ပန္း ပန္လွ်က္

သည္ကေန႕ေတာ့ ဦးစြမ္းလွ်ံစိတ္ေတြက ဂဏာမျငိမ္ျဖစ္ေနသည္။ မယားၾကီးနဲ႕ စကားေျပာရတာအဆင္မေျပသလုိ အေပါက္အလမ္းကလည္းသိပ္မတည့္။ ကန္ေတာ္ၾကီးတုိက္ခန္းက တတိယေျမာက္မယားဆီသြားဖုိ႕ကလည္း သူ႕ရက္ပတ္မဟုတ္ေသး။ ကေလးဘက္မွာေနေနေသာ သူ႕ညီမ ေယာက်္ားဆုံးသြားလုိ႕သြားမည္ဆို တာေတာ့ ဖုန္းဆက္ထားသည္။ ဒီေကာင္မကေတာ့ တခါတေလပုံစံတမ်ိဳးခ်ိဳးေလ့ရွိ သည္။

သူလုိခ်င္ေနသည့္ဆုိင္ကယ္၀ယ္မေပး လုိ႕ ခရီးထြက္မယ္ေျပာျပီးေတာ့ ဘယ္မွမသြားပဲနဲ႕တိုက္ခန္းမွာပဲေ နတာကုိၾကဳံဖူးသည္။ ထုိေန႕ကေတာ္ေတာ္ႏွင့္အလုိးမခံလု ိ႕ ေခ်ာ့ေမာ ့ျပီးေတာ့လုိးခဲ့ရသည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံကအသက္(၅၀)ေက်ာ္ေပမဲ ့ကာမအားၾကီးတာေၾကာင့္ ေငြရွာေကာင္းသလုိကာမ အားေကာင္း ေနေအာင္ အမိ်ဳးမ်ိဳးၾကံစည္ထားသည္။ လိုးအားသန္ရန္အတြက္ ေျမြေပြးေသြးနဲ႕စပ္ထားတဲံအရက္မ် ား၊ ဖ်ံသုိနဲ႕ေရာထားတဲ့အရက္မ်ားကုိ ယူလာေလ့ရွိသည္။ မညိဳရွိန္ရဲ႕ဟာၾကီးကေတာ့ အတြင္း ညွစ္ဆြဲအားကေတာ္ေတာ္ၾကီးကုိေကာ င္းသည္ အိမ္ကမယားၾကီးဟာလုိ ျပဲျပဲအာအာ ေရွာ္ရႊတ္ရႊတ္ၾကီး ေတာ့မဟုတ္ေပ။

တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္စီးစီးပုိင္ပုိ င္ႏွင့္အေတာ္ၾကီးကုိ လုပ္လုိ႕ေကာင္းသည္။ သူကေတာ ့အလုိးသန္တာကလြဲလုိ႕သူ႕လီးကေလး လက္မေက်ာ္ရုံေလးပဲရွိျပီး လုံးပတ္ကလည္းလက္ညိဳးလက္မတ၀ုိက္ စာပဲ ရွိေလသည္။ ဒီဟာမ်ိဳးကုိေတာင္မွမညိဳရွိန္ရဲ ႕ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက စုတ္အားသန္သန္နဲ႕ညွစ္ေပးႏိုင္စြ မ္းရွိသည္။ ေမွ်ာ့ပါ ေသာအမ်ိဳးစားမဟုတ္ေပမဲ့ အတြင္းၾကြက္သားတုိ႕၏ညွစ္အားစုတ္ အားေကာင္းတာကေတာ့ အမွန္ပင္။ဒါေၾကာင့္ မညိဳရွိန္ကုိမပစ္ႏိုင္သည့္အျပင္ တုိးတုိးျပီးေတာ့ခ်စ္ေနရေလသည္။ သူ႕အဖို႕က ေငြသာပၚဓာနမဟုတ္ေပကာမစည္းစိမ္ကု ိဇိမ္က်က်ခံစားႏိုင္ဖုိ႕သာ အေရးၾကီးေပသည္။ ဒုတိယမယားကလည္းအျပဳစုေကာင္းသလုိ ရုပ္ရည္ကလည္းေခ်ာေမာလွပေပမဲ့ မညိဳရွိန္ေလာက္ေတာ ့လုိးမေကာင္းေပ။ အလုိးခံရာတြင္လည္းဦးစြမ္းလွ်ံ ကသာဦးေဆာင္သြားရသည္။ မညိဳရွိန္လုိတက္တက္ၾကြၾကြ အားမာန္ပါပါ လႈပ္ရွားတတ္သူမိ်ဳးမဟုတ္ေခ်။

ထုိဒုတိယမယားဆီလည္းမသြားခ်င္ေသး ေတာ့ ဆိုင္ကယ္ကုိ မညိဳရွိန္ရွိရာ ကန္ေတာ္ၾကီးတုိက္ခန္းဘက္ ဦးတည္ထြက္ခဲ့သည္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း တတိယထပ္ကုိတန္းတက္ခဲ့ေပမဲ့ ေသာ့ခေလာက္ကသာ ဆီးၾကိဳေနေတာ ့ဒီတခါ တကယ္ ခရီးထြက္ပုံရေလသည္။ ျပန္ဆင္းလာခဲ့ျပီးေတာ့ အက်ိဳးအေၾကာင္းသိခ်င္လုိ႕ ဒုတိယထပ္က ၀င္း၀ါလတ္ ဆုိေသာ ခင္ေနသည့္အမ်ိဳးသမီးကုိေမးရန္ အ၀င္တံခါးကုိတြန္းဖြင့္ၾကည့္ရာ အတြင္းကပိတ္မထားေတာ့ အလြယ္ပဲပြင့္သြားေတာ့သည္။ အသံမေပးပဲအတြင္းခန္းထဲ၀င္လုိက္ စဥ္ ဒရင္းဘက္ေပၚတြင္ပက္လကကားယားၾကီး အိပ္ေနတဲ့ ၀င္း၀ါလတ္ကုိ ေတြ႕လုိက္ရသည္။ ဖတ္ေနေသာအျပာကာတြန္းစာအုပ္ကလည္း ေအာက္ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာက်ေနေလသည္။ ထဘီကေတာ့ေပါင္လည္ေလာက္ကုိ ေရာက္ေနျပီးေတာ့ေပါင္တံေဖြးေဖြး တုတ္တုတ္ေတြကလည္း ဦးစြမ္းလွ်ံရဲ႕ကာမစိတ္ေတြကုိ အဟုတ္ျပင္းစြာထၾကြေစသည္။ ျပီးေတာ့အေပၚတပုိင္းလုံးကလည္း ရင္ဘတ္ၾကယ္သီးမ်ားျပဳတ္ထြက္ေနေ တာ့ အတြင္းလံေဘာ္လီ၀တ္မထားတဲ့ ႏုိ႕အုံေဖြးေဖြးတင္းတင္းၾကီးက မို႕ေမာက္စူထြက္ေနေပသည္။ ႏို႕သီးေခါင္းညိဳညိဳေလးတ၀ုိက္မွ ာလည္း ၾကက္သီးဖုေလးမ်ားက အစီအရီထေနကာစူစူတင္းတင္းေလးျဖစ္ ေနသည္။ ၀ုိင္း၀န္းမို႕ေမာက္ျပည့္တင္း ေနေသာ ႏို႕အုံေဖြးေဖြးဥဥၾကီးကုိၾကည့္ျ ပီးေတာ့ ဦးစြမ္းလွ်ံတေယာက္ရမက္မီးေတြ ထပ္မံ ေတာက္ေလာင္ လာေလသည္။

အခုလုိ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ပုံစံသာျမင္ ရလုိ႕ကေတာ့ သူလိုလူမေျပာနဲ႕စ်ာန္ပ်ံရေသ့ေတာ င္မွပဲ စ်ာန္ေလ်ာႏိုင္ေလသည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံတေယာက္ဘာကုိမွမစဥ္း စားေတာ့ပဲနဲ႕ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ေဘးၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ျပီးေတာ့ထဘီကုိလွ န္လုိက္ေလသည္။ အေမႊးတမွ်င္မွမရွိေသာ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိအရာၾကီးကျပဴး ကနဲထြက္ေပၚလာေလသည္။ ႏႈတ္ခမ္းသား ညိဳညိဳၾကီးကအနည္းငယ္ ျပဲဟေနျပီးေတာ့အရည္ၾကည္တုိ႕ျဖင္ ့စုိစြတ္ေနသည္။ အိပ္မက္ထဲတြင္ပါ အဖဲ့ခ ံေနရသလားမသိ အဖုတ္အုံၾကီးတခုလုံးက လႈပ္ခနဲလႈပ္ခနဲျဖစ္ေနေလသည္။ ေပါင္ၾကီးႏွစ္လုံးက ေဘးသုိ႕ခပ္ကားကားေလးျဖစ္ေနေတာ့ အဖုတ္ၾကီးမွာပိညွပ္မေနပဲ ေဖာင္းေဖာင္းဟဟၾကီးျဖစ္ေနေလရာ ဦးစြမ္းလွ်ံကလက္ခလယ္ျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားေအာက္ေျခကုိပြတ္ဆြဲေ ပးလုိက္သည္။ နဂုိကပင္ရြအာေနျပီမုိ႕ ယခုလုိခပ္ဖိဖိေလးပြတ္ဆြလုိက္ေသာ အခါ အရည္ေတြကဖင္ၾကားထဲအထိကုိစီးက်လာ ေလသည္။ ထုိအခါ မွာေတာ့လက္ခလယ္ကုိအထဲထိေရာက္ေအာ င္ ထုိးသြင္းလုိက္သည္။ ႏူးညံ့အိေထြးပူေႏြးေသာအရသာကုိ ခံစားလုိက္ရေလသည္။ အေမႊးကင္းစင္ေနေသာအဖုတ္ၾကီးမုိ႕ ႏႈတ္ခမ္းသား အထက္ပုိင္းအစပ္တြင္ အညိဳေရာင္သမ္းေနေသာအေစ့ၾကီးကျပဴ းထြက္ေနေပသည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံကေတာ့ အဆုံးထိျမဳပ္၀င္ေနေသာ လက္ခလယ္ေခ်ာင္းေလးျဖင့္ စုိက္ကာ၀ုိက္ကာခ်ဲ႕ကာခ်ဲ႕ကာေမႊ ဆြေပးလုိက္ပါသည္။

“အင္း အင္ အိ အ အင္..” ၀င္း၀ါလတ္ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားကအသံေတြထြ က္သြားျပီးေတာ့ ပက္လက္ၾကီးအိပ္ေနရာကတေစာင္းလွည္ ့လာသည္။ ေပါင္လုံးအိအိေတြၾကား ဦးစြမ္းလွ်ံလက္ကပိေနျပီးေတာ့ စိတ္တုိင္းက်မႏႈိက္သာပဲျဖစ္ေနေ လသျဖင့္ သူ႕လက္ကေလးကုိညင္ညင္သာသာေလး ဆြဲထုတ္ယူလုိက္သည္။ မ်က္စိေတြက မွိတ္ထားဆဲမို႕ ႏိုးေနပုံမရေသးလုိ႕ အသာေလးဒရင္းဘက္ကုိေကြ႔ပတ္သြားျ ပီးေတာ့ ၀င္း၀ါလတ္ေနာက္ေက်ာဘက္သုိ႕ သြားလုိက္သည္။ တင္ပါးဆုံအိအိၾကီးေနာက္မွာ ေနရာယူလုိက္သည္။ ညာဘက္ေပါင္ေပၚတြင္ ဘယ္ဘက္ေပါင္ကတင္ေနျပီးေတာ့ ခပ္ေကြးေကြးေလးျဖစ္ေနရာ ေပါင္ႏွစ္လုံးက စိညွပ္ကပ္သပ္ မေနပဲကြာဟေနေလရာ ေပါင္ၾကားထဲကအဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္း ၾကီးက ေနာက္ကုိျပဴအစ္ထြက္ေနေလသည္။ ထဘီကခါးထိေရာက္ေနေတာ့ ဘယ္ဘက္ျခမ္းတင္ပဆုံၾကီးမွာ ေျပာင္၀င္းေနေလသည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံက ခုမွသတိရေတာ့ အ၀င္တံခါးေပါက္ကုိအေျပးလႊား ဂ်က္ထုိးပိတ္လုိက္ရသည္။ ယခုအေျခေနေရာက္မွ၀င္း၀ါလတ္ကုိ မစားရေတာ့ဘူးဆုိလွ်င္ ေတာ္ေတာ္ညံ့ရာေရာက္ေပမေပါ့။ ၀င္း၀ါလတ္ သည္လည္းပဲ သူေဌးတေယာက္ရဲ႕မယားငယ္ျဖစ္ေပသည္ ။ မယားငယ္ဟူသည္မယားၾကီးလုိမဟုတ္ ေသြးသားစိတ္ေျဖရုံ ကာမကျမင္းေၾကာထရုံ အရုပ္သာသာမွ်သာရွိေပသည္ဟု ဦးစြမ္းလွ်ံက မယားငယ္မ်ားဘက္ကေနျပီးေတာ့ ကုိယ္ခ်င္းစာေတြးေပးတတ္ေလသည္။ထု ိသု႕ိကုိယ္ခ်င္းစာေသာေၾကာင့္ပင္ ၀င္း၀ါလတ္အား လုိအပ္ေနေသာအခြင့္ေရးကုိျဖည့္ ဆည္းေပးရန္ စုိင္းျပင္း ေနျခင္းျဖစ္သည္။

အ၀င္တံခါးကုိပိတ္ျပီးေနာက္မွာေ တာ့ ေစာေစာကေနရာမွာဒူးေထာက္ထုိင္ခ် လုိက္သည္။ အေမႊးတမွ်င္မွ် မရွိေသာ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းဟဟၾကီးက မက္ေမာစရာေကာင္းလြန္းေနသည္။ ၀င္း၀ါလတ္ တေယာက္ အိပ္မက္ထဲတြင္သူ႕ေယာက်္ားႏွင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ေဆာ္ေနရာမွ ဦးစြမ္းလွ်ံလက္က ေမႊေႏွာက္ျပီးေတာ့ ကလိလုိက္တဲ့အတြက္အိပ္မက္ကလန္႕ႏိ ုးလာျခင္းပါ။ အစမွာေတာ့သူ႕ေယာက်္ားကုိျမင့္ သန္းထင္ေနလုိ႕ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လ်က္က မ်က္လုံးအသာေလး ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့မွပဲ မညိဳရွိန္ေယာက်္ားဦးစြမ္းလွ်ံ ၾကီးျဖစ္ေနေလသည္။ ဗမာလီးနဲ႕အလုိးခံရတာရုိးေနျပီဆု ိေတာ့ တရုတ္လီးကုိထူးထူးဆန္းဆန္းၾကီး ခံၾကည့္ခ်င္ေနသည္မုိ႕ဆက္ျပီးေတာ ့ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိက္မိသည္။ မညိဳရွိန္ကုိမေတြ႕လုိ႕ဒီအခန္းထဲ ကုိ ၀င္လာျခင္းျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ သူမေယာက်္ားလုိးေၾကာရွည္ေၾကာင္း ကုိေတာ့ မညိဳရွိန္မၾကာမၾကာေျပျပေန၍သိထား ျပီးျဖစ္လုိ႕ အခုေတာ ့ဗဟုသုတအေနနဲ႕ တခ်ီတပြဲေတာ့ႏႊဲလုိက္ေပဦးမည္။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့သူ႕ေယာက်ာ္းကုိျ မင့္သန္းလဲ လာဦးမွာမဟုတ္ေသးေတာ့ ဦးစြမ္းလွ်ံနဲ႕ပဲအားရေအာင္ ခံျပီးေတာ့ကာမအရသာယူေပေတာ့မည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံကေဘာင္းဘီထဲထည့္ယူ လာတဲ့ ေျမြေပြးေသြးနဲ႕ေရာထားတဲ့ အေကာင္းစား ဂ်င္အရက္ပုလင္းကုိထုတ္ယူလုိက္ သည္။

ခပ္ၾကာၾကာေဆာ္ႏိုင္ရန္အတြက္လည္း ဒစ္ၾကီးရဲ႕အရင္းတ၀ုိက္ပတ္လည္ကို လိမ္းေဆးျဖင့္စိမ့္၀င္သည္အထိကုိ ပြတ္လိမ္းလိုက္သည္။ ဒီေဆးကလိမ္းျပီးမိနစ္(၂၀)ေလာက္ ထိေစာင့္ရသလုိ တနာရီနီးပါးဇိမ္နဲ႕ ႏွပ္ျပီးေတာ့လုပ္ႏိုင္သည္။ ေဆးလိမ္းျပီးေတာ့ ေဘာင္းဘီခၽြတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ တုိတိုပါးပါးေလးသာက်န္ေတာ့သည္။ အေပၚအကၤ်ီလည္းခၽြတ္ျပီးသားဆုိေ တာ့ စြပ္က်ယ္နဲ႕ အတြင္းခံေဘာင္းဘီပဲက်န္ေတာ့သည္။ ေရသန္႕ဗူးေလွ်ာက္ရွာရာဗီရုိေ ပၚတြင္ေတြ႕သျဖင့္ ယူထားလုိက္ျပီးေတာ့ ေရေသာက္လုိက္ အရက္ေသာက္လုိက္ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးႏႈိက္လုိက္နဲ႕ဇိမ္ က်ေနေလေတာ့သည္။ နဂုိထဲက ကာမစိတ္အားၾကီးရတဲ့ၾကား အရက္ေသြးတုိ႕ကပါပ်ံ႕ေနေလေတာ့ ဦးစြမ္းလွ်ံစိတ္ေတြက အဟုန္ျပင္းျပင္းထၾကြေနေလေတာ့သည္ ။ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕တင္ဆုံထြားထြားမုိ ႕မို႕ၾကီးကုိ ညာဘက္လက္နဲ႕ဖက္ျပီး ဘယ္လက္ကုိဒရင္းဘက္ေပၚတင္ ဒူးေထာက္လ်က္ ေခါင္းကုိအနဲငယ္ငုံ႕ကာ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းဟဟၾကီးကုိ ပါးစပ္ျဖင့္စုတ္ျပီးေတာ့ လွ်ာနဲ႕ယက္ေပးေတာ့သည္။ “ျပစ္ … ျပတ္ ပလပ္..” “ျပစ္ ျပတ္ ပလပ္ ပလပ္..” အဖုတ္ေလးကသန္႕စင္ေအာင္ေဆးေၾကာထာ းေတာ့ အနံ႕အသက္ကင္းစင္ကာယက္လုိ႔အေတာ္ ပင္ အရသာကုိရွိေနေလသည္။

ျပဴးအစ္ေနေသာအကြဲေၾကာင္းေလးတေလွ ်ာက္သုိ႕ အတြင္းအထိသူ႕လွ်ာေႏြးေႏြးၾကီးကု ိထုိးလိပ္သြင္းကာ ဆန္႕လုိက္ၾကံဳ႕လုိက္ ကားလုိက္ထိုးလိုက္နဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳးကလိေပးေနေတာ့သည္။ မအိပ္ခင္ကပဲအျပာကာတြန္းဖတ္ျပီးေ တာ့ ရာဂစိတ္ေတြကထ အိမ္မက္ထဲမွာလည္း ေယာက်္ားနဲ႕ ခ်စ္ပြဲ၀င္ေနတာကုိမက္ထား ဦးစြမ္းလွ်ံကလည္းႏႈိက္ျပီးေတာ့ ဆြထားနဲ႔ဆုိေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးတခုလုံးယားၾကြပြ ထလာတာကေတာ့ ပြင့္ထြက္သြားမလားကုိ ေအာက္ေမ့ရေလသည္။ ၀င္း၀ါလတ္တကုိယ္လုံးဆတ္ကနဲဆတ္ ကနဲတုန္ေနတာကေတာ့ ဒရင္းဘက္တခုလုံးကုိ လႈပ္ရမ္းေနေလသည္။ “အား အင္း အီး ရွီး အ အေမ့ အီး ရွီ ကၽြတ္ ကၽြတ္…” ၾကာေတာ့ ၀င္း၀ါလတ္တေယာက္ဦးစြမ္းလွ်ံရဲ႕ လွ်ာၾကမ္းၾကီးဒဏ္ကုိမခံႏိုင္ေတာ ့ပဲ တအီးအီးတအင္းအင္းညည္းကာ ပက္လက္လွန္ခ်လုိက္ရေတာ့သည္။ အရွိန္ပါပါလွန္ခ်လုိက္တာဆုိေတာ့ ဘယ္ဘက္ေပါင္ကငုံ႕ျပီးေတာ့ အဖုတ္ၾကီးကုိအားရပါးရ ယက္ေပးေနေသာဦးစြမ္းလွ်ံေခါင္း ၾကီးကုိ ဖိမိလ်က္သားျဖစ္သြားေလသည္။ ဒရင္းဘက္ေပၚမို႕သာ ၾကမ္းမာေပၚသာဆုိရင္ေတာ့ ေခါင္းတခုလုံးအီစိမ့္သြားႏိုင္ေ ပသည္။ ေပါင္ႏွင့္အဖိခံထားရေသာေခါင္း ၾကီးကုိ ဆြဲထုတ္လုိက္ျပီးေတာ့အရက္အရွိန္ ေၾကာင့္လည္း ကာမစိတ္ေတြကထၾကြကာ ေပ်ာ္ရႊ႔င္တက္ၾကြလာေလသည္။

၀င္း၀ါလတ္ကမ်က္လုံးကုိဖြင့္ၾကည္ ့ရင္း.. “ဟင္ ေလးေလးလွ်ံ ဘယ္ ဘယ္လုိလုပ္ျပီးေတာ့ ေရာက္ ေရာက္လာတာလဲ က် က်မက ဟုိ ဟုိ က်မေယာက်္ားမွတ္ မွတ္လုိ႕..” အမွန္ကေတာ့သိျပီးသားေပမဲ့ ရာဂစိတ္ေတြကအဟုန္နဲ႕ထၾကြေနေတာ့ စကားလုံးေတြကထစ္အေနျခင္းပါ။ ဦးစြမ္းလွ်ံကေတာ့ ဘာစကားမွေျပာမေနေတာ့ပဲနဲ႕ ထဘီကုိေအာက္သုိ႕ဆြဲခၽြတ္ျပီးေတာ ့ ၾကယ္သီးျပဳတ္ေနေသာ အေပၚအကၤ်ီကုိပါဆြဲခၽြတ္ေလရာ ၀င္း၀ါလတ္ကအလုိက္သင့္ျပဳျပင္ေပး ရေလသည္။ အခုေတာ့ အ၀တ္စားလုံး၀မရွိေတာ့တဲ့ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေ၇ေဆးငါးၾကီးလုိ ဖုထစ္မုိ႕ေမာက္ေနေသာ အသားအုံအသားဆုိင္တုိ႕နဲ႕ တစ္တုံးတစ္ခဲၾကီးကုိလွပေနေသာ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ခႏၶာကုိယ္က ရမက္မီးကုိအရွိန္ၾကီးစြာျဖင့္ ပုိမိုေတာက္ေလာင္ေစေတာ့သည္။ ဒရငး္ဘက္ေပၚမွာဆုိေတာ့ဘယ္လုိမွ လုပ္လုိ႕မရပဲျဖစ္ေနသျဖင့္ ဦးစြမ္းလွ်ံကလည္ကုတ္ႏွင့္ဒူးေ ကာက္ေကြးေအာက္ကုိ လက္ရႈိသြင္းျပီးေတာ့မလုိက္ရာ ၀င္း၀ါလတ္ကဦးစြမ္းလွ်ံလည္ဂုတ္ ကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္သုိင္းဖက္ျပီးေ တာ့ အလုိက္သင့္ပါသြားသည္။ ေပြ႕ခ်ီျပီးေတာ့၀င္း၀ါလတ္ကုိ ကုတင္ေပၚမွာကန္လန္႕ျဖတ္တင္ထားလု ိက္သည္။ ၀င္း၀ါလတ္က ဒူးေထာင္ေပါင္ကားအေနထားျဖင့္ ဦးစြမ္းလွ်ံကုိၾကည့္ေနေလရာ ဦးစြမ္းလွ်ံကအ၀တ္စားအကုန္ကုိ အျမန္ခၽြတ္ခ်လုိက္သည္။

၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ အဖုတ္ၾကီးမွာလည္း ခံခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ကုိတရြရြတၾကြ ၾကြနဲ႔ ဟစိဟစိၾကီးျဖစ္ေနေလသည္။ ၀င္း၀ါလတ္၏ေပါင္ၾကားကုိ ကုတင္အစြန္းထိေရာက္ေအာင္ ဦးစြမ္းလွ်ံကဆြဲယူလုိက္ေလရာ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ပဲကုတင္က မတ္တပ္ရပ္ျပီးေတာ့လုိးရန္ အံက်ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံကဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကုိ မလုိက္ျပီးေတာ့ ေပါင္ရင္းကုိဖိကပ္ထားလုိက္ျပီး လီးၾကီးကုိလက္ႏွင့္ကုိင္ကာ ေဖာင္းအာဟျပဲေနေသာ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕အသားနီလန္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေႏြးေႏြးအိအိၾကီးထဲသုိ ႕ ဇြပ္ကနဲကုိထုိးထည့္လုိက္ေလသည္။ အတုတ္ကလည္း အလြန္အမင္းမၾကီးပဲအရွည္ကလည္း ေလးလက္မေက်ာ္ေက်ာ္ေလးပဲရွိလုိ ႕လားေတာ့မသိ ရႊပ္ကနဲအဆုံးထိကုိ၀င္သြားေလသည္။ တုိသည္ရွည္သည္ၾကီးသည္ငယ္သည္ ေၾကးမ်ားမေနႏိုင္ေတာ့ပဲ ခံခ်င္စိတ္ေၾကာင့္အဖုတ္ၾကီးတခု လုံး ယားၾကြပြထေနတာဆုိေတာ့ လီးၾကီးကေစာက္ဖုတ္ထဲကုိအရွိန္နဲ ႕၀င္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ၀င္း၀ါလတ္တေယာက္ေက်နပ္အားရသြားေ တာ့သည္။ ေပါင္ႏွစ္လုံးကုိလက္ႏွစ္ဖက္နဲ ႕အက်အနဖိကာ ဖင္ၾကီးႏွစ္လုံးကုိရႈံ႕၍ရႈံ႕၍ပြ တ္ခါ ေဆာင့္ေဆာင့္လုိးပါေတာ့သည္။ လီးတုိအမ်ိဳးစားမို႕ ဒီလုိေဆာင့္ေဆာင့္ပြတ္ထုိးလိုး နည္းက ပုိသဘာ၀က်ေပသည္။

လေမႊးထူထူမဲမဲအုပ္အုပ္ၾကီးေတြက အေမႊးတမွ်င္မွမရွိတဲ့ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းၾကီးကုိ ပြတ္ကာပြတ္ကေပးေနျပန္ရာ ေစာက္စိျပဴးျပဴးေလးကုိမၾကာမၾကာ ပြတ္ထိကလိသလုိျဖစ္ေနရာ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕တကုိယ္လုံးမွာရွိေ နတဲ့ ကာမေၾကာမွန္သမွ်ကုိ ဖ်င္းကနဲဖ်င္းကနဲ က်င္တက္ရွိန္းဖိန္းေနေစေတာ့သည္။ “ဖြတ္ ဖြစ္ ဖြစ္ ျပြတ္ ျပြတ္ ” “ဖြပ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြစ္ ဖြစ္ ရႊစ္ ရႊစ္ ရႊတ္..” “အ အ ဟင့္ အ အင့္ အီး အ အေမ့ ရွီး ကၽြတ္ ကၽြတ္ …” တိုသေယာင္ရွိေနေပမဲ့လည္း ပြတ္ျပီးေတာ့ကပ္ကပ္ေဆာင့္ေနတဲ့ အျပင္ လေမႊးထူထူတုိ႕ကလည္း အေစ့ျပဴးျပဴးၾကီးကုိ ဗ်ိကနဲဗ်ိကနဲပြတ္သပ္ေပးေနေလေတာ့ ၀င္း၀ါလတ္ခမ်ာမွာေတာ့ အေကာင္းဆုံးအထိဆုံးေသာကာမအရသာကု ိ ခံစားေနရပါသည္။ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးတခုလုံးလည္း တရွိန္ရွိန္းနဲ႕ျဖစ္ေနျပီးေတာ့ တကုိယ္လုံးမွာလည္းတသိမ္႕သိမ္႕တု န္ခါလာကာ အရည္မ်ားပန္းျပီး တစ္ခ်ီျပီးသြားေတာ့သည္။ တကုိယ္လုံးမွာရွိေနတဲ့ အေၾကာမွန္သမွ်တုန္႕ခါဆန္႕ထြက္ျ ပီးေတာ့ ဖ်င္းကနဲဖ်င္းကနဲ ရွိန္းဖိန္းအီဆိမ့္သြားေလသည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံကမူ ဘာမွမျဖစ္ေသးေဆာင့္ေကာင္းတုန္း ပဲရွိေသးသည္။ ေျမြေပြးေသြးနဲ႕စပ္ထားတဲ့ ဂ်င္အရက္အရွိန္ ဒစ္ၾကီးနား၀ုိက္မွာသုတ္လိမ္းထား တဲ့ လိမ္းေဆးအရွိန္ေတြနဲ႕ ေဆာင့္လုိ႕ေညွာင့္လုိ႕ကေတာ့ အလြန္ၾကီးကုိေကာင္းေနဆဲပဲျဖစ္ သည္။ ၀င္း၀ါလတ္တေယာက္တဆတ္ဆတ္တုန္ခါျ ပီးေတာ့ ျပီးေကာင္းေကာင္းေနဆဲမွာပင္ ဦးစြမ္းလွ်ံရဲ႕ ပြတ္၍ပြတ္၍ေဆာင့္ခ်က္ေတြက အရွိန္လုံး၀မျပတ္ေလေတာ့ တကုိယ္လုံးေလထဲကုိေျမာက္တက္ေ နသလား ေအာက္ေမ့ေနရေအာင္ကုိေကာင္းလွေ ပသည္။

“ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ရႊတ္ ” အခ်က္(၃၀)ေက်ာ္ေလာက္မွာေတာ့ ၀င္း၀ါလတ္တေယာက္ကာမအထြတ္ထိပ္ကုိ ေရာက္ျပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္တခ်ီျပီးျပန္ေလ၏။ ထုိအခ်ိန္ထိတိုင္ ဦးစြမ္းလွ်ံကမျပီးေသး ေစးျပစ္က်ိခၽြဲေနေသာေစာက္ရည္မ်ာ း ရြသထက္ရြၾကြသထက္ၾကြလာေနသည့္ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားေၾကာင့္ စီးစီးပုိင္ပုိင္ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွ စ္ရွိကာ ၾကာေလေလေဆာင့္၍ေကာင္းေလေလျဖစ္ေ နေလသည္။ ၀င္း၀ါလတ္ကလည္းကာမေဇာေတြမႊန္တက္ လာျပီးေတာ့ ဖင္ေၾကာၾကီးေတြရႈံ႕၍ရႈံ႕၍ ေကာ့ျပီးေတာ့ခံလာေတာ့သည္။ အေဆာင့္ကလည္းၾကမ္း အခံကလည္းၾကမ္းဆုိေတာ့ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ေဆာ္ေနၾကပုံမ်ား မွာ အသည္းငယ္သူတေယာက္ဆုိက ၾကည့္ေနရင္းနဲ႕ႏွလုံးေသြးရပ္လု မတတ္ ေၾကာက္ခမန္းလိလိျဖစ္ေနေလသည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံကလည္း ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေပၚကုိ ဖိေထာက္ထားတ့ဲသူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ရုပ္လုိက္ျပီးေတာ့ ႏို႕အုံတင္းတင္းအိအိၾကီးေပၚကုိေ ျပာင္းလုိက္ျပီးေတာ့ ကုိယ္ကုိအနဲငယ္ကုန္းကာ အားရပါးရပင့္ဆြဲျပီးေတာ့အသားကု န္ေဆာင့္ျပန္ေလသည္။ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္ းကလဲ ခါးကိုတင္းေနေအာင္ခ်ိတ္ထားလိုက္ ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကအနဲငယ္ေစ့သြားျပီ းေတာ့ ေဆာင့္လုိ႕ေညွာင့္လုိ႕ကလဲ ပုိျပီးေတာ့ကုိေကာင္းလာေလသည္။

ဦးစြမ္းလွ်ံကလက္ဖ၀ါးထဲမွာျပည့္ အံလွ်ံထြက္ေနတဲ့ ႏို႕အုံေဖြးေဖြးတင္းတင္းအိအိၾကီ းကုိ ဆုတ္ျပီးေတာ့ေခ်ေပးေနရင္း လက္မထိပ္ကေလးနဲ႕ႏို႕သီးေခါင္းေ တာင့္ေတာင့္ေလးကုိ ဖိ၍ဖိ၍လွိမ့္လွိမ့္ေပးေနရာ ေစာက္စိထဲမွအေတြ႕ ႏို႕သီးဖ်ားအေတြ႕တုိ႕နဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးတခုလုံးမွာလည္း ပြင့္ကန္လုမတတ္ကုိအရသာရွိလာေ လသည္။ “ အဟင့္ ဟပ္ ဟပ္ခ်ိဳး အဟင့္ ဟပ္ ဟပ္ခ်ိဴး..” ၀င္း၀ါလတ္တကုိယ္လုံးသိမ့္ကနဲသိ မ့္ကနဲတုန္လ်က္ ဦးစြမ္းလွ်ံ၏ပစၥည္းၾကီးကုိဆြဲ ညွစ္သလုိျဖစ္သြားရာ အီဆိမ့္တက္သြားသည္ထိ ေကာင္းလွသည့္အတြက္ ယားျပီးေတာ့တက္လာျပီးေတာ့ လရည္ပူေတြကုိေစာက္ေခါင္းထဲကုိ ဗ်စ္ကနဲကုိပန္းထည့္လိုက္မိသည္။ ၀င္း၀ါလတ္တကိုယ္လုံးလည္းကုတ္ေကြ းေကာ့တက္ကာ ေစာက္ရည္မ်ားပန္းထြက္ျပီးေတာ့ ျပီးဆုံးသြားေလသည္။ ႏွစ္ဦးသားအေတာ္ပင္ေမာဟုိက္သြား သည္မို႕ တေယာက္ကုိတေယာက္ဖက္ထားကာ အသာေလးမွိန္းေနၾကေလသည္။ အေတာ္ေလးၾကာျပီးမွ ဦးစြမ္းလွ်ံကကုိယ္ေပၚမွခြာလုိ က္ျပီးေတာ့ လီးၾကီးကုိဆြဲခၽြတ္လုိက္ေလရာ ေပ်ာ့ေခြျပီးေတာ့ ထြက္လာခဲ့သည္။ အရက္တငုံကုိယူေသာက္လုိက္ျပီးေတာ ့ ေရသန္႕ဗူးကုိေမာ့ေသာက္လုိက္ေလရာ တကုိယ္လုံးေႏြးေထြးျပီးေတာ့ ရွိန္းဖိန္းသြားေလသည္။ “ ကဲ မ၀ါေလး ထ ဒါေလးေသာက္လုိက္ ေရာ့..” ၀င္း၀ါလတ္ကုိေပြ႕ထူျပီးေတာ့ အရက္တငုံေသာက္ခိုင္းျပီးေတာ့ ေရသန္႕ဗူးကမ္းေပးလုိက္သည္။

ထဘီအကၤ်ီေတြကုိျပန္၀တ္ၾကျပီး ကုတင္ေပၚမွာအတူယွဥ္တြဲကာထုိင္ေ နၾကေလသည္။ ၀င္း၀ါလတ္ပုခုံးေလးကုိဖက္ထားရင္ းနဲ႕ “ဘယ့္ႏွယ့္လဲ ေလးေလးလုပ္ေပးတာေကာင္းရဲ႕လား.” ၀င္း၀ါလတ္ကျပံဳးရင္းနဲ႕ပဲေခါင္း ညိတ္ျပေလရာ “ပါးစပ္ကေျပာဦးေလ..” ၀င္း၀ါလတ္ေမးဖ်ားေလးကုိကုိင္ကာ ရမက္ခုိးေ၀ေနေသာအျပဳံးနဲ႕ေမးေ လရာ “ေကာင္းပါ့ရွင္ ေကာင္းပ ေကာင္းပ မမညိဳမၾကာမၾကာေျပာဖူးတဲ့ တုိသည္ရွည္သည္ထိုႏွစ္လီမညိဳမသိ ၾကာၾကာစိမ္လုိးထုိလီးမရိုး အဖုိးထုိက္တန္၏ ဆုိသလုိပါပဲ ၾကာၾကာစိမ္လုိးႏိုင္လြန္းတဲ့ေလး ေလးရဲ႕လီးၾကီးကုိ သေဘာက်ေက်နပ္မိပါသတဲ့ရွင္…” ၀င္း၀ါလတ္အေျပာေၾကာင့္သေဘာက်ေက် နပ္မိကာ ေပြ႕ဖက္နမ္းရႈံ႕လုိက္မိသည္။ ျပီးေတာ့ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲလက္ႏႈိက္ ကာ ေထာင္တန္တအုပ္ကုိဆြဲထုတ္ျပီးေတာ ့ အရက္(၅၀)ေရတြက္ကာ ၀င္း၀ါလတ္ကုိေပးလုိက္ေလသည္။

“ကဲ ေလးေလးျပန္ျပီေနာ္ အလြန္လွပျပီးေတာ့ စြဲမက္စရာေကာင္းလွတဲ့ မ၀ါေလးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႕ ေငြငါးေသာင္းေပးခဲ့မယ္ ေက်နပ္တယ္မဟုတ္လား..” ၀င္း၀ါလတ္တေယာက္ခ်စ္စဖြယ္ျပဳံးျ ပျပီးေတာ့ ေခါင္းညိမ့္ျပလုိက္ေလသည္။ ဦးစြမ္းလွ်ံထြက္သြားျပီးေနာက္ တံခါးကိုျပန္ပိတ္ျပီး ေငြ(၅)ေသာင္းျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကုိပုတ္ကာပုတ္ကာ ပီတီေတြျဖာေနေတာ့သည္။ တပတ္မွတခါလာလုိးေသာသူ႕ေယာက်္ား သည္ပင္လွ်င္ တပတ္မွတေသာင္းသာေပးျပီးေတာ့ ဦးစြမ္းလွ်ံကေတာ့ေက်နပ္ေအာင္ကု ိ လုိးေပးသည့္အျပင္ ေငြ(၅)ေသာင္းလည္းေပးသြားေတာ့ ေက်နပ္လြန္းတာေပါ့။ ဦးစြမ္းလွ်ံရဲ႕မယားငယ္ပင္လွ်င္ လုပ္လုိက္ခ်င္ေသးေတာ့…….. ေနာက္တေန႕နံနက္(၁၀)နာရီေလာက္တြ င္ေတာ့ တတိုက္ထဲေနသူခ်ိဳခ်ိဳသင္းတေယာက္ ျပန္ေရာက္လာေလသည္။ “ဟယ္ မခ်ိဳျပန္ေရာက္လာျပီ ဘယ့္နဲ႕လဲ အေျခေနေကာင္းရဲ႕လား” “ေကာင္းပါတယ္ မမရဲ႕ ဆရာမၾကီးကေတာ့နက္ျဖန္မမလာေခၚမယ္ လုိ႕ေတာ့ ေျပာသားပါပဲ ဒါေပမဲ့ေနေကာင္းတာနဲ႕ပဲ ျပန္လာခဲ့တာေလ” “က်န္းမာေရးေတာ့ဂရုစုိက္ေနာ္ ဒီလုိမျဖစ္ေအာင္ေနာင္ေတာ့သတိထား ” “ဒါနဲ႕ မမၾကီးလဲျပန္မလာေသးဘူးေနာ္..” ခ်ိဳခ်ိဳသင္းက မညိဳရွိန္ကုိမမၾကီးလုိ႕ေခၚျပီးေ တာ့ ၀င္း၀ါလတ္ကုိေတာ့ မမ ဟုေခၚေလသည္။

“အင္း ၄ ရက္ေလာက္ေတာ့ရွိေနျပီ ဒီေန႕မ်ားျပန္ေရာက္မလားေတာ့မသိ ဘူး ခဏေနဦး မမ ေကာ္ဖီသြားေဖ်ာ္လုိက္ဦးမယ္..” ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကေတာ့ေကာ္ဖီအလြန္ ၾကိဳက္ေပသည္ အခုမွျပန္ေရာက္သည္မုိ႕ေရေႏြး အဆင္သင့္ရွိမွာေတာ့မဟုတ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕လုိ႕ အဆင္သင့္ရွိေနေသာ ၀င္း၀ါလတ္ကအလုိက္သိေဖ်ာ္ေပးျခင္ းျဖစ္ေပသည္။ “ကဲ ၾကိဳက္သေလာက္ေသာက္ ၾကိဳက္သေလာက္သာစားေပေတာ့” ႏွစ္ေယာက္သားေကာ္ဖီေသာက္မုန္႕စာ းရင္း စကားေျပာေနၾကစဥ္ ၀င္း၀ါလတ္ညီမရဲ႕ေယာက်္ားေရာက္လာ ေလသည္။ “မမ ႏွင္းႏွင္း ကေလးမေမြးႏုိင္ေသးလုိ႕ မႏၱေလးေဆးရုံၾကီးမွာေရာက္ေနတယ္ ခုမနက္ေစာေစာကပဲတင္လုိက္ရတာ ဗိုက္ခြဲေမြးမယ္လုိ႕ေတာ့ေျပာတာ ပဲ မမ လုိက္ခဲ့ပါဦး..” ႏွင္းႏွင္းမွာ ၀င္း၀ါလတ္ရဲ႕ညီမအငယ္ဆုံးျဖစ္ကာ ေအာင္ေတာ္မူဘက္တြင္ေနထုိင္သူျ ဖစ္ေလသည္။ “ေအး ေအး ခဏေလးေစာင့္ အ၀တ္စားလဲလုိက္ဦးမယ္ အဟင္းဟင္း အဲဒါပဲမခ်ိဳေ၇ ဒုကၡေတြကမေသးလွဘူးေနာ္..” ၀င္း၀ါလတ္အ၀တ္စားလဲျပီးေတာ့ ျပန္ထြက္လာေလသည္။ “ကဲ မခ်ိဳေရ ေအးေအးေဆးေဆးသာေသာက္ေနရစ္ေပေတာ့ ျပီးရင္ အခန္းေသာ့ခတ္ျပီးသာေသာ့ယူထားလို က္ေတာ့ မမသြားျပီေနာ္” “ဟုတ္ကဲ့ မမ ” ၀င္း၀ါလတ္တုိ႕ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ထြက္ သြားျပီးမၾကာမီမွာပင္ ခ်ဳိခ်ိဳသင္းလည္းေကာ္ဖီေသာက္ျ ခင္းကုိ လက္စသတ္သိမ္းဆည္းလုိက္ျပီး အခန္းတံခါးေသာ့ခတ္ကာ သူမအခန္းဘက္သုိ႕ကူးလာခဲ့ေလသည္။ လူႏွင့္ကင္းကြာေနသည္မို႕ဖုံေတြႏ ွင့္ညစ္ပတ္ေနသည္ကုိ တနာရီနီးပါးေလာက္အမႈိက္လွည္း သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ျပီးေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးသနပ္ခါးလိမ္းကာ ဆရာမၾကီးေပးလုိက္ေလေသာေဆးကုိ ေသာက္လုိက္သည္။

ေစာင္ပါးေလးတထည္ကုိေျခဖ၀ါးထိလုံ ေအာင္ျခံဳျပီးေတာ့ မဂၢဇင္းတအုပ္ကုိေကာက္ဖတ္လုိက္ သည္။ ေဆးအရွိန္ေၾကာင့္ခ်ိဳခ်ိဳသင္းမ် က္လုံးမ်ားက စာဖတ္မရေအာင္ေမွးစင္းလာျပီးေတာ့ စာအုပ္ေဘးခ်ျပီးမ်က္စိမွိတ္ထားေ တာ့ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္အိပ္ေပ်ာ္သြား ေတာ့ေလသည္။ (၃) မညိဳရွိန္စီးလာေသာကားက အမရပူရထဲကုိ၀င္လာေတာ့ ည(၆)နာရီခြဲေက်ာ္လုိ႕(၇)နာရီေတာ င္မွပဲထိုးေနေခ်ျပီဆုိေတာ့ အေတာ္ေလးကုိေမွာင္ေနေခ်ျပီ။ ေရႊတေခ်ာင္းထိပ္တြင္ဆင္းလုိက္ျ ပီးေတာ့ ေခ်ာင္းကူးတံတားေလးကုိျဖတ္ေက်ာ္ ကာ သူမတုိက္ခန္းဆီသုိ႕လာခဲ့ၾကသည္။ ကားေပၚတြင္ခင္လာခဲ့သူျဖိဳးေ၀စုိ းကေတာ့ သူ႕လက္ဆြဲအိတ္ကုိပုခုံးစလြယ္သုိ င္းျပီးေတာ့ မညိဳရွိန္ရဲ႕ပလတ္စတစ္ျခင္းၾကီး ကုိလက္တဖက္ကဆြဲလာခဲ့သည္။ ဘာေတြမွန္းေတာ့မသိ ျခင္းၾကီးကေတာ့အေတာ္ၾကီးျပီး ေလးနင့္ေနေတာ့သည္။ မညိဳရွိန္တုိက္ေအာက္ကေနျပီးေတာ့ အေပၚကုိေမာ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းအခန္းကမီးလင္းျပီး ၀င္း၀ါလတ္အခန္းကေတာ့အေမွာင္က်ေ နသည္ကုိေတြ႕လုိက္ရသည္။

တက္လာခဲ့ရင္းဒုတိယထပ္ေရာက္လာေတာ ့ “ကဲ ေမာင္ေလး အေပၚကေစာင့္ေန ” ဟုေျပာကာျဖိဳးေ၀စုိးကုိေသာ့ေပးျ ပီး အခန္းနံပါတ္ေျပာကာ လႊတ္လုိက္ေလသည္။ ျပီးေနာက္ေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းအခန္းတံခါးကုိေခါက္ ျပီးေတာ့ “မခ်ိဳေရ ညီမေလး မမျပန္လာျပီေဟ့..” တံခါးေခါက္သံႏွင့္အတူ မညိဳရွိန္အသံကုိပါၾကားလုိက္ရေတာ ့ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းအခန္းတံခါးနားကုိေ ရာက္လာေလသည္။ “လာျပီ လာျပီ မမၾကီးေရ..” ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကအခန္းတံခါးကုိဖြင္ ့ေပးလိုက္ျပီးေတာ့ အခန္း၀တြင္ရပ္ေနေသာမညိဳရွိန္ကုိ ေပြ႕ဖက္ကာ နမ္းပစ္လုိက္သည္။ “ဟြန္း ဘာေတြမဟုတ္တာလုပ္ထားလဲမသိဘူး လူကုိလာေခ်ာ့ေနတယ္” “အဟင္းဟင္း ဘာမွမလုပ္ပါဘူးမမၾကီးရဲ႕ မမၾကီးကိုသတိရလုိ႕လြမ္းလုိ႕ ခ်ိဳခ်ိဳလဲေန႕လည္ကမွ ေတာင္ျမိဳ႕ကျပန္ေရာက္တာ” မညိဳရွိန္ကခ်ိဳခ်ိဳသင္းအနားကပ္ လုိက္ျပီးေတာ့ ေလသံတုိးတုိးေလးျဖင့္ “ျပီးရင္ အခန္းတံခါးေသာ့ခတ္ျပီးေတာ့ မမၾကီးအခန္းကုိတက္ခဲ့ေနာ္ ကစားဖုိ႕အခ်ဥ္တေကာင္ မမ မွာပါလာတယ္ကြ.” ေျပာျပီးတာနဲ႕အေပၚထပ္ကုိတက္သြား ေလသည္။ စကားလုံးေလးေတြကေတာ့ အသည္းယားစိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလွ သည္။

အေပၚတက္သြားတာေတာ့မမတေယာက္တည္း ကစားဖုိ႕အခ်ဥ္ေကာင္က လီးပါတဲ့အခ်ဥ္ေကာင္ေလးမ်ားျဖစ္ေ နလားမသိ။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကလည္းလီးႏွင့္ျပတ္ေ နေတာ့ လီးဆာေနျပီေလ။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းလည္းအခန္းတံခါးပိတ္ ျပီးေတာ့ အေပၚထပ္တက္ခဲ့သည္။ ေစ့ထားေသာတံခါးကုိတြန္းျပီး၀င္ လုိက္ေတာ့ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာသန္႕ျပန္႕ေတာင့္ တင္းေသာ ေကာင္ေလးတေယာက္ကုိေတြ႔ရျပီး ေအာက္ပုိင္းကစတုိင္ေဘာင္းဘီနဲ႕ အေပၚကေတာ့တီရွပ္၀တ္ထားျပီးေတာ့ ဆက္တီမွာထုိင္ျပီးေတာ့ ဂ်ာနယ္ဖတ္ေနသည္ကုိ ေတြ႕လိုက္ရေပသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကသူ႕ကုိျမင္ေတာ့ ေရွ႕မတုိးေသးပဲတု႕ံခနဲရပ္လုိက္ေ လသည္။ “လာေလ မမ ထိုင္ မမၾကီးကေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ေနတယ္..” တုိက္တိုက္ဆုိင္ဆုိင္ပင္သူေ ခၚသလုိ မမညိဳကုိမမၾကီးတဲ့။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကမ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ က အစြန္ဆုံးဆက္တီခုံေလးမွာ ၀င္ထုိင္လုိက္သည္။ “ေမာင္ေလးက မမၾကီးနဲ႕ပါလာတာလား” “ဟုတ္ကဲ့မမ ကၽြန္ေတာ္ကကန္ေတာ္ၾကီးအေနာက္ဘက္ ျခမ္းမွာေနပါတယ္” ျဖိဳးေ၀စုိးကေတာ့သြက္လက္စြာေျ ဖလုိက္သည္။ ေစာေစာကမညိဳရွိန္ေျပာသြားတဲ့ ကစားဖုိ႕အခ်ဥ္တေကာင္ဆုိတာ ဒီေကာင္ေလးလားမသိလုိ႔ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းစိတ္ထဲကေတြးလိုက္မိ သည္။

ပုံစံေလးကေတာ့ခပ္မိုက္မိုက္ေလး ပင္ ေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္စိတ္ ၀င္စားစရာေလး။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းဆုေတာင္းေတာ့ျပည့္ေ ပျပီ လီးပါေသာအခ်ဥ္ေကာင္ေလးေလ။ ထုိစဥ္ မညိဳရွိန္တေယာက္ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ကထြက္လာျပီးေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကုိျပဳံးျပျပီး သူမအိပ္ခန္းထဲသုိ႕၀င္သြားေလေတာ့ သည္။ “ေမာင္ေလးနာမည္ကဘယ္လုိေခၚလဲ” “က်ေနာ့္နာမည္ကေတာ့ျဖိဳးေ၀စိုး ပါ မမနံမယ္ကေရာ။။” “မမနာမည္ကေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းတဲ့” ထုိအခ်ိန္မွာ အနီရင့္ေရာင္ေဘာင္းဘီတုိနဲ႕ မိန္းမ၀တ္စြပ္က်ယ္လက္ျပတ္အစိမ္း ပုတ္ေရာင္ကုိ၀တ္ျပီး မညိဳရွိန္ထြက္လာခဲ့သည္။ စြင့္ကားေသာတင္သားၾကီးမ်ာႏွင့္ မို႕ေမာက္ေသာရင္သားထြားထြားတုိ ႕က ေပၚလြင္ေနေတာ့သည္။ ပါးလႊာႏူးညံ့ေသာစြပ္က်ယ္ လက္ျပတ္အကၤ်ီေအာက္မွေနျပီးေတာ့ ၀ုိင္း၀န္းမို႕ေမာက္ေသာႏုိ႕အုံ တင္းတင္းအိအိၾကီးက ရင္ဖုိရမက္ၾကြစရာေကာင္းလြန္းလွ သည္။ ကားေပၚတြင္တညလုံးနီးပါးေစာက္ဖု တ္ႏႈိက္ ႏို႔ႏႈိက္လာခဲ့ရေသာ္လည္းလုိးခြ င့္မသာပဲျဖစ္ခဲ့ရသည္။ မညိဳရွိန္ဂြင္းတုိက္ေပးေသာ အရသာႏွင့္ပင္လရည္ထြက္ကာေက်နပ္ခဲ ့ရေလသည္။ မမၾကီးက “တုိက္ခန္းေရာက္ေတာ့မွ သေဘာရွိစိတ္ၾကိဳက္လုပ္ပါေမာင္ေ လးရယ္ ” လုိ႕ေျပာထားသျဖင့္ ရင္ေမာစြာေစာင့္ခဲ့ရသည္။ ယခုေတာ့ေနာက္ထပ္ေစာ္ၾကီးတေပြပါေ ရာက္ရွိေနျပန္သည္။ ဒီေစာ္ၾကီးကေတာ့တမ်ိဳးလွေပသည္ မ်က္ႏွာကတင့္တင့္ထြန္းႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးဆင္ျပီးေတာ့ ကုိယ္လုံးကုိယ္ေပါက္ကေတာ့ ေမသဥၥာဦးကုိယ္လုံးကုိယ္ေပါက္မ် ိဳး။ ဒီေစာ္ၾကီးႏွစ္ေပြေလာက္ေတာ့ ျဖိဳးေ၀စုိးတုိ႕ကအေပ်ာ့ အျပတ္ဖုိက္ပစ္လုိက္မည္ဟုပင္ စိတ္ထဲကၾကိမ္း၀ါးလိုက္မိသည္။

“မမ က်ေနာ္လဲေ၇ခ်ိဳးလုိက္ဦးမယ္” ျဖိဳးေ၀စုိးေရခ်ိဳးခန္း၀င္ျပီးေ တာ့ေရစိမ္ခ်ိဳးေနစဥ္ မညိဳရွိန္ႏွင့္ခ်ိဳခ်ိဳသင္းတုိ ႔စကားေကာင္းေနၾကျပီးေတာ့ မညိဳရွိန္ကကားေပၚမွ အေတြ႕ၾကံဳမ်ားကုိမခၽြင္းမခ်န္ေ ဖာက္သည္ခ်ေနသည္။ “ကဲ ဘယ့္ႏွယ္လဲငါ့ညီမ အခ်ဥ္ေကာင္ေလးကမုိက္ရဲ႕လား အဟင္း ဟင္း..” “သိပ္မိုက္တယ္ မမၾကီးေရ႕..” “ဒါနဲ႕ ၀င္း၀ါေရာ ဘယ္အခ်ိန္ကအျပင္ထြက္သြားတာလဲ” “အျပင္မဟုတ္ဘူး မမၾကီး သူ႕ညီမေဆးရုံတက္ျပီးေတာ့ ဗုိက္ခြဲေမြးရမွာမုိ႕လုိ႕ဆုိျပီ းေတာ့ ေန႕လည္ထဲကလာေခၚလုိ႕ ေဆးရုံကုိလုိက္သြားတာ ညအိပ္ေစာင့္ရမွာလုိ႕ေျပာသြားေသး တယ္ အခန္းေသာ့ေတာင္ညီမဆီမွာထားခဲ့တာ ” “ေအာ္ အင္း အင္း မိ၀င္း၀ါတုိ႕ပြဲၾကီးပြဲေကာင္းလြ တ္သြားတာေပါ့ေလ” မညိဳရွိန္ကေျပာေနဆဲစကားကုိရပ္လု ိက္ျပီးေတာ့ လက္ဆြဲအိတ္ထဲမွပုလင္းျပားေလးတျ ပားကုိ သြားယူလုိက္ေလသည္။

ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကပုလင္းျပားေလးကုိ ကုိင္ၾကည့္ရင္း “မမၾကီး ဒါကဘာလဲဟင္ ပုလင္းေလးကခ်စ္စရာေလးေနာ္” “အဲဒါေဆးလိေမၼာ္အရက္ေလ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးျပီးေတာ့အခ်စ္ေ သြးကုိဆူေ၀ေစတယ္ ေသာကေတြကိုေမ့ေပ်ာက္ျပီးေတာ့ အားျပည့္လန္းဆန္းေစတယ္ သူကအဆီအမ်ိဳးအစား တဖုံးေလာက္ေသာက္ရင္ကုိလုံေလာက္ တယ္ ေရေသာက္ေလအရွိန္တက္ေလပဲညီမရဲ႕” သူတို႕ေတြကားအရက္ႏွင့္စိမ္းသူမ် ားမဟုတ္ၾက ထုိ႕ေၾကာင့္ခ်ိဳခ်ိဳသင္းလည္းစိ တ္၀င္စားသြားသည္။ “ေရာ့ ညီမ တဖုံးေသာက္ထားႏွင့္” မညိဳရွိန္ကတဖုံးထည့္ေပး၍ မခ်ိဳလက္ထဲကမ္းေပးလိုက္ေတာ့ တခါတည္းေမာ့ခ်လုိက္ျပီးေရသန္႕ဗူ းထဲကေရကုိ ပါးစပ္ထဲတဆက္တည္းေမာ့ေသာက္လုိက္ ေလသည္။ မညိဳရွိန္ကလည္းေနာက္တဖုံးထပ္ေသာ က္ေလသည္။ ခဏၾကာေသာ္တကုိယ္လုံးအေၾကာေတြေျ ပေလ်ာ့ျပီးေတာ့ ေပါ့ပါးလန္းဆန္းကာရႊင္ျမဴးတက္ ၾကြလာေတာ့သည္။ ျဖဳိးေ၀စုိးေရခ်ိဳးျပီးခ်ိန္မွာ ေတာ့ထြက္လာခဲ့ရာ ကုိယ္ေပၚတြင္ဂ်င္းေဘာင္းဘီတုိ တထည္ႏွင့္ ေမႊးပြတဘက္တထည္သာရွိေလ၏။ တဘက္ႏွင့္ေခါင္းမွေရစက္မ်ားကုိေ ျပာင္ေအာင္သုတ္ျပီးေတာ့ သူတို႕ႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္တြ င္လာထိုင္ေနရင္း ေဆးလိေမၼာ္အရက္ကုိတဖုံးမွ်ေသာက္ လုိက္ေလသည္။ ျပီးေတာ့ဘီယာသုံးဗူးႏွင့္ အာလူးေၾကာ္ထုတ္မ်ားကုိယူလာသလုိ မညိဳကလည္းေညာင္ပင္၀င္းကားဂိတ္မွ ၀ယ္လာေသာ ၾကက္ေၾကာ္မ်ားကုိပန္းကန္ျပားတခ် ပ္ထဲထည့္ျပီး စားပြဲေပၚသုိ႔တင္လုိက္ေလသည္။ သုံးေယာက္သားဘီယာေသာက္ အျမည္းစားျပီးေတာ့စကားလက္ဆုံက်ေ နေလသည္။

“ကဲ ေမာင္ေလး ဒီညဟာမမတုိ႕အတြက္ေတာ့ အထူးရင္ခုန္ေပ်ာ္ရႊင္ေစတဲ့အမွတ္ တရညေလး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ကြာ ဒီအမႈေတာ္ကုိေတာ့ မင္းေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းေပးရမယ္ေနာ ္” မညိဳရွိန္ကရီေ၀ေသာညိဳ႕မ်က္၀န္း မ်က္လုံးရြဲၾကီးမ်ားႏွင့္ဇာတ္သံ ေႏွာျပီးေတာ့ ေျပာလုိက္ေလေတာ့သည္။ “ဟာ သိပ္ရတာေပါ့ မမရယ္ သည္မမတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ့ က်ေနာ္ကအေျပာ့ပါဗ်ာ ” “ဟုတ္မွလဲေျပာေနာ္ မမကျပတ္ေနတာၾကာျပီ..” ခ်ိဳခ်ိဳသင္းကလည္းေပ်ာ္ရႊင္တက္ ၾကြလာျပီးေတာ့ ခပ္ရဲရဲပင္ေျပာခ်လုိက္ေလသည္။ တသက္ႏွင့္တကုိယ္အျပာကားေတြထဲကလု ိ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ကုိတျပိဳင္တည္း လိုးေပးရေသာ အေတြ႕ၾကံဳမရွိေသးပါေခ်။ တေယာက္ကညိဳေခ်ာ တေယာက္ကျဖဴေခ်ာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာစြဲမက္ဖြယ္ေကာ င္းေသာ အမုိ႕ အေမာက္ အရႈိက္ အ၀ုိက္ အဖု အထစ္ အစြင့္ အကားေတြနဲ႔ ျပည့္စုံေနေသာေခ်ာေမာလွသည့္ အပ်ံစားမ်ားျဖစ္ေနေလသည္။

အဓိကကုိင္ရမွာကေတာ့ မညိဳရွိန္ သူ႕ကုိပစ္မွတ္ထားျပီးေတာ့ အခ်စ္ဇာတ္ကရေပမည္။ ျဖိဳးေ၀စုိးကဘီယာဘူးယူလာစဥ္ကပင္ လီးေၾကာသန္တာရွည္ခံလိမ္းေဆးညွစ္ ဗူးေလးကုိ ေဘာင္းဘီေဘးအိတ္ထဲထည့္ယူခဲ့သည္။ နဂုိထဲကအရွည္(၆)လက္မခြဲ အတုတ္ကရုပ္ပ်ိဳဗူးခြံပမာဏခန္႕ရွ ိေနလုိ႕ ဒီေဆးၾကီးသာလိမ္းလုိက္ပါကေတာ့ ယခုလုိမ်ိဳး လုံးၾကီးေပါက္လွအမ်ိဳးအစားမေခ်ာ ၾကီးႏွစ္ေယာက္မေျပာႏွင့္ (၂၀)ေလာက္လုိးရသည့္တုိင္ေအာင္ျ ဖံဳမည္မဟုတ္ေၾကာင္းကုိ ျဖိဳးေ၀စုိးကသိျပီးသားပါ။ ေပၚတင္ပင္ေဘာင္းဘီဇစ္ကုိဖြင့္ျ ပီးေတာ့ ဒစ္ေခါင္းတ၀ုိက္ႏွင့္တန္ဆာတခုလု ံးကုိလိမ္းလုိက္ေလရာ မေခ်ာႏွစ္ေယာက္သားကေတာ့ လီးတုတ္တုတ္ရွည္ရွည္ညိဳညိဳၾကီး ကုိၾကည့္ကာ အသဲေတြအူေတြသာမက ေစာက္ဖုတ္ေတြဖင္ေတြကပါ ယားၾကြလာၾကျပီတည္း။ မညိဳရွိန္က ပလတ္စတစ္အခင္းတခုကုိျဖန္႕ခ်ကာ ေခါင္းအုံးတလုံးျဖန္႕ခင္းလုိက္ျ ပီးေတာ့ အ၀တ္စားအကုန္ခၽြတ္ေပးလုိက္ကာ ေလးဘက္ေထာက္ဖင္ကုန္းေပးလုိက္သည္ ။ ညိဳ၀င္းေျပာင္တင္းစြင့္ကားေနေသာ တင္ဆုံထြားထြားၾကီးကအထက္သုိ႕ အနဲငယ္ေျမာက္ၾကြျပီးေတာ့ ျဖိဳးေ၀စုိးကုိဖိတ္ေခၚေနေပသည္။

မညိဳရွိန္ေစာက္ဖုတ္ၾကီးႏွင့္တည္ ့တည့္တြင္ဒူးေထာက္ထုိင္ခ်ျပီး လီးၾကီးကုိမကုိင္ကာေစာက္ဖုတ္ေဖာ င္းေဖာင္းၾကီးထဲသုိ႕ တရစ္ခ်င္းသြင္းလုိက္ေလသည္။ တဆုံးထိ၀င္သြားေသာအခါ မညိဳရွိန္၏ခါးဆစ္ကုိအက်အနေဆာင့္ ကုိင္ျပီးေတာ့ ေလးငါးခ်က္ခန္႕အထုတ္အသြင္းလုပ္ျ ပီး ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ေဆာင့္လုိး ပါေတာ့သည္။ တစတစႏွင့္အရွိန္ေတြကျပင္းထန္ျ မန္ဆန္လာ၏ “ပြတ္ ပြတ္ ျပြတ္ ဗ်စ္ ” ဟူေသာ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္လီးတုိ႕ေတြ႕ထိသံေ တြက တခန္းလုံးဆူညံလာေလသည္။ သူတုိ႕ႏွစ္ဦးကုိၾကည့္ေနေသာ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းတေယာက္မွာလည္း ၾကာေတာ့စိတ္ေတါမထိန္းႏိုင္ေတာ့ ပဲ အ၀တ္စားေတြခၽြတ္ျပီးေတာ့ လက္တဖက္ကေစာက္ဖုတ္ႏႈိက္ရင္း က်န္လက္တဖက္က၀ုိင္းစက္မုိ႕ေမာက္ ခၽြန္ေကာ့ေနေသာ သူမ၏ႏို႕အုံၾကီးကုိပင့္ကာပင့္ကာ ဆုတ္ေခ်ပြတ္ဆြေနေတာ့သည္။ မညိဳရွိန္တေယာက္မွာလည္း တဟင္းဟင္းညည္းေနရင္းနဲ႕ ေစာက္ဖုတ္တခုလုံးျပည့္က်ပ္သိပ္ေ နေသာ ျဖိဳးေ၀စုိးလီးၾကီး၏ အ၀င္အထြက္အပြတ္အထုိးအရသာကုိ မ်က္စိစုံမွိတ္ကာဖင္ၾကီးေနာက္ ပစ္ျပီးေတာ့ ခံေနေတာ့သည္။

ခ်ိဳခ်ိဳသင္းတေယာက္ဘယ္လုိမွမေနႏ ိုင္ေတာ့ပဲ မညိဳရွိန္ေခါင္းရင္းဘက္တြင္ ပက္လက္ကားယားၾကီးအိပ္ကာ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကုိေထာင္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကုိျဖဲကားျပီးေ တာ့ သူ႕ဖင္ဆုံၾကီးကုိတြန္းေရႊ႕လ်က္ မညိဳရွိန္ေခါင္းကုိမကာ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းၾကီးေ ပၚ မ်က္ႏွာအပ္ေပးလုိက္ရပါေတာ့သည္။ မညိဳရွိန္ကလည္းအလုိက္တသိပင္ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းေစာက္ဖုတ္ၾကီးကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ျဖဲျပီး နီရဲေနေသာအတြင္းသားမ်ားကုိ သူမလွ်ာျဖားျဖင့္ဖင္၀မွေနျပီးေ တာ့ အထက္သုိ႕ပင့္ကာပင့္ကာလ်က္လ်က္ေ ပးပါေတာ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းတကုိယ္လုံး ေျမာက္ၾကြေကာ့လန္ျပီးေတာ့ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနေလေတာ့သည္။ သူမလက္ေတြကလည္းသူ႕ႏုိ႕ၾကီးႏွစ္ လုံးကုိ ဆုတ္ကာဆုတ္ကာပြတ္ေခ်ေနမိသည္။ ျဖိဳးေ၀စုိးလက္ေတြက မညိဳရွိန္ခါးႏွစ္ဖက္ကုိျပဳတ္တူႏ ွင့္ညွပ္ထားသလုိ ခိုင္ခိုင္တင္းတင္းဆုပ္ကုိင္ျပီ းေတာ့ တင္ပါးခြက္မ်ားကုိရႈ႕ံျပီးေတာ့ ပစ္ကာပစ္ကာေဆာင့္ပစ္လုိက္သည္။

ေစာက္ဖုတ္ၾကီးတခုလုံးယားၾကြပြ တက္လာျပီးေတာ့ မညိဳရွိန္တေယာက္ေစာက္ရည္မ်ားပန္ းထြက္ကာ တခ်ီျပီးသြားေတာ့သည္။ မညိဳရွိန္တေယာက္ခ်ိဳခ်ိဳသင္းေစာ က္ဖုတ္ၾကီးကုိပါ ယက္မေပးႏိုင္ေတာ့ပဲ မ်က္ႏွာေမွာက္ကာ ကာမအရသာကုိခံစားေနမိသည္။ ျဖိဳးေ၀စိုးကမညိဳရွိန္ကုိအနားေ ပးျပီးရန္ သူမေစာက္ေခါင္းထဲမွလီးၾကီးကုိႏႈ တ္ျပီးေတာ့ မညိဳရွိန္ကုိပလတ္စတစ္အခင္းေပၚတြ င္ ပက္လက္ကေလးသိပ္ထားလုိက္သည္။ ျဖိဳးေ၀စုိးလီးဒဏ္ေၾကာင့္ မညိဳရွိန္ေစာက္ဖုတ္ၾကီးတခုလုံး ထူပူစပ္ေကာင္းေနေသာ အရသာထူးၾကီးကုိမူးမူးေမ့ေမ့ခံစာ းေနရေပသည္။ ျဖိဳးေ၀စုိးကဒူးေထာင္ေပါင္ကား ပက္လက္ၾကီးျဖစ္ေနေသာ ခ်ိဳခ်ိဳသင္းနေဘးယွဥ္အိပ္လုိက္ျ ပီးေတာ့ ႏုိ႕အုံၾကီးေတြကိုပြတ္သပ္ျပီး ဆုတ္ေခ်ေပးေနေလသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသင္း၏ညာဘက္ေပါင္ကုိပင့္ ေထာင္လုိက္ျပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္၀နဲ႕လီးၾကီးကုိေတ့ခ်ိ န္ကာ ေနာက္မွပင့္ျပီးေတာ့တရစ္ခ်င္းကု ိသြင္းလုိက္ေလသည္။

အဆုံးထိ၀င္သြားေသာအခါအသာေလးျငိ မ္ေနလုိက္ရာ မညိဳရွိန္ယက္ေပးကတည္းက ျပီးလုျပီးခင္ျဖစ္ေနေသာခ်ိဳခ်ိဳ သင္းတေယာက္မွာ အထစ္ထစ္ႏွင့္တစ္ရစ္ေနေသာလီးတုတ္ တုတ္ၾကီး သူ႕ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႕ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ၾကီးကုိပြတ္ထုိ းတုိး၀င္သြားေသာအခါ အေၾကာေပါင္းတေထာင္မွ် က်င္တုံတက္ခါျပီး ေစာက္ရည္မ်ားပန္းထြက္လာကာ ကာမအထြတ္ထိပ္သုိ႕ေရာက္ရွိျပီးဆု ံးသြားေလေတာ့သည္။ မေခ်ာၾကီးႏွစ္ေယာက္မွာတခ်ီျပီး လုိ႕ ဖလက္ျပအနားယူေနေပမဲ့ ျဖိဳးေ၀စုိးမွာေတာ့ ပန္းပန္လ်က္ပဲရွိေနေလျပီးေတာ့ ေနာက္အခ်ီမ်ားစြာအတြက္ျပင္ဆင္လ် က္ပင္ ရွိပါေတာ့သတည္း။