကို ေအာက္စ မွညင္ သာစြာ အ ေပၚ ဆြဲလွန္၏။ လုံခ်ည္က ကၽြတ္ေနသည္မို ့အလြယ္ပင္။
ခါးေပၚေရာက္ေအာင္ ဆြဲလွန္လိုက္ေတာ့ ဆရာမ၏ အရင္းတုတ္ အဖ်ားသြယ္ေသာေပါင္ တံ ေခ်ာေခ်ာႀကီးေတြ မိေမြးတိုင္း ဖ ေမြးတိုင္းေပၚလာပါသည္။ ထိရက္ ကိုင္ ရက္စရာမရွိ။ေဘးေစာင္းအိပ္ေန ေသာ ဆရာမသည္ အ ေပၚက ေပါင္ ကို ေရွ႕သို ့ကား ဆန္ ့ထားသျဖင့္ သူမေပါင္ၾကားက ဟာက အ ေတာ္ေလး လြတ္လပ္စြာေပၚေနသျဖင့္ ေအာင္ သိန္း ကံေကာင္းေခ်ေတာ့၏။
သူမ ေပါင္ၾကားထဲ ျဖစ္သလို ေနရာယူၿပီး စိုရႊဲေနသည့္သူ ့ဟာအဖ်ားကို အ ေသအခ်ာ ေတ့ သြင္းလိုက္၏။အင္ ့့့ အင္ ။ဆရာမ အိပ္ခ်င္ မူးတူး အသံထြက္လာသည္။ေအာင္ သိန္း အျမန္လုပ္မွ ျဖစ္ေတာ့မည္ဟု သ ေဘာေပါက္ကာ ဆရာမ ခါးကို ကိုင္၍ အျမဳပ္သြင္းထည့္လိုက္သည္။ဟင္ ့့့ ဘယ္သူလဲ ။အို႔့့့ဘာလုပ္တာလဲ။
ဆရာမ ဝူးဝူးဝါးဝါး အထိတ္တလန္ ့ျဖစ္သြားသည္။႐ုန္းဘို ့ႀကိဳးစားသည္။သို ့ေသာ္ ေနာက္က်သြားေလၿပီ။ေအာင္ သိန္းက ခါးကို တင္းၾကပ္စြာ ေပြ႕ဖက္ထားၿပီးဆရာမ ဟာထဲ ဝင္ေနသည့္ သူ ့ဟာကို ကၽြတ္ထြက္မသြားေအာင္ ဖိကပ္ထား၏။ပါးစပ္ကလည္းခြင့္လႊတ္ပါ ဆရာမရယ္။ က် က်ေနာ္ တကယ္ခ်စ္လို ့ပါ ဟု တတြတ္တြတ္ ေျပာ၏။
ဟင္ ! နင္ နင္ ေအာင္ သိန္း။မလုပ္နဲ႔။ ကိုယ့္ဆရာမကို ဒီလို မလုပ္ ရဘူး။ဆင္း ဆင္းစမ္း။ငါ့စကား နားေထာင ္စမ္း။ဟာ ့့့့ ဒုကၡပါဘဲကြာ ့့။ဆရာမ တ ေျဖးေျဖး နားလည္လိုက္ၿပီ။အ ေျခအ ေနသည္ အ ေတာ္ေလး ဆိုးေနၿပီမဟုတ္လား။သူမ ဝမ္းနည္းစြာ တအီအီ က်ိတ္ငိုပါေတာ့သည္။
ေအာင္ သိန္းမွာ ဆရာမကို သနားေသာ္လည္းေနာက္ မဆုတ္ နိုင္ေတာ့။ တခါမွ မၾကဳံဘူးေသာ၊ဘယ္လိုမွ မ ေတြးဘူးေအာင္ ေကာင္းလွသည့္အထိအ ေတြ႕ ေနာက္ အ႐ူးအမူး လိုက္ေလ ေတာ့သည္။ဆရာမ၏ ျဖဴေဖြး ကားစြင့္ေနသည့္ ဖင္ႀကီးေတြကိုလက္နဲ႔အျပည့္ ဆုပ္ညႇစ္ကာ ေဆာင့္သြင္းေလ၏။
ႁပြတ္ ့့့့ ႁပြတ္ ့့့့။ အင့္ ့့့့့့ အား ။ေကာင္းလိုက္တာဆရာမရယ္။ အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ ။ က်ေနာ္ တကယ္ခ်စ္လို ့ပါဗ်ာ။ဘယ္လိုမွမ ေနနိုင္ လို ့ပါ ေနာ္ဆရာမ ဘာမွ ျပန္မ ေျပာေတာ့ ။ ႐ုန္းလည္း မ႐ုန္းေတာ့။ တရႈပ္ ရႈပ္ ငို၍သာ ေနပါေတာ့သည္။ေအာင္ သိန္းအ ေပၚက ေန ျဖစ္ကတတ္ဆန္း လုပ္ရ ေသာ္လည္း ပထမဆုံး အ ေတြ႕အၾကဳံ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္နဲ႔ ၿပီးသြားသည္။
ဒါေပမဲ့ ေဇာက သန္ေန သျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း သူ ့ဟာျပန္ထ လာသည္။ျဖတ္ကနဲ ဆရာမ ေပါင္ၾကားက ထလိုက္ကာဆရာမ ကို ပက္ လက္ဆြဲလွန္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း အ ေပၚက တက္ခြ ျပန္သည္။ဆရာမက က်ိတ္ ငိုေနဆဲ။ အားေလၽွာ့လိုက္သည့္အလား ေအာင္သိန္းျပဳသမၽွ ၿငိမ္ခံေတာ့သည္။သို ့ေသာ္ သူမသည္ စိတ္နာ၍ေလာမသိ။ သူမ မ်က္ႏွာကို ေစာင္ျဖင့္ဖုံး ထားေခ်သည္။
ေအာင္ သိန္းက နမ္းဘို ့ဆြဲလွပ္ေသာ္လည္း မရ။ေအာင္သိန္းသည္ ဆရာမ ေပါင္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဖ်ဲၿပီး က်က်နန ေနရာယူသည္။ ေနာက္ သူ ့ဟာ ညိဳမဲမဲႀကီးကို ဝင္းဝါ ႏူးညံ့ေနသည့္ ဆရာမဟာထဲထည့္လိုက္သည့္။သူ ့အေကာင္ မာန္ဖီ၍ ဝင္ သြားပုံက ၾကက္သီးထ စရာပင္။
ပထမ ေျဖးေျဖးခ်င္း သြင္း ထုတ္ လုပ္သည္။ဆရာမ၏ ရင္ ဘတ္လွလွေပၚက နို႔ထြားႀကီးေတြကို အားရပါးရ ကိုင္ သည္။ စို ့သည္။ အသီးေလးေတြကို နယ္ေခ် ကစားသည္။သို ့ေသာ္ ေအာက္က ဆရာမ က ေတာ့ ငွက္ေပ်ာတုန္းသဖြယ္ ။ မလႈပ္ မယွက္။
ဒုတိယ အခ်ီသည္ သူ ့အတြက္ အရမ္းအရသာ ပိုရွိသည္။ စိတ္တိုင္းက် ရွယ္ လုပ္ခြင့္ရသည္မဟုတ္လား။ ပထမ တခ်ီလို အျမန္လည္းမၿပီးေခ်။ဆရာမ ငိုသံ တ ေျဖးေျဖး စဲသြားသည္။တခ်က္ တခ်က္ သူ ေဆာင့္အသြင္း အင့္ကနဲ အင့္ကနဲ အသံ သဲ့သဲ့ ေပၚလာသည္။
နာရီဝက္ ေလာက္ၾကာေတာ့ သူ ့ဟာက ထြက္ခ်င္လာ၏။ထိမ္းေပမဲ့မရ။ ၾကာရင္ လူမိမွာလည္းစိုးသျဖင့္ သူအၿပီး သတ္ တအား ေဆာ္ထည့္ေတာ့သည္။ဆရာမ ေပါင္ လွလွႀကီးေတြကို ဒူးဆစ္ေကြးကကိုင္ဖိၿပီးအသားကုန္ အုပ္ထည့္လိုက္သည္။တ ေဖာင္းေဖာင္းအသံေတြၾကားမွာဆရာမညည္းသံ တအအလည္းၾကားလိုက္ ရ ပါေလသည္။
ေနာက္ေန ့ေတြအတန္းထဲမွာ သူ ့ကို ပုံမွန္ ဟန္မပ်က္ ဆရာမကေျပာဆိုဆက္ဆံေပမဲ့၊ တျခားအခ်ိန္ အထူးသျဖင့္ႏွစ္ေယာက္ထဲ ျမင္ေတြ႕ခ်ိန္မွာေတာ့ ဆရာမ မ်က္ႏွာက တင္းမာ လွေခ်သည္။သူမွားသြားၿပီ။ေနာင္တရမဆုံးေတာ့ၿပီ။ေနာက္ ႏွစ္ ဆရာမ သူတို ့ရြာမလာေတာ့ပါ။သူက ေတာ့ဆယ္တန္း ပြတ္ကာ သီကာ ေအာင္ခဲ့ပါ၏။သိပ္မၾကာခင္ ဆရာမ ၿမိဳ႕မွာ အိမ္ေထာင္ က်ၿပီလို ့လည္း ၾကားရျပန္သည္။
မ ေမၽွာ္လင့္ေသာ ယခု အခ်ိန္က်မွဆရာမ ဤရြာကို အလည္ေရာက္လာပါသည္။သို ့ေသာ္ သူက ေတာ့ ဆရာမ၏တင္းမာေနဦးမည့္မ်က္ႏွာကိုရင္ မဆိုင္ ရဲသျဖင့္ေရွာင္ ၍ ပင္ ေနလိုက္ပါေတာ့၏။၁၀ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဆရာမ ျပန္သြားသည္။အဲ့ဒီ ည ေနမွာဘဲ သူ ့ငယ္ေပါင္း တ ေယာက္သူ ့ဆီ ေရာက္လာ၏။
ေအာင္ သိန္းရာ ။ဆရာမ အ ေပၚ မင္း အ ေတာ္စိမ္းတာဘဲ။ ဆရာမက ျဖင့္ မင့္ လာေတြ႕မလားလို ့တေမၽွာ္ေမၽွာ္နဲ႔ကြ။ ေရာ့ ဒါဆရာမက တပည့္ေတြကိုတ ေယာက္တအုပ္စီ ေဝတဲ့ေမတၱာပို ့စာအုပ္။သူငယ္ခ်င္းျပန္သြားမွ စာအုပ္ေလးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
ပထမ စာမ်က္ႏွာမွာ ဆရာမ၏လက္ေရးလွလွ ကိုေတြ႕ရပါ၏။တပည့္ ေမာင္ေအာင္ သိန္းသို ့ဆရာမ၏ လက္ေဆာင္ႏုႏုေထြး တဲ့။ေအာင္ သိန္း မ်က္ ရည္ က်မိပါေတာ့သည္။
