အခန္း ၁။
ေက်ာ္ႀကီး (ေခၚ) ေက်ာ္ေက်ာ္မိုး နဲ႔ ဝါဝါစိုး တို႔ အိမ္ေထာင္က် ေတာ့ ေက်ာ္ႀကီး ေလာက္ေပ်ာ္သည့္သူ ကမၻာတြင္ ရွိအံ့ မထင္။ သူ႔လို မ်ိဳး သာမန္႐ုပ္ရည္၊ သာမန္ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ ႏွင့္ ေငြေၾကးလည္း ခ်မ္းသာသူ မဟုတ္ ေသာ ရိုးရိုး ဆရာဝန္ေပါက္စ တေယာက္ က၊ ဝါဝါစိုးလို ေဆးေက်ာင္းမွ ကြင္း၊ မိဘ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအဝန္း ကလည္း နာမည္ႀကီး ေငြေၾကးဂုဏ္သိကၡာ ရွိၾကသူေတြ။ အဲလို ေကာင္မေလး မ်ိဳးႏွင့္ အိမ္ေထာင္က် သည္ ဆိုေတာ့ အမ်ားသူငါ မနာလို ၾကသည္မဟုတ္လား။
ဝါဝါစိုး ႏွင့္ ေက်ာ္ႀကီးမွာ ေဆးေက်ာင္းမွာ အတန္းတူ စာအတူတူ က်က္ အတူသြားအတူလာ သူငယ္ခ်င္း အုပ္စု အတူတူ၊ ပိုက္ဆံရွိသေလာက္ အေနေအးေသာ ဝါဝါစိုး က ရိုးရိုး ကုတ္ကုတ္ေနတတ္ေသာ ေက်ာ္ႀကီး ႏွင့္ ပိုတြဲမိသည္။ ေနာက္ေတာ့လည္း သမီးရီးစား ျဖစ္လာၾကသည္။ သူတို႔ သမီးရီးစား ဆိုသည္မွာ တျခားသူေတြလို၊ ဟိုဟာ ဒီဟာ စမ္းၾက၊ လုပ္ၾက၊ ကိုင္ၾက မဟုတ္ၾက။ သူ႔ဘဝ မွ သူမေသျခာေသာ ေက်ာ္ႀကီးက ဝါဝါစိုး ႏွင့္ သူ႔ကို ဝါဝါစိုး မိဘ ေဆြမ်ိဳးေတြ ဘက္က သေဘာတူမယ္လို႔ေတာင္ မထင္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ တြဲေနၾကတာကို ကား မကန႔္ကြက္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္မွာ ခ်စ္သူ ဘဝႏွင့္ ေက်ာင္းၿပီး၊ အလုပ္သင္ ဆရာဝန္ ဆင္း အၿပီးတြင္၊ ဝါဝါစိုးကပင္ လက္ထပ္ၾကရေအာင္ဟု ဆိုတာ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ လက္ထပ္လိုက္ၾကေလသည္။ ဝါဝါစိုး မိဘေတြဖက္က ေက်ာ္ႀကီးကို ဟိုးအရင္ကတည္းက သိေသာ လူရိုး လူေအးမို႔ သေဘာတူသည္။ သမီးကို လည္း အလိုလိုက္သည္ ဆိုေတာ့ သမီး စိတ္ခ်မ္းသာရင္ ၿပီးေရာ၊ ေက်ာ္ႀကီး ကလည္း ဆရာဝန္ တေယာက္မို႔ သမီးလည္း စိတ္ခ်ရသည္ဆိုၿပီး ရန္ကုန္မွာ သူတို႔ လင္မယား အတြက္ တိုက္ခန္း တခန္း ဝယ္ေပးခဲ့လိုက္သည္။
ဝါဝါစိုး ေရာ ေက်ာ္ႀကီးေရာမွာ မဂၤလာဦးည က်မွ အပ်ိဳရည္ လူပ်ိဳ ရည္ပ်က္ၾကရသည္။ ႏွစ္ဦးစလုံးလည္း ငယ္ခ်စ္လို ျဖစ္။ လိင္ကိစၥ မွာလည္း ပထမဦးဆုံး ၾကဳံၾကဖူးၾကသူေတြမို႔ တေယာက္ကို တေယာက္ ခ်စ္စိတ္၊ ယုံၾကည္စိတ္ေတြက တိုးပြားလာခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယခု ေခတ္ ကာလ လူငယ္တို႔ ၏ ထုံးစံ အတိုင္း အလုပ္အကိုင္ ကို ရွာေဖြ ၾကရေတာ့ သူတို႔ မေတြးထင္ထားသည့္ အခက္အခဲ တို႔ျဖင့္ ၾကဳံရေတာ့သည္။
ေက်ာ္ႀကီးမွာ ေဆးႏွင့္ ေဆးပစၥည္း မ်ား ေရာင္းဝယ္သည့္ နိုင္ငံျခား ေဆး ကုမၸဏီ တခုမွာ အလုပ္ရသည္။ ဝါဝါစိုး ကေတာ့ ပရိုက္ဗိတ္ေဆး႐ုံ တခု မွာ လုပ္ရင္းျဖင့္ ပိုက္ဆံပိုေပးေသာ ေတာင္ႀကီး က ေဆး႐ုံ တခု မွာ အလုပ္ရသည္။ ပထမ ေတာ့ ခနစမ္းလုပ္ၾကည့္ၾကၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္မည္ဟု အလြယ္ေတြးကာ ကိုယ္ရသည့္ အလုပ္ကို ဝင္လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း နစ္ဝင္သြားသလားမသိ ကိုယ့္အလုပ္ က ကိုယ္ ႐ုန္းမထြက္နိုင္ေတာ့။ ဝါဝါစိုး က ေတာင္ႀကီးမွာပဲ သူမ မိဘေတြ ဝယ္ေပးေသာ တိုက္ခန္းေလး တခန္းမွာ သူမဘာသာ သူမ ေနေလသည္။ ခြင့္ ရက္ အေျခအေနေကာင္းရင္ ေကာင္းသလို ေက်ာ္ႀကီး ရွိတာ ရန္ကုန္သို႔ ျပန္သည္။ တလ တခါေလာက္ ျပန္နိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေက်ာ္ႀကီးမွာ အလုပ္ကိစၥ ေၾကာင့္ နယ္သြားေနရသည့္ အခ်ိန္ဆို ဝါဝါစိုး ရန္ကုန္ျပန္လာလည္း မေတြ႕ရသည့္ အခ်ိန္ေတြ ရွိလာခဲ့ရသည္။
ေနာက္ပိုင္း ေက်ာ္ႀကီး အလုပ္က ပရက္ရွာေၾကာင့္ပဲလားမသိ၊ ဘာျဖစ္လို႔မွန္းမသိ၊ ဝါဝါစိုး အိမ္သို႔ ျပန္လာေတာ့ လင္မယားခန္း လုပ္ရတာ အဆင္မေျပခ်င္ေတာ့။ ကိုယ့္မိန္းမ အိမ္ျပန္လာ တာ တလ တခါ၊ တခါတေလ ႏွစ္လ မွ တခါမို႔၊ လာသည့္ ရက္ေလး တည၊ ႏွစ္ည ကို တန္ေအာင္လုပ္ခ်င္ေသာ္လည္း တစ္ခ်ီေတာင္ လီးက ေကာင္းေကာင္းမေတာင္ခ်င္။ တစ္ခ်ီ ကို အတင္း စိတ္ျဖစ္ညႇစ္လိုးၿပီး သည္ႏွင့္ လီးက ျပန္ေတာင္မလာေတာ့။ ဝါဝါစိုးသာ နယ္ျပန္သြားသည္။ တစ္ခ်ီသာ လုပ္လိုက္နိုင္သည္။ တခါတရံ တစ္ခ်ီထ ဖို႔ပင္ မနည္းႀကိဳးစားရသည္။ ဝါဝါစိုး ေၾကာင့္ မဟုတ္တာကေတာ့ ေသျခာသည္။ ဝါဝါစိုးက ေက်ာင္းတုန္း က ကြင္းေတာင္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသူမို႔ အသားအရည္ ကေခ်ာမြတ္ ညႇက္ေညႇာကာ ႐ုပ္ကလည္း ေခ်ာသည္။ မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္၊ မ်က္ခုံး ေကာင္းေကာင္း မ်က္လုံးႀကီးေတြက ရြဲၿပီး အရည္ရြမ္းေနသည္။ ႏူတ္ခမ္းထူထူ ျပဲျ့ပဲ ကလည္း နီတၽွာတ်ာျဖင့္ စြဲေဆာင္မႈ ရွိသည္။ ကိုယ္လုံး ကလည္း ေမာ္ဒယ္ေတြလိုပင္။ သြယ္လၽွလၽွ၊ ခ်ပ္ယပ္ေသာ ဘိုက္သား ႏွင့္ စင္းေျဖာင့္ေသာ ေပါင္တန္ ရွည္ရွည္တို႔ ရွိသည္။ ရင္သား အစုံ က မႀကီးမေသး ၃၂ စီကပ္ ေလာက္ရွိသည္။ ထမိန္ တင္းတင္း ဝတ္လိုက္လၽွင္ လုံးဝန္းေနေသာ တင္သားေလးေတြက ခါးေသးေသး ေအာက္မွာ ဝိုင္းစက္ေနသည္။ ေဘာင္းဘီတို စကဒ္တို ဝတ္လိုက္လၽွင္လည္း ေျဖာင့္စဥ္းေသာ ေပါင္တန္ေလး ေတြက အဆစ္အျမစ္မရွိ ေခ်ာေမြ႕ေနသည္။ ေစာ္အကိတ္ႀကီးေတြလို ျမင္လိုက္ရသည့္ ေယာက္်ား တိုင္း က ခ်က္ျခင္း ဒိုင္းကနဲ လီးေတာင္ၿပီး လိုးခ်င္တာမ်ိဳး မဟုတ္ေသာ္လည္း ၊ ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း လီး တျဖည္းျဖည္းေတာင္လာကာ အားရပါးရ လိုးခ်င္စိတ္ေပၚလာေစတတ္ေသာ ေစာ္အမ်ိဳးအစားေလး ထဲမွာ ပါေလသည္။
ႏွစ္ဦးစလုံး ကလည္း ဆရာဝန္ေတြ ပီပီ ဒီအရြယ္ ႏွင့္ ဒီအရြယ္ ေဆးသုံးဖို႔ မလိုမွန္းသိသည္။ တခုခု ေတာ့ မွားေနၿပီ။ တတ္နိုင္သေလာက္ ပရက္ရွာေတြကို ေလၽွာ့မည္ဟု ေတြးကာ အလုပ္ႏွင့္ မိသားစု ဘဝကို ခ်ိန္ခြင္ရွာ မၽွေစရမည္ဟု ေဆြးေႏြးၾကသည္။ ဝါဝါစိုး လည္း တတ္နိုင္ သေလာက္ တလတခါ မွန္မွန္ျပန္နိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစား သည္။ ေက်ာ္ႀကီး က ေယာက္်ား ေလး ပီပီ နိုင္ငံျခား အျပာကား အျပာစာအုပ္ေတြ ကို အြန္လိုင္းမွာ ဖတ္သည္။ ၾကည့္သည္။ ထိုအခါက်ေတာ့လည္း လီးကေတာင္သည္။ လီးက ေတာင္ေတာ့လည္း မိန္းမ က မရွိ။ လက္နဲ႔ သာ အာသာ ေၿဖ ေဖ်ာက္မိသည္။ မိန္းမ လာေတာ့ တကယ္မေတာင္ေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း မိန္းမ လာသည့္အခ်ိန္တြင္ သူ႔စိတ္ကို ႂကြေစခဲ့ေသာ ဇာတ္လမ္းေတြကို ျပန္ဖတ္ၿပီး စိတ္ကို ျပန္ထေအာင္ ႀကိဳးစားသည္။ ထို အခါ သူ႔ ႀကိဳးစားခ်က္က ေအာင္ျမင္သည္ဟု ေခၚရမည္။ ခါတိုင္း တခါကို မနည္းႀကိဳးစား ေနရတာက ယခုေတာ့ ႏွစ္ခါေလာက္ လုပ္ျဖစ္လာသည္။
ထိုအခါမွာ သူသတိထားမိလာရတာက၊ သူ႔ကို စိတ္ထကာ လီးေတာင္ ေစေသာ ဇာတ္လမ္းေတြက ကပ္ကိုး ဟု ေခၚေသာ ဇာတ္လမ္းက အမ်ားစု ျဖစ္ေနသည္။ ကိုယ့္မိန္းမ ကို သူမ်ား ႏွင့္ အိပ္တာ ကို သိရ ေခ်ာင္းရၿပီး စိတ္ထႂကြလာေသာ လင္ေယာက္်ား မ်ား ၏ ဇာတ္လမ္းမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ ပိုၿပီးေသျခာသြားတာက တေန႔ ဝါဝါစိုး က သူမႏွင့္ သူမ သူငယ္ခ်င္းတို႔ ျဖစ္ခဲ့သည့္ အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေျပာျပတာကို နားေထာင္ၿပီး သူစိတ္ေတြ အရမ္းထလာခဲ့ရသျဖင့္ ျဖစ္သည္။
အျဖစ္အပ်က္က ဒီလို၊ နိုင္ငံျခား မွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနေသာ သူမ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ တေယာက္၊ ျမန္မာျပည္ ခနျပန္လာလည္သည္။ ထိုသူငယ္ခ်င္း လင္မယား ေတာင္ႀကီး ေရာက္လာၿပီး သူမ ရွိမွန္းသိေနေတာ့ သူမ ဆီသို႔ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္လာသည္။ သူမ ကလည္း တေယာက္ထည္း ေနေနတာ ဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ ႏွင့္ ဆုံတုန္း နိုက္ကလပ္ တခု ကို သြားၾက၊ စားေသာက္၊ကခုန္ၾကသည္။ ညကလည္း နက္လာ နည္းနည္းလည္း မူးလာၾကေတာ့ ကလပ္မွ ျပန္ထြက္လာၾကသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ က တည္းေနေသာ ေဟာ္တယ္က ကလပ္ႏွင့္ နီးေနသျဖင့္၊ နင္တေယာက္ထဲ ျပန္ရမဲ့အတူတူ ငါတို႔ နဲ႔ လိုက္အိပ္၊ အခန္းထဲမွာ လည္း ကုတင္ ႏွစ္လုံး ရွိတယ္။ မနက္က်မွ လင္းလင္းခ်င္းခ်င္း ျပန္ေတာ့ ဟု ဆိုသျဖင့္ သူမ လိုက္သြားခဲ့ရသည္။
အိပ္ယာဝင္ေတာ့ အခန္းထဲမွာ မီးပိတ္ထားေသာ္လည္း အျပင္လမ္းမီးေရာင္ ေၾကာင့္ အခန္းထဲမွာက ပိတ္းပိတ္ေအာင္ မေမွာင္၊ သူမ က ကုတင္တလုံး သူမ သူငယ္ခ်င္းလင္မယား က ကုတင္တလုံး အိပ္ၾကသည္။
အိပ္ယာေပၚ ေရာက္တာႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ လင္မယား က အသံေတြ ထြက္လာၾကသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ က သူမေယာက္်ားကို အသံတိုးခိုင္းေနေသာ္လည္း သူမ ေယာက္်ားက မူးေနလို႔ အသံက်ယ္သည္။ ေနာက္ေတာ့ သူမ သူငယ္ခ်င္းမ ကိုယ္တိုင္က ၿငီးသံ အက်ယ္ႀကီးထြက္လာသည္။ ကုတင္ခ်င္း ကလည္း သုံးေလးေပ သာကြာေတာ့ လိုးသံ တဖတ္ဖတ္၊ ကုတင္လႈပ္သံ တကၽြိကၽြိ၊ အသက္ရႈသံ တ႐ူး႐ူး တရွဲရွဲ ၾကားေနရသည္။ လင္မယားပဲေလ အဲေလာက္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့။ ကိုယ္က သူတို႔ အခန္းလိုက္အိပ္မိတာကိုး ဟု ပဲ ေတြးမိကာ ေစာင္ ေခါင္ၿမီးျခဳံ အိပ္လိုက္သည္။ ကလပ္မွာ ေသာက္လာသည့္ အယ္လ္ကိုေဟာ အရွိန္ျဖင့္ မၾကာခင္ အိပ္ေမာက်သြားသည္။
ေနာက္ ႐ုတ္တရာက္ လန႔္နိုးလာေတာ့ သူမ ေစာက္ဖုတ္ကို လူတေယာက္လာရက္ေနသည္။ ပထမ ေတာ့ ဇေဝဇဝါ ငါဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္၊ ေမာင့္ဆီလည္း ေရာက္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဆိုၿပီးမွ ခ်က္ျခင္း ဒိန္းကနဲ သတိရမိတာ က သူငယ္ခ်င္းမ လင္မယား နဲ႔ ေဟာ္တယ္ခန္းထဲမွာ၊ ခ်က္ျခင္း မ်က္လုံး က်ယ္ သြားၿပီး ေျခေထာက္ က အလိုလို ေဆာင့္ကန္လိုက္မိသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ ေယာက္်ား ရင္ဘတ္ကို ကန္မိၿပီး ကုတင္ေပၚက ေခြကနဲ က်သြားသည္။ ညကအိပ္ကာနီး သူမ ဝတ္ထားသည့္ စကဒ္တို႔ ဘေလာက္စ္ တို႔မွာ ကြန္ေဖါ့ေတဘယ္ မျဖစ္သျဖင့္ ေဟာ္တယ္က ဘပ္ရို႔ ေခၚသည့္ ေရခ်ိဳးၿပီး ဝတ္သည့္ ဝတ္႐ုံႀကီးကို ပဲ ဝတ္ၿပီး ခါးက ႀကိဳး ပတ္ခ်ည္ကာ အိပ္လိုက္မိသည္။ အတြင္းမွာ ေတာ့ ဘရာဇီယာ ႏွင့္ ပင္တီသာ ရွိေတာ့ ထိုငတ အတြက္က ပင္တီသာ ဆြဲခၽြတ္လိုက္တာႏွင့္ သူမ ေစာက္ဖုတ္ကို တန္းေတြ႕ရမည္မဟုတ္ပါလား။ ဝါဝါစိုး ကမန္းကတမ္းထကာ မီးဖြင့္လိုက္သည္။ သူမ သူငယ္ခ်င္း ေယာက္်ား မွာ သူ႔ဘိုက္ကို သူႏွိပ္ၿပီး ရႈံ႔မဲ့ေနသည္။ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ စကားေျပာနိုင္ေသးမည့္ပုံမေပၚ၊ အရွိုက္သို႔မဟုတ္ ခ်က္ေကာင္းကို မေတာ္တဆထိသြား ပုံရသည္။ သူမ သူငယ္ခ်င္းက ေတာ့ အိပ္ေကာင္းတုန္း ဘာမွ သိပုံမေပၚ။
ဝါဝါစိုး သူမ အဝတ္အစားေတြကို ေကာက္ဝတ္လိုက္သည္။ သူမ သူငယ္ခ်င္းေယာက္်ား က ေတာင္းပန္သည္။ မွားသြားပါသည္။ ခြင့္လြတ္ပါ ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ မသြားပါႏွင့္ ျပန္အိပ္ပါ မနက္က်မွ သြားဖို႔ ေတာင္းပန္သည္။ ဝါဝါစိုး ဘာမွ ကို စကားျပန္မေျပာေတာ့၊ သူမ စလင္းဘက္ ေကာက္ဆြဲၿပီး ေဟာ္တယ္ခန္းကထြက္လာခဲ့သည္။ အခန္းဝ ေရာက္ေတာ့ ထိုလူက သူ႔မိန္းမ ျဖစ္သူ၊ သူမ သူငယ္ခ်င္းကို မေျပာပါႏွင့္ ဟု ေတာင္းပန္သည္။ ဝါဝါစိုး ဘာမွ ကို စကားျပန္မေျပာေတာ့။ ေဟာ္တယ္ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ ရက္ဆက္ရွင္း ကေကာင္ေလးကို တကၠစီေခၚေပးဖို႔ ေျပာေတာ့ ေကာင္ေလးက ေဟာ္တယ္ေရွ႕ အဆင္သင့္ ရွိေနေသာ ကား ကို ေခၚေပးသည္။ ဝါဝါစိုး အိမ္သို႔ သာ ျပန္လာခဲ့သည္။ ေနာက္ေန႔ သူငယ္ခ်င္းက ဖုံးေခၚသည္။ ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ သြားတာလဲ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဘာညာေပါ့၊ ဝါဝါစိုး က သူမ ဒီေန႔ အလုပ္သြားစရာ ရွိသျဖင့္ အေစာႀကီး ျပန္သြားသည္ဟု သာေျပာလိုက္သည္။
ထို ဇာတ္လမ္းကို ဝါဝါစိုး က ေက်ာ္ႀကီး ကို ဖုံး ျဖင့္ ဆက္ၿပီး ေျပာခ်င္း ျဖစ္သည္။ ဒီဖက္က ဖုံး နားေထာင္ရင္း ေက်ာ္ႀကီး လီးမတရားေတာင္ေနမိသည္။ လက္တဖက္ျဖင့္ သူ႔လီးသူ ဆုပ္ကိုင္ ထုရင္း သူ႔မိန္းမ ကို တျခားဟာေတြ ဆက္ေမးေနမိသည္။
“ခ်စ္ က ခ်က္ျခင္း နိုးသြားတာလား အိပ္မက္လိုလို ဘာလိုလို ေတာင္ မျဖစ္ေနဘူးလား”
“အင္း တကယ္ေတာ့ အိပ္မက္လိုလို ျဖစ္ေနတာ ေမာင္ ရဲ့၊ ေမာင္ က ခ်စ္ေလးကို ဘာဂ်ာေပးေနတယ္လို႔ ထင္တာ၊ ဒါေပမဲ့ သူ႔လက္တဖက္က ခ်စ္ အေစ့ ေလးကို အတင္း ဖိေၿခ လိုက္ေတာ့ နာသြားၿပီး ခ်စ္ေလး နိုးလာတာ၊ ေမာင္ အဲလိုမ်ိဳးတခါမွ မလုပ္ပါဘူး ဆိုၿပီး ေတာ့ေပါ့”
“ခ်စ္ ပိပိေလး က အရည္ေရာ စို႔ ေနလား”
“အင္း တကယ္က စို႔ေန႐ုံ မကဘူး အိပ္မက္ေၾကာင့္လား သူက ပဲ ခ်စ္မနိုးလာခင္ တအားရက္ ၿပီး ဆြထားလို႔လား မသိဘူး အရည္က အရမ္းကို ရြဲေနၿပီ၊ ေနာက္ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ခ်စ္က ျခဳံ ရွင္းၿပီးစ ရက္ပိုင္းပဲ ရွိေသးတယ္ေလ၊ အငုတ္ကေလးေတြကလည္း ယား၊ ေနာက္ ပိပိ ကေျပာင္ေခ်ာလို ျဖစ္ေနေတာ့ သူ႔လၽွာေႏြးေႏြး ႀကီး က လည္း အေတာ္ထိပုံ ရတယ္”
“ခ်စ္က ဘာဂ်ာေပးတာ ပဲ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္ၿပီးေရာ ေနာက္ ဟိုအဆင့္တက္လာမွ နိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ထေအာ္ျပစ္လိုက္ေပါ့လို႔”
“ဟြန႔္ ေမာင္က လည္း အလိုတူ အလိုပါေနာ္၊ ကိုယ့္မိန္းမ ကို သူမ်ား ဘာဂ်ာလာေပးေနတာကို ခံခိုင္းေနေသးတယ္”
“ဟုတ္ပါဘူးကြာ ခ်စ္ လဲ ေကာင္းေနတယ္ ဆိုေတာ့ အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ ေနရင္ ၿပီးတာပဲ ကိုယ္ ၿပီးသြားမွ နိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ကန္ထဲ့လိုက္ရင္ ရတာ ပဲ မဟုတ္လား ၊ ခ်စ္ က ဖီးမလာလို႔လား၊ “
“ဘယ္လို ေျပာရမလဲ မသိဘူး၊ ေမာင္ရာ ေျပာခ်င္ဘူး”
“ေျပာပါ ခ်စ္ရ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေပါ့၊ ေမာင္က ခ်စ္ကို အလိုမျဖည့္နိုင္ေတာ့ အားနာေနတာ၊ ခ်စ္ ေကာင္းဖို႔ ဆို ေမာင္က လိုက္ေလၽွာဖို႔ အဆင္သင့္ပဲ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္”
“အို မဟုတ္တာ ေမာင္ကလည္း ခ်စ္နဲ႔ ေမာင္နဲ႔ က လင္မယားပဲ ဟာ ေမာင္က လြဲရင္ ခ်စ္က ဘယ္ေယာက္်ား ကိုမွ မသတီပါဘူး ေမာင္ရာ”
“ခ်စ္ရာ ေမာင္လည္း ဘယ္လို ေျပာရမလဲ မသိဘူး၊ ေမာင္က ခ်စ္ကို အရမ္းခ်စ္တာ ခ်စ္သိပါတယ္။ ခ်စ္ကို အခု ေမာင္ယူထားရတာ ခ်စ္ကို ႏွိပ္စက္သလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ခ်စ္လည္း ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ဆႏၵေတြ မျပည့္ရ၊ ေမာင္ တို႔ က ေနရာစီမွာလည္း ေနၾကရ၊ တခါတေလဆုံရေတာ့လည္း ေမာင္က ခ်စ္ဆႏၵကို မျဖည့္ေပးနိုင္၊ ေမာင္ စိတ္ မေကာင္းဘူးကြာ”
“အာ ေမာင္က လည္း ဒါကေတာ့ ခု အေျခအေန နဲ႔ အခ်ိန္အခါအရကိုးဘယ္တတ္နိုင္မလဲ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔”
“ခ်စ္ ေမာင္တကယ္ေျပာတာ ခ်စ္အေျခအေနေပးလို႔ ခ်စ္ဆႏၵ ကို ျဖည့္စြမ္းေပးနိုင္မဲ့သူ ရွိရင္ ေမာင္ခြင့္လြတ္တယ္၊ ဝမ္းနိုက္စတန္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ခ်စ္ဆႏၵေျပေပ်ာက္သြားရင္ ၿပီးေရာ၊ ေမာင့္ ကိုသာ ျပန္ေျပာျပ၊ ၿပီးရင္ ေမာင့္ကို ေတာ့ ျပစ္မေျပးနဲ႔၊ ေမာင္က ခ်စ္ကို ဘယ္လို ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခ်စ္ေနမွာ”
“မဟုတ္တာေမာင္ရာ၊ မျဖစ္နိုင္တာေတြ ေျပာမေနစမ္းပါနဲ႔၊ ေမာင္က ခ်စ္ကို အဲလို ေနခ်င္သလို ေနဆိုၿပီး ေမာင္က ေရာ တျခား မိန္းမ ေတြနဲ႔ ကဲခ်င္လို႔လား”
“နိုးနိုး အဲလို လုံးဝ မဟုတ္ဘူး၊ ေမာင္က ေလ၊ အင္း…… ကဲကြာ ရွင္းရွင္းပဲ ေျပာေတာ့မယ္၊ ခ်စ္ အဲလို သူမ်ား နဲ႔ ေနတယ္ ဆိုတာကို ေတြးလိုက္မိတာနဲ႔ကို ေမာင္ စိတ္ႂကြၿပိး လီးေတာင္လာရတယ္။ အဲလိုခ်ိန္မွာ ေမာင္ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ထု ျပစ္လိုက္ေတာ့ အရမ္းကို စိတ္ေက်နပ္သြားရတယ္။ ခ်စ္ကသာ ေမာင့္ကို ျပန္ေျပာျပမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေမာင္ ့အတြက္ တအားေကာင္းမယ္ထင္တာပဲခ်စ္ရယ္။ ေမာင္ေျပာတာ ခ်စ္စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားရင္ ေဆာရီးေနာ္”
“ဘာလဲ ေမာင္က ခ်စ္ကို သူမ်ားလုပ္တာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ခ်င္တဲ့ ကပ္ကိုး ဖီလင္ ရွိေနတာလား”
“အဲလို လည္း မဟုတ္ပါဘူးကြာ၊ ခ်စ္ေမာင့္ေရွ႕မွာ လုပ္စရာမလိုပါဘူး၊ ခ်စ္ဘာသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားပါ၊ ေနာက္မွသာ ေမာင့္ကို ေျပာၿပ ဟုတ္လား”
ဝါဝါစိုး ဘက္မွ စဥ္းစားေနသလို အတန္ၾကာ ၿငိမ္သြားခဲ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ စကားလိုင္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီး တျခား အေၾကာင္းေတြ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ ဝါဝါစိုး အေနႏွင့္လည္း သူမ ေယာက္်ား စိတ္ဓါတ္က်ေနသျဖင့္ သူမကို သူစိတ္ေပါက္ေပါက္ ႏွင့္ ေလၽွာက္ေျပာေနျခင္းဟုသာ ျဖစ္မည္ဟု သေဘာထားလိုက္မိေလသည္။
အခန္း ၂။
တကယ္ေတာ့ ဝါဝါစိုး ထိုည က ေဟာ္တယ္မွ ထၿပီး ထြက္လာခဲ့ရသည္မွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူမ မွာ ေသြးသား တို႔ က ေတာင္းဆိုေနသည္မွာ ၾကာခဲ့ၿပီ။ ေယာက္်ား ျဖစ္သူ ကလည္း တခါတေလမွ ဆုံရတာေတာင္မွ အလို မျဖည့္နိုင္၊ တကိုယ္ထဲ ညဆိုလၽွင္ အင္တာနက္မွ ေအာဆိုက္ေတြ သြားဖတ္ၿပီး ကိုယ့္လက္ျဖင့္ ကိုယ္ ဒီေဂ်ပြတ္ရင္း အာသာ ေျဖခဲ့ရသည့္ ညေတြ မ်ားလွၿပီ။ ထိုညက နိုက္ကလပ္မွာ ေသာက္ရင္း နည္းနည္းရီေဝလာေတာ့ သူမ ရမက္ ဆႏၵေတြက အနည္းငယ္ႂကြလာရသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကရင္း ခုန္ရင္း ေယာက္်ား ေလး အေငြ႕အသက္မ်ားေၾကာင့္ ပိပိေလးပင္ စိုခဲ့ရသည္။ ေနာက္သူငယ္ခ်င္း လင္မယား ႏွင့္ ကုတင္ျခင္း ကပ္ရက္ သူတို႔ ကာမ ဆက္ဆံေနၾက ေတာ့ သူမ ကိုယ္သူမ ဒီေဂ် မပြတ္မိေအာင္ မနည္းတင္းထားရသည္။ ထို႔ ေၾကာင့္လည္း အိပ္မက္ထဲမွာ သူစိမ္းေယာက္်ား တေယာက္၊ ဟုတ္သည္။ သူမ ေယာက္်ား ႏွင့္ ဖုံးေျပာတုန္းက ေမာင့္ကို မက္သည္ဟု ေျပာခဲ့ေသာ္လည္း တကယ္က သူမ မ်က္ႏွာ ပင္ မမွတ္မိေသာ တစိမ္း ေယာက္်ားတေယာက္က သူမကို ဘာဂ်ာေပးေနသည္ဟု အိ္ပ္မက္ မက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူမ ဖီးေတြ အရမ္းႂကြၿပီး နိုးလာေတာ့ သူမ အဖုတ္ကို တကယ္ရက္ခံေ ေနရမွန္းသိသည္။ သူမ အဖုတ္က လည္း ေစာက္ရည္ေတြ တအားရြဲေနၿပီ။ ေနာက္ေတာ့ သူမ သူငယ္ခ်င္း ေယာက္်ား မွန္း သတိရလိုက္သည္။ ထိုအခါ ေတာ့ သူမ ဆႏၵ ႏွင့္ ျဖစ္သင့္သည္ကို လြန္ဆြဲရၿပီ။ ဆက္ၿပီး ေပးလုပ္လိုက္လၽွင္ အရွိန္သတ္လို႔ ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ သူမ ကိုယ္တိုင္ သူမသိ သည္၊ သူမ တို႔ အဆုံးစြန္ထိ ေရာက္သြား လိမ့္မည္။ ထိုအခါ သူမ သူငယ္ခ်င္းကို သူမ ဘယ္လို မ်က္ႏွာျပရမွာလဲ။ ေတာ္ၾကာ လင္ေၾကာင္ေတာင္နိုက္သည္ဟု ေတာ့ အေျပာမခံနိုင္၊ ေနာက္ၿပီး ေယာက္်ား တေယာက္က လည္း သူမ ကို အလြယ္ တကုူ ဒီလို လုပ္လို႔ ရသည္ဆိုတာ မွတ္ထင္သြားလၽွင္ သူမ တခ်ိန္လုံး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂုဏ္ယူေနသည့္ အဆင့္အတန္း ေတြ အကုန္ေျမာင္းထဲ ေရာက္ကုန္ေတာ့မည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူမ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး ေတာ့ အခုမွ နိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ထိုသူ ကို ေလသံတိုးတိုးျဖင့္ ေျပာသည္။ ရွင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ ဖယ္ပါ၊ က်မ သူငယ္ခ်င္း နိုးသြားရင္ မေကာငး္ဘူး ဟု ေျပာသည္။ ထိုသူက သူမ ကို ေစာက္ရည္ေတြ ဒီေလာက္ရြဲေနတာ ပါးစပ္က ဟန္ေဆာင္ျငင္းမေနပါနဲ႔ ေကာင္မ ရာ ဆိုသည့္ ရိုင္းစိုင္းသည့္ စကားက သူမ ကို ဒိုင္းကနဲ ေပါက္ကြဲသြားေစသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမ ေျခေထာက္ျဖင့္ ထိုသူ႔ ရင္ဘတ္ကို ေဆာင့္ကန္ ျပစ္လိုက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ က်န္တဲ့ အပိုင္းကေတာ့ သူမ ေယာက္်ားကို ေျပာခဲ့သည့္ အတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။
ယခုေတာ့ သူမ ေယာက္်ား ၏ စိတ္အေျခအေနကို သိရေတာ့ ထိုညက အရသာရွိခဲ့တာေလး ျပန္စဥ္းစားရင္း ခနေလာက္ သူမ ေယာက္်ား ေျပာသလိုပင္ ေစာင့္လိုက္ဖို႔ ေကာင္းသည္ဟု ပင္ ဝါဝါစိုး ျပန္ေတြးေနမိသည္။ ေတြးရင္း ႏွင့္ ပင္ ပိပိေလး က ယားလာတာမို႔ သူမ လက္ညိဳေလး ပင္တီထဲ ထိုးတည့္ရင္း ေစ့ေစ့ေလးကို ဖိပြတ္လိုက္မိသည္။
“ဟင့္…..ဟင္းးးးးးး”
သူမ ပါးစပ္မွ ၿငီးသံေလးပင္ ႐ုတ္တရက္ ထြက္သြားမိသည္။ ထိုအခ်ိန္ ႐ုတ္တရက္ နာရီမွ သတိေပးသံ တတီတီ ႏွင့္ အသံထြက္ လာသျဖင့္ ဒီညေန ခ်ိန္းထားတာတခုကို သတိရမိသည္။ မျဖစ္ေသးပါဘူး ေရမိုးခ်ိဳးအုံးမွ၊ ညျပန္ေရာက္မွ ပဲေအးေအး ေဆးေဆး ဒီေဂ်ပြတ္ေတာ့မည္ဟု ေတြးရင္း မွ ကုတင္ေပၚမွ ထ လိုက္ေလသည္။
……………………….
ဝါဝါစိုး တို႔ စားေသာက္ၿပီးၾကေတာ့ ညအေတာ္ေမွာင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ သူမ အထက္မွ ဆရာဝန္ႀကီး တေယာက္အိမ္မွာ ျဖစ္သည္။ အလုပ္မွ လူေတြ စုံၾကေတာ့ ကာရာအိုေက ဆိုၾက၊ အစာပိတ္ ဆိုၿပီး ဝိုင္ေတြ ဆက္ေသာက္ၾက ႏွင့္ စည္ကားေနရာမွ လူေတြ တဖြဲဖြဲ ျပန္ကုန္ၾကသည္။ သူမ ကိုေတာ့ ဆရာဝန္ႀကီး ကေတာ္ ေဒၚမာလာျမင့္ က ခနေနေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ထားသည္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ ေဆး႐ုံ ကို ေခတၱေရာက္ေနသည့္ နိုင္ငံျခားမွ ဆရာဝန္ကေလး တေယာက္၏ ေနာက္ဆုံး ႏူတ္ဆက္ပြဲေန႔လည္း ျဖစ္ၿပီး၊ လက္ရွိမိသားစု မရွိပဲ အဂၤလိပ္လို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေျပာနိုင္သူမွာ ဝါဝါစိုးတေယာက္သာ ရွိသည္မို႔ သူမ ႏွင့္ အတူ ဧည့္ခံေပးဖို႔ ႀကိဳေျပာထားသျဖင့္ ျဖစ္ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေဒၚမာလာျမင့္က ဝါဝါစိုး ကို မျပန္ပါနဲ႔ေတာ့ သူတို႔ ဆီမွာ ဧည့္သည္အိပ္ခန္း အပိုေတြ ရွိရာ ထိုအခန္းမွာ အိပ္ဖို႔ ေျပာသျဖင့္ ဝါဝါစိုးလည္း သေဘာတူလိုက္မိေလသည္။
ထို နိုင္ငံျခားသား ဂ်ိဳးဇက္ ဆိုသူမွာ အသက္၄၀ ခန႔္ ရွိၿပီး အထူးကု ဆရာဝန္တဦးျဖစ္သလို၊ ထိုေဆး႐ုံမွ ခနတာ ငွားရမ္းၿပီး သူ႔ဆီမွ ပညာရယူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ယခုေတာ့ စာခ်ဴပ္ သက္တမ္းျပည့္သျဖင့္ ျပန္ေတာ့မွာမို႔ ဆရာဝန္ႀကီးက ႏူတ္ဆက္ပြဲလုပ္ေပးျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ႐ုပ္ရည္က လည္း အသင့္အတင့္၊ အရပ္အေမာင္းျမင့္မား ၿပီး ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ ေတာင့္တင္းေလသည္။ ေနာက္ပိုင္း မူးလာၾကေတာ့ ဝါဝါစိုး ကို မသိမသာ က်ဴလာေလသည္။ သူမ လို ေခ်ာေခ်ာလွလွ အာရွသူ မ်ိဳးေလးကို သာ သူလူပ်ိဳ ဘဝက ေတြ႕ခဲ့ရလၽွင္ သူ႔ဘဝ တခုလုံးေတာင္ ေျပာင္းသြား ခဲ့လိမ့္မည္ ထင္ေၾကာင္းဘာညာ သရကာ ထည့္သည္။ ဝါဝါစိုး ကလည္း ထိုသူမွာ မနက္ျဖန္ ျပန္ေတာ့မည့္ သူျဖစ္တာမို႔ က တေၾကာင္း၊ အရင္ ကလည္း နာမည္ပ်က္မရွိခဲ့သူ တေယာက္မို႔ အလိုက္ အထိုက္ ျပန္လွန္ေျပာဆို မိခဲ့ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဆရာဝန္ႀကီး မွာ အေတာ္မူးလာတာမို႔ သူတို႔ ကို ႏူတ္ဆက္ ကာ သူ႔မိန္းမ ႏွင့္ အတူ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္သြားေတာ့သည္။ ဝါဝါစိုးလည္း ဂ်ိဳးဇက္ ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲမို႔ အနည္းငယ္ လန႔္လာကာ ဂ်ိဳးဇက္ ကို ဂြတ္နိုက္ ေျပာရင္း က သူမ အတြက္ ထားေပးခဲ့သည့္ အခန္းသို႔ ဝင္လာခဲ့ေလသည္။
ေနာက္ေတာ့ ေဒၚမာလာျမင့္ ထားေပးထားေသာ ညဝတ္ အဝတ္အစားတို႔ကို လဲလွယ္ကာ မ်က္ႏွာ သစ္သြားတိုက္ လုပ္ဖို႔ ေရခ်ိဳးခန္းဖက္သို႔ ထြက္လာခဲ့ေလသည္။ အိမ္တခုလုံးလည္း တိတ္ဆိတ္ေနသည္မို႔ အားလုံး အိပ္ကုန္ၾကၿပီဟု ဝါဝါစိုး က ထင္လိုက္မိသည္။ သူမ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ လုပ္ၿပီး သူမ အိပ္ခန္းကို ျပန္ဝင္လာၿပီး အခန္းတံခါးကို ပိတ္မည္လုပ္ေတာ့ ဂ်ိဳးဇက္တေယာက္ သူမ အခန္းတံခါးကို အသာတြန္း ၍ ဝင္လာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
“ေအာ္ ဂ်ိဳးဇက္ နင္ အိပ္မေပ်ာ္ေသးဘူးလား၊ ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ”
ဝါဝါစိုး က ဂ်ိဳးဇက္ တခုခု ရွာမရ၍ သူမ ကိုလာေမးသည္ဟု ထင္လိုက္မိသည္။ သို႔ေသာ္ ဂ်ိဳးဇက္က သူမ အနားသို႔ ကပ္လာၿပီး၊
“ငါ က ဘာမွ မလို ပါဘူး နင့္ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ႏူတ္ဆက္တာ မလုပ္ရေသးလို႔ပါ”
ဟု ေျပာေလသည္။ ဝါဝါစိုး က သူမ်ား ဘာေျပာမလဲ ဟု ႐ုတ္တရက္ ေၾကာင္ေနစဥ္၊ ဂ်ိဳးဇက္က သူမ ကို ဆြဲယူေပြ႕ဖက္လိုက္ရင္း သူမ ႏူတ္ခမ္းေပၚကို သူ႔ႏူတ္ခမ္းျဖင့္ စုပ္နမ္းလိုက္ေလသည္။ ဝါဝါစိုးမွာ ပထမေတာ့ ေၾကာင္သြားရာမွ လန႔္ၿပီး ဂ်ိဳးဇက္ ရင္ဘတ္ကို တြန္းဖို႔ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း သန္မာေတာင့္တင္းေသာ ဂ်ိဳးဇက္ အေပြ႕အဖက္တြင္ နည္းနည္းေလးမွ ပင္ မလူးလြန႔္နိုင္ျဖစ္ရသည္။ ထို႔အျပင္ ကၽြမ္းက်င္လွေသာ နမ္းစုပ္မႈ က ညေနကတည္းက ဒီပြဲမလာခင္ ေအာင္းေနရသည့္ ကာမ ဆႏၵေတြကို ဝုန္းက နဲ ထေပါက္ကြဲေစေလသည္။
ဝါဝါစိုး ဦးေႏွာက္က အလုပ္လုပ္မႈ မွာ ေႏွးေကြး သြားေသာ္လည္း သူမ ကိုယ္ခႏၶာတုန႔္ျပန္မႈေတြက ေတာ့ ျမန္ဆန္လွေပသည္။ သူမ ပိပိေလးမွာ အရည္ေတြ စိမ့္လာရၿပီး သူမ ဒူးမ်ား မွာ မခိုင္ေတာ့ပဲ လဲၿပိဳက်သြားမလို ျဖစ္သြားရသည္။ ဂ်ိဳးဇက္က လည္း ကၽြမ္းက်င္လွသည္ ေပ်ာ့ေခြသြားေသာ ဝါဝါစိုး ကို အသာေပြ႕ခ်ီၿပီး ကုတင္ေပၚသို႔ တင္လိုက္ေလသည္။ ပက္လက္ကေလး ကုတင္ေပၚ က်သြားမွ ဝါဝါစိုးမွာ ျပန္လည္ ထထိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း ဂ်ိဳးဇက္ က သူမ ပုခုံးေလးကို အသာ ျပန္ဖိကာ သူမ ႏူတ္ခမ္းအစုံ ကို ရမက္ျပင္းျပင္း ျဖင့္ ျပန္လည္း နမ္းစုပ္ကစ္ေပးျပန္ ေလသည္။
…………
ဝါဝါစိုး တဖက္မွ ေျပာၿပ ေနသည္ကို နားေထာင္ရင္း ေက်ာ္ႀကီး လီး မတရားေတာင္လာေတာ့သည္။ အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္လွဲၿပီး ဖုံးကို အီးယားဘတ္စ္ ျဖင့္ နားမွာ တတ္ထားရင္း သူ႔လီးႀကီးကို လက္တဖက္က ဆုပ္ကိုင္ ထုေနမိိသည္။
“ ခ်စ္ကို သူက တခါထည္း တန္းလိုးေတာ့တာပဲလား ခ်စ္”
“ဟင့္အင္း ေမာင္၊ ခ်စ္ကို အဝတ္အစားေတြ အကုန္ခၽြတ္ျပစ္လိုက္တာ၊ ခ်စ္လည္း အရမ္းမြန္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက မရွက္နိုင္ေတာ့ဘူးေမာင္၊ ခ်စ္ကိုေလ သူက တကိုယ္လုံး ရက္တာေမာင္ရဲ့ ခ်စ္ရဲ့ ေျခသလုံးသားေလး ေတြကေနစၿပီး ရက္တာ၊ ခ်စ္ေပါင္အတြင္းသားေလးေတြကို ရက္ေတာ့ ခ်စ္ပိပိေလး က အရည္ေတြက တအားကို ရႊဲေနၿပီေမာင္ရဲ့”
“အင္း”
“ခ်စ္ ပိပိေလးကို သူ႔လၽွာႀကီး လာထိတာနဲ႔ ခ်စ္ တခ်ီၿပီး သြားတာ လူတကိုယ္လုံးကို က်င္သြားတာပဲ၊ ေနာက္ေတာ့ သူ႔လၽွာ စိုစိုႀကီး နဲ႔ ခ်စ္ပိပိေလးကို ရက္တာ ေမာင္ရယ္ အတြင္းေရာ အျပင္ေရာ ခ်စ္ပိပိႏူတ္ခမ္း ေလးကို ကို ကစ္စ္ေပးသလို တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ တာ၊ ပိပိေလးကိုေရာ ခ်စ္ေနာက္တခါ ၿပီးတဲ့ထိပဲ ေမာင္”
“အင္းးးး ေကာင္းလိုက္တာ ခ်စ္ရယ္ ခ်စ္ကေရာ သူ႔လီးကို ျပန္စုပ္ေပးေသးလား”
“စုပ္ေတာ့ စုပ္ေပးလိုက္တယ္ေမာင္ရယ္ အဲဒါက သူလိုးၿပီးမွ ပါ၊ ကန္ေတာ့ေနာ္ေမာင္၊ ခ်စ္ကို စိတ္ဆိုးေနၿပီလား၊ ခ်စ္ကို ခြင့္လႊတ္ပါေမာင္ရယ္”
“ဘယ္ကလာ ေမာင္က ခ်စ္ကို ပိုေတာင္ ခ်စ္မိပါေသးတယ္၊ ေမာင့္ကို ခုလို အကုန္ အေသးစိတ္ေျပာျပတာ၊ ေမာင့္လီးႀကီး တအားေတာင္ေနၿပီ ခ်စ္ရယ္၊ ဆက္ေျပာစမ္းပါအုံး ေနာက္ေတာ့ေရာ ခ်စ္ကို လိုးေတာ့ ဘယ္လို ေနလဲ၊ သူ႔လီးႀကီးက အႀကီးႀကီးလား”
“သူ႔လီးႀကီးက အရမ္းႀကီးႀကီး ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ထင္တာပဲ ေမာင့္ထက္ နည္းနည္းပဲ ပိုတုတ္မယ္ထင္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္က အလိုးမခံရတာ ၾကာၿပီ ဆိုေတာ့ တအားက်ပ္ေနတာပဲ၊ အရည္ေတြ တအားရႊဲေနလို႔သာပဲ၊ ခ်စ္ဟာေလး ကြဲေတာ့မလားကို ထင္ရတယ္။ သူ႔ဟာႀကီး ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ ရင္ထဲကို ျပည့္သြားသလိုပဲ ေမာင္၊ ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့လည္း ဟာကနဲကို ရင္ထဲမွာ ျဖစ္ရတယ္။ သူ႔ဟာႀကီး ခ်စ္ပိပိေလး ထဲက ျပဳတ္ထြက္သြားမွာ စိုးလို႔ ခ်စ္ဖင္ကို ျပန္ေကာ့ၿပီး လိုက္ကပ္ထားမိတယ္။ သူက ဒစ္အဖ်ားနားထိ ဆြဲထုတ္တာကိုး၊ ၿပီး ေတာ့မွ ျပန္ေဆာင့္ခ်တာ၊ ခ်စ္ပါးစပ္က အင့္က နဲ အသံေတာင္ ထြက္သြားရတယ္”
ဝါဝါစိုးတေယာက္ မွာ ေက်ာ္ႀကီးကို ျပန္ေျပာျပေနရင္းက သူမ ကိုယ္တိုင္ပင္ တဏွာေၾကာ ျပန္ထလာၿပီး ပိပိေလး စိုလာသျဖင့္ သူမ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလးျဖင့္ ပြတ္ေနမိသည္။
တကယ္ေတာ့ ဂ်ိဳးဇက္မွာ ဝါဝါစိုး အတြက္ သူမ ေယာက္်ား မွ လြဲ ၿပီး ပထမဦးဆုံး အလိုးခံဖူးသည့္ တစိမ္း ေယာက္်ား တေယာက္ ျဖစ္သည့္ အျပင္ နိုင္ငံျခားသားလည္း ျဖစ္သျဖင့္ သူမ အတြက္ အထူးအဆန္း အသစ္အဆန္း တခု ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ထို႔ အျပင္ သူမ အေနႏွင့္လည္း ငတ္မြတ္ေနရေသာ ေသြးသား ဆႏၵ ဆူေနသည့္ အခ်ိန္ ဆိုေတာ့ အရသာ မွာ လည္း ေျပာမျပနိုင္ရေအာင္ကို အရမ္းေကာင္းမြန္ခဲ့ရေလသည္။ ဂ်ိဳးဇက္မွာ ေနာက္ေန႔ ျမန္မာနိုင္ငံမွ ျပန္ထြက္သြားလို႔သာ ေတာ္ေတာ့သည္။ မဟုတ္ပါက သူမ တေယာက္ ဂ်ိဳးဇက္ ၏ အလိုက် အလိုးခံမိေနေတာ့မည္ဟု စိတ္ထဲမွာ ထင္ေနမိခဲ့ေလသည္။ ဂ်ိဳးဇက္က လည္း ဘယ္အခ်ိန္ထည္းက ေအာင္းထားမွန္းမသိ၊ သူလည္း ငတ္ေနပုံရသည္။ ထို႔အျပင္ အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ ေသာ္လည္း အပ်ိဳေလး လို ေစးက်ပ္ ေနေသာ ဝါဝါစိုး ကို လုပ္ရသည္မွာ လည္း အရမ္းေကာင္းေနသျဖင့္ မတင္းတိမ္နိုင္ ျဖစ္ကာ ထိုည က ဝါဝါစိုး တေယာက္ ၿပိဳင္းက်သြားေအာင္ကို လိုးျပစ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
ဂ်ိဳးဇက္က သူမ ဒူးေခါက္ေကြးကို သူ႔ပုခုံးေပၚတင္ၿပီး အားရ ပါးရ ေဆာင့္ေတာ့ သူတို႔ ဆီးခုံျခင္း ရိုက္သံက တေဖါင္းေဖါင္း၊ ကုတင္သံ က တကၽြိကၽြိ၊ သူမ ပါးစပ္မွ တ ဟင္းဟင္း၊ အသံတို႔က အခန္းထဲမွာ ဆူညံေနသည္။ အိမ္ထဲမွ ဆရာဝန္ႀကီး ႏွင့္ ဆရာဝန္ႀကီး ကေတာ္တို႔ မ်ား ၾကားသြားမလား မသိဟု ေတြး ၿပီး ရွက္မိခဲ့သည္က အားရပါးရ လိုးၿပီး တိုင္း ျဖစ္ေလသည္။ ပထမ အခ်ီၿပီးေတာ့ ေနာက္တခ်ီမွာ အသံမထြက္ေအာင္ ထိန္းမည္ဟု ဝါဝါစိုး ေတြး လိုက္မိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္တခ်ီ အရွိန္ရလာေတာ့ အသံ က မထိန္းနိုင္ျပန္ေတာ့။ ဒုတိယံမိ ရွက္ရျပန္သည္။ ေနာက္ တတိယ အခ်ီ ၿပီးေတာ့ ဂ႐ု မစိုက္ေတာ့၊ ခုမွ ေတာ့ ေပါက္တဲ့ နဖူး မထူးၿပီ။ ခံမဲ့ ခံေတာ့ အားရပါးရသာ ခံလိုက္ေတာ့မည္ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ဂ်ိဳးဇက္ သူမကို ေဒါ့ကီ ဆြဲေတာ့ ေလသံ တဗြီဗြီ၊ ေပါင္ျခင္း ရိုက္သံ တဖတ္ဖတ္သာ မက ကုတင္ ေခါင္းရင္းက အခန္းနံရံကို တဒုန္းဒုန္းပင္ သြားတိုက္မိေနေသးသည္။
ပထမ တခ်ီၿပီးကာစ က ဝါဝါစိုး တေယာက္ နည္းနည္းရွက္ေနေသးသည္။ ဒုတိယ အခ်ီၿပီးေတာ့ ဂ်ိဳးဇက္ က သူမ ဦးေခါင္းကို ကိုင္ကာ သူ႔လီးဆီသို႔ ဆြဲခ်ကာ လီးစုပ္ခိုင္းသည္။ သူမ်ား အိမ္မို႔ လီးကို သြားေဆးဖို႔ ေျပာဖို႔ကလည္း အားနာ ေနသည္မို႔ ဒီအတိုင္းပင္ စုပ္ေပးလိုက္ရသည္။ ပထမေတာ့ သူမ ေစာက္ရည္ေတြႏွင့္ ဂ်ိဳးဇက္ လရည္တို႔ ျဖင့္ ေပပြေနသည္မို႔ နည္းနည္းရႊံ့ရွာမိေသာ္လည္း ခနစုပ္လိုက္ၿပီးေတာ့ အနံ့လည္း ယဥ္သြားၿပီး လီးတန္ထြားထြားႀကီး ကို စုပ္ရတာ အရသာရွိသလို ျဖစ္လာသည္။ ဂ်ိဳးဇက္က ဖီးတက္လာေတာ့ သူမ ေခါင္းကို ဖိကိုင္ကာ လီးျဖင့္ သူမပါးစပ္ထဲ ေကာ့ထိုးေတာ့ အာေဂါင္ မထိုးမိ ေအာင္ထိန္းကိုင္ရင္းက သူမ ႏူတ္ခမ္းေတြကို တင္းတင္း ေစ့ထားေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ဂ်ိဳးဇက္ တေယာက္ သူမ ပါးစပ္ထဲ လရည္ေတြ ပန္းထုတ္ၿပီး ၿပီးထည့္လိုက္သျဖင့္ လရည္ေတြ ကို မ်ိဳခ် ျပစ္လိုက္ရသည္။
ေက်ာ္ႀကီးတေယာက္ သူ႔မိန္းမ ဝါဝါစိုး ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေျပာေနသည္ကို နားေထာင္ရင္းက ဂြင္းထုေနရာက ေနာက္ဆုံးေတာ့ လရည္ေတြ ပန္းထြက္ကာ ၿပီးသြားရသလို၊ ဝါဝါစိုး တေယာက္လည္း သူမ ေယာက္်ားကို ျပန္ေျပာၿပ ရင္း သူမ ကိုယ္တိုင္ ပိပိေလးကို ပြတ္ရင္း တခ်ီၿပီးသြားရေလသည္။ သူတို႔ လင္မယား လိင္ မႈေရးရာ တို႔ ထိုအခ်ိန္မွ စၿပီး ေျပာင္းလဲ ေတာ့မွာပါလား ဆိုတာကိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး သတိမထားမိခဲ့ၾကေျခ။
အခန္း ၃။
ဝါဝါစိုး ႏွင့္ ေက်ာ္ႀကီး တို႔ လင္မယား ျဖစ္လၽွက္ ႏွင့္ တေယာက္ ႏွင့္ တေယာက္ ဖုံး ဆက္ခ္ လုပ္ ၾကသည့္ ပုံစံ ျဖစ္လာၾကရေတာ့သည္။ ေက်ာ္ႀကီး က ဝါဝါစိုး အေတြ႕အၾကဳံ ေတြ ကို ျပန္ေျပာခိုင္းရင္း က ဂြင္းထု သည္။ ဝါဝါစိုး ကလည္း ေက်ာ္ႀကီး ကို ျပန္ေျပာျပကာ စျမဳံ႕ျပန္ရင္း ျဖင့္ ဒီေဂ် ပြတ္သည္။ နည္းနည္း ၾကာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ ရမက္ ေတြမေျပနိုင္ပဲ ဇာတ္လမ္းကို ေတာ့ အနည္းငယ္ ရိုးလာသလို ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ ဒါေတာင္မွ ေက်ာ္ႀကီး က သူသိခ်င္ေနေတာ အေသးစိတ္အရာမ်ားကို ေမးသလို၊ ဝါဝါစိုး ကလည္း သူမ ဖီးတက္သလို ပိုပိုသာသာေလး ေတြ ျဖည့္စြက္ေျပာတတ္လာရသည္။ တေန႔မွာေတာ့ အမွတ္မထင္ ပဲ အမ်ိဳးသားတေယာက္ ႏွင့္ ဆုံေတြ႕ရေလသည္။
သူ႔နာမည္ က ဇြဲမာန္ သူက အင္ဂ်င္နီယာ ေပါက္စေလး၊ သူလည္း တျခားၿမိဳ႕မွာ ေနၿပီး ဒီေတာင္ႀကီးမွာ ကန္ထရိုက္ အလုပ္တခု လာလုပ္ေနသူ။ တညေန သူ႔ဆိုက္ထဲက အလုပ္သမားတေယာက္ ဒဏ္ရာ ရလာသျဖင့္ အေရးေပၚ ေရာက္လာခဲ့သည္။ ဝါဝါစိုး က အေရးေပၚမွာ တာဝန္က်သည့္ အခ်ိန္မို႔ ထိုအလုပ္သမား ကို ကုသေပးေနရသျဖင့္ ဂ်ဴတီခ်ိန္ ေနာက္က်မွ ထြက္ရသည္။ သူမ ပစၥည္း ပစၥယမ်ား ကို သိမ္းဆည္းၿပီး အိမ္ျပန္ဖို႔ လမ္းမကို ထြက္ကာ တက္ဆီ ငွားမည္လုပ္ေနစဥ္ ပစ္ကပ္ကားေလး တစီး သူမ ေရွ႕ ထိုးရပ္လိုက္တာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဇြဲမာန္၊
“ဆရာမ ဘယ္ဘက္ကို ျပန္ရမွာလဲ ကၽြန္ေတာ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ”
“ေအာ္ ရပါတယ္ က်မ တက္ဆီ နဲ႔ ျပန္မွာပါ”
“အာ မဟုတ္တာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ျပန္ရမယ့္အတူတူ လိုက္ခဲ့ပါ”
ဇြဲမာန္က အတင္း ေခၚေနေတာ့ အားနာ သျဖင့္ ကားေရွ႕ခန္းေပၚတက္လိုက္ရသည္။ ကားအေနာက္ဖက္ မွာ အလုပ္သမား ေလးေတြ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ပါသည္။ တေယာက္က ခုန က မွ ေဆး႐ုံမွာ ေဆးထည့္ ေဆးေပးထားခဲ့သူ၊ မ်က္လုံးပိတ္ကာ ေမွးေနသည္။ ဝါဝါစိုး က သူမ ေနသည့္ ေနရာ ေျပာျပလိုက္ေတာ့ ဟာ လမ္းၾကဳံတယ္၊ အလုပ္သမားေလးေတြကို အရင္ခ်လိုက္ၿပီး ဝါဝါစိုးကို လိုက္ပို႔မည္ဟု ဆိုသည္။ သူကန္ထရိုက္လုပ္ေနသည့္ ေနရာကိုလည္း ျပလိုက္ေသးသည္။ သူ႔အလုပ္ေနရာမွာ ဝါဝါစိုး လုပ္ေနသည့္ ေဆး႐ုံ ႏွင့္ နီးနီးေလး ျဖစ္ေလသည္။
ထိုသို႔ျဖင့္ ဇြဲမာန္ ႏွင့္ ဝါဝါစိုး ရင္းႏွီးခဲ့ၾကသည္။ ဇြဲမာန္မွာ တည္တည္ခန႔္ခန႔္ ျဖစ္ၿပီး အခြင့္အေရးမယူ တတ္သည္ကို သိလာရသျဖင့္ ဝါဝါစိုး က ပိုၿပီး ခင္မင္ခဲ့ၾကသလို တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းလည္း တစ္ေယာက္ သိလာခဲ့ၾကရသည္။ ဇြဲမာန္မွာ အိမ္ေထာင္ ႏွင့္ ကေလး တေယာက္ ရွိေနၿပီ ျဖစ္ၿပီး ဝါဝါစိုး ထက္ပင္ အေျခအေနဆိုးတာက သူ႔ အိမ္သို႔ သုံးလ ေလာက္မွ တေခါက္ ျပန္ေရာက္သည္ဟု ဆိုေလသည္။
ဝါဝါစိုး က ဖြဲမန္အေၾကာင္းကို သူမ ေယာက္်ား အားေျပာျပေတာ့ ေယာက္်ား ျဖစ္သူ ေက်ာ္ႀကီးမွာ အရမ္း စိတ္လႈပ္ရွားရေလသည္။ ဖြဲမန္က အလုပ္က အျပန္ ၾကဳံတိုင္း သူမ အိမ္သို႔ လိုက္ပို႔ေပးေၾကာင္း အားနာ သျဖင့္ သူမ က တခါတေလ ျငင္းေၾကာင္း ေျပာျပေလသည္။ ေက်ာ္ႀကီးက ဘာလို႔ ျငင္းရတာလည္း ကိုယ္လည္း တကၠစီ ဖိုးသက္သာ၊ အႏၲရာယ္လည္း ကင္းသျဖင့္ ဇြဲမာန္ ႏွင့္သာ လိုက္ဖို႔ ေျပာေလသည္။ ဝါဝါစိုး ကလည္း ေက်ာ္ႀကီး ဘယ္လမ္းေၾကာင္းကို ဦးတည္ေနမွန္း ရိပ္မိေလသည္။ ဇြဲမာန္မွာ ႐ုပ္ရည္ သနားကမား ႏွင့္ ကိုယ္လုံး ကိုယ္ထည္ေလးလည္း ႀကံ့ႀကံ့ခိုင္ခိုင္ ရွိေလရာ ဝါဝါစိုး မွာလည္း တခါတရံေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္မိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အိမ္ေထာင္သည္မို႔ သူမ်ား ေယာက္်ား ကို ဆြဲမစားခ်င္ေပ။ဇြဲမာန္ ကလည္း သူမ ကို တည္တည္တန႔္တန႔္ ႏွင့္ ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံသည္မို႔ သူမ ကိုယ္တိုင္လည္း ဇြဲမာန္ကို ေလးစားမိေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူမ ခင္ပြန္း စိတ္ႂကြေအာင္ တခါတေလ ေတာ့ ပိုပိုသာသာေလးေတြ ေျပာမိေလသည္။
“ခ်စ္ ကလည္း အဲဒီဘဲက ခ်စ္ကို နည္းနည္းေလးေတာင္ မ်က္လုံး ကစားဘူးလား၊ ေမာင္ေတာ့ မယုံပါဘူးကြာ၊ ခ်စ္လို ဆက္ဆီက်တဲ့ ေဆာ္မ်ိဳး ဆို အဲဒီအရြယ္ဘဲ ေတြ မေျပာနဲ႔ အကိုေအာင္ ေတြေတာင္ လိုက္ေငးၾကည့္ရတာ ေမာင္ ခနခန ၾကဳံဖူးတာပဲဟာ”
“အင္း ၾကည့္ေတာ့ ၾကည့္တာေပါ့ ေမာင္ရာ၊ ဒါေပမဲ့ သူက အိေျႏၵထိန္း တယ္၊ စကဒ္အကြဲေတြ၊ အတိုေတြ ဝတ္ ထားတဲ့ ေန႔ ဆိုရင္ေတာ့ ခိုးခိုး ၾကည့္တာ သတိထားမိတယ္။ ခ်စ္ကလည္း သူရွက္သြားမွာ စိုးလို႔ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေပးလိုက္တယ္ေလ”
“ခ်စ္ကလည္း ကြာ သူမ်ား စိတ္နည္းနည္းပါးပါး ခ်မ္းသာ သြားေအာင္ နည္းနည္းေလး ေတာ့ ရွိုးလိုက္ေပါ့ သူ႔ အတြက္ တကၠစီ ခလို႔ သေဘာထားလိုက္ေပါ့ ခိခိ”
“ေမာင္ေနာ္ ဘာလဲ ခ်စ္ကို ဇြဲမာန္ နဲ႔ ျဖစ္ေစခ်င္တာလား၊ လူ ကို တခါတည္း ဟိုျပခိုင္း ဒီျပခိုင္းနဲ႔”
“အာ ခ်စ္ကလည္း ကြာ ခ်စ္တြက္ပါ၊ ခ်စ္ အလိုးမခံရတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားပလဲ ဂ်ိဳးဇက္ နဲ႔ က ေနာက္ဆုံး ပဲေလ အဲဒါေတာင္ တလနီးပါး ရွိသြားၿပီ မဟုတ္လား၊ ေမာင္က ခ်စ္ကို အရြယ္ရွိတုန္း ကာမ အရသာေတြ အျပည့္အဝ ခံစားေစခ်င္လို႔ပါကြာ”
“ေတာ္ပါ ေမာင္ရယ္ ေမာင္ က ခ်စ္ အေတြ႕အၾကဳံေတြကို နားေထာင္ခ်င္ေနတာ မဟုတ္လား ဟြန႔္”
“အဲဒါကေတာ့ ကြာ ေမာင္ က ခ်စ္ရဲ့ ေယာက္်ားေလ၊ ခ်စ္ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတာ့ ေမာင္ သိထားသင့္တာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား”
“အမယ္ ေမာင္ ကေနာ္ ခ်စ္ကို မသိဘူးမ်ားမွတ္ေနလား၊ ဒါနဲ႔ ခ်စ္ တို႔ ေဆး႐ုံက ဝန္ထမ္းေတြ ဒီလာမဲ့ ပိတ္ရက္ မွာ မႏၲေလး ဘက္ ဘုရားဖူး ေရာ အလည္ေရာ ဆင္းၾကမယ္ ေမာင္၊ ေမာင္က လည္း ရန္ကုန္မွာ မရွိဘူးဆိုတာနဲ႔ ခ်စ္ သူတို႔ နဲ႔ လိုက္မယ္လို႔ ေျပာထားတယ္”
“အင္း လိုက္သြားေလ၊ ဆရာဝန္ ဘဲေခ်ာေခ်ာေလးေတြ မပါဘူးလား”
“မပါဘူး၊ ဘဲအိုႀကီးေတြနဲ႔ နပ္စ္မေလးေတြ မ်ားတယ္၊ ဆရာဝန္သုံးေလးေယာက္ပဲပါမယ္၊ ေမာင္ေနာ္ သူမ်ားကို ဘာမ်ား မွတ္ေနလဲ ဘဲရွာစရာလား ဟြန႔္”
…………….
တကယ္တမ္း ခရီးထြက္ရေတာ့ ဝါဝါစိုး တေယာက္ ေပ်ာ္ေနခဲ့ရၿပီး ေက်ာ္ႀကီး ႏွင့္ ေျပာခဲ့ရတာေတြေတာင္ သတိ္္မရ၊ သူတို႔ မွာ အံစာတုံး ေခၚကားတစီးလုံး ငွားၿပီး သြားၾကသည္မို႔ လမ္းမွာ တေယာက္ ႏွင့္ တေယာက္ ေနာက္ေျပာင္ က်ီစယ္ ရင္း စတြက္စ္ မ်ားေသာ အလုပ္မွ ေခတၱ ေဝးရာ ေရာက္ေနၾကသည္မို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေပါ့ပါးေနၾကရသည္။ မႏၲေလးမွာ ဘုရားစုံဖူးၿပီး ေမၿမိဳ႕ ဘက္ကို တက္ၾကေတာ့ လမ္းမွာ ေရကစားသည့္ ေနရာ သို႔ ဝင္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မွာ ေရကူးဝတ္စုံ မ်ားျဖင့္ ေရထဲ ဆင္းေဆာ့ေနၾကသည္မို႔ ဝါဝါစိုး လည္း သူမ မွာ ပါလာသည့္ ေရကူးဝတ္စုံ ကေလးကို ဝတ္ကာ ဆင္းေလသည္။ သူမ ဝတ္စုံ မွာ အေပၚေအာက္ တဆက္ထည္း ဝမ္းပိစ္ ျဖစ္သည္။ အေရွ႕ပိုင္း ဘရာဇီယာမွ ေအာက္ပင္တီအထိ တဆက္တည္း ျဖစ္ေသာ္လည္း အေနာက္ဘက္မ်ာေတာ့ ဘရာဇီယာ ႀကိဳးေနရာေလာက္မွ ပင္တီခါး ရစ္နားအထိ ကို အဝတ္မရွိ ေက်ာေျပာင္ ႏွင့္ ျဖစ္ေလသည္။ ေျဖာင့္စင္း ရွည္လၽွားေသာ ေပါင္တန္ တို႔ ေၾကာင့္ လူတကာ မ်က္ေစ့တို႔မွာ ဝါဝါစိုး ကိုယ္ေပၚမွာ တဝဲလည္လည္ ျဖစ္ေနေလသည္။ အဆိုး ဆုံးမွာ သူတို႔ ငွားလာေသာ ကား ၏ အုံနာ လည္းျဖစ္ ဒရိုင္ဘာလည္း ျဖစ္ေသာ ကိုျမသာ ျဖစ္ေလသည္။ ကိုျမသာ မွာ အိမ္ေထာင္သည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ရမက္ႀကီးသူ ျဖစ္ေလသည္။ အစပိုင္းေတာ့ ေဆး႐ုံမွ ဆရာဝန္မ်ား နပ္စ္မ မ်ားျဖစ္သျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္ လိုင္းလည္း မနီးသူ မ်ားမို႔ ကိုယ့္ကပ္စတန္မာ အျဖစ္သာ သေဘာထားၿပီး တာဝန္ေက်ႁပြန္ေအာင္သာ လုပ္ေပးကာ ခပ္တန္းတန္း ေနခဲ့သည္။ ယခု ေဒါက္တာ ဝါဝါစိုး ၏ ေျဖာင့္စင္း လုံးဝင္း ေခ်ာမြတ္ေနသည့္ ေပါင္တန္မ်ားက သူ႔ ကို ျပဳစားတာ ခံလိုက္ရေလၿပီ။ မိန္းမ အကိတ္ႀကီးကို ၿဖိဳ ေနရတာ ၾကာၿပီမို႔ ဒီလို စလင္း သြယ္လၽွလၽွေလး ဆိုလၽွင္ အားရ ပါးရ ကိုင္ေဆာင့္ လိုးလိုက္ရ ခါးေတြ ဘာေတြမ်ား က်ိဳးသြားမလား ဆိုသည့္ အဆင့္ထိပင္ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ေတြးမိကာ လီးေတာင္လာရသည္။
ကား ေမာင္း ေနသျဖင့္ ပူအိုက္ ေခၽြးထြက္ ၿပီး ယားမွာ စိုးသျဖင့္ ပုဆိုးေအာက္မွာ အတြင္းခံ ဝတ္ေလ့ မရွိေသာ ကိုျမသာ တေယာက္ လီးေတာင္လာေတာ့ ဖုံးရဖိရ တအားခက္ေနေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း တေနရာမွာ ထိုင္ၿပီး လီးေတာင္လာေတာ့ ျပန္ထ၍ မရ၊ အသာကိုယ့္လက္ကေလးျဖင့္ မသိမသာ ဖုံးထားေနရေလသည္။ မ်က္လုံး က ေခၚေတာ တေထာင္အား ကိုေတာ့ မထိန္းလိုက္နိုင္သျဖင့္ ေဒါက္တာ ဝါဝါစိုး တေယာက္ မ်က္ႏွာကေလး ရဲ ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ကို သတိထားမိလိုက္သည္။ ထို ေရေဆာ့သည့္ ေနရာတြင္ ဝါဝါစိုး ကိုယ္လုံး အလွကို သတိထားမိသြားေသာ ကိုျမသာ တေယာက္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဝါဝါစိုး ကို မသိမသာ ခိုးခိုး ၾကည့္ေနမိေလသည္။ ဝါဝါစိုး ကလည္း ေရေဆာ့ၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးေတာ့ ေဟာ့ပင္ အတိုေလး ႏွင့္ အေပၚက လက္ျပတ္ ဘေလာ့ေလးကို ဝတ္လိုက္ေတာ့ ေခ်ာမြတ္ေနသည့္ ေပါင္တန္တို႔မွာ ကိုျမသာ ကို လာရက္လွည့္ပါေတာ့ဟု ေခၚျမဴေနသလိုပင္ ထင္မိေတာ့သည္။ ဝါဝါစိုး မ်က္ႏွာ ေလးမွာ လည္း သြယ္လ်လ် ျဖင့္ ႏွာတန္စင္းစင္း ၊ မ်က္လုံး ႀကီးေတြက သမင္မ မ်က္လုံးလို က်ယ္ၿပီး ရြမ္းလဲ့ ေနသျဖင့္ ကိုျမသာ တေယာက္ မ်က္လုံး ခ်င္း ဆုံမိလိုက္လၽွင္ ရင္ထဲ ဒုန္းကနဲ ခုန္ခုန္ေနရေလသည္။
ေဒါက္တာ ဝါဝါစိုး ႏွင့္ မ်က္လုံး ခ်င္း တခါႏွစ္ခါ ဆုံမိၿပီးသည့္ အခ်ိန္တြင္ ကိုျမသာ စိတ္ထဲမွာ တခုခု ကို ခံစားေနရေလသည္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကိုျမသာ ႏွင့္ ေဘးခ်င္းယွဥ္ရက္ ထိုင္ခုံတြင္ ဆရာဝန္ႀကီး ထိုင္ကာ ဆရာဝန္ႀကီး ကေတာ္ ႏွင့္ ေဒါက္တာ ဝါဝါစိုးတို႔မွာ ကား ေရွ႕ဆုံး တန္းတြင္ ထိုင္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ကိုျမသာ က ကားေမာင္းရင္း မ်က္လုံး ေစြ ၾကည့္လိုက္လၽွင္ ေဒါက္တာ ဝါဝါစိုး ေပါင္တန္တို႔ကို ျမင္ေနရၿပီး ေနာက္ၾကည့္မွန္ မွ ၾကည့္လိုက္လၽွင္ ေဒါက္တာ ဝါဝါစိုး မ်က္ႏွာေလးကို ေတြ႕ေနရေလသည္။ ကိုျမသာ တေယာက္ ဝါဝါစိုး ေပါင္တန္ေတြကို ကားေမာင္းရင္း မသိမသာ ရွိုးေနရာမွ ေနာက္ၾကည့္မွန္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကို မ်က္ေမွာင္ကေလး ကုတ္ၾကည့္ေနေသာ ဝါဝါစိုး ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ကိုျမသာ မွာ သူခိုးလူမိ သြားသျဖင့္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲ ျပဳံးျပလိုက္မိေလသည္။ ဝါဝါစိုး က သူ႔ကို ျပန္မျပဳံးျပပဲ မ်က္လုံးခ်င္း လြဲသြားၿပီး မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုက္သျဖင့္ ကိုျမသာ စိတ္ထဲ ေထာင္းကနဲ ျဖစ္သြားေလသည္။ ေကာင္မ သူ႔ ပစၥည္း က်ေတာ့ ျပၿပီး လူကို မတူသလို မတန္သလို ဆက္ဆံတယ္။ ဖင္ေထာင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ျပဲသြားေအာင္ ေဆာင့္လိုးျပစ္လိုက္ရဟြန္း ဟု ေဒါသျဖင့္ ေတြးေနမိေလသည္။
ကိုျမသာ မွာ ေဒါသ ႏွင့္ တဏွာ ေရာႁပြမ္းၿပီး လီးက မတရားေတာင္လာရာ စတီယာရင္ဝွီး ကို တဖက္က ကိုင္ရင္း က ေထာင္ထလာေသာ လီးကို လက္တဖက္ျဖင့္ အသာ ဖိလိုက္သည္။ ထိုသို႔ လီးကို လက္ျဖင့္ ဖိရင္းမွ အေျခေနေကာင္းတခုကို ျမင္လိုက္ရသည္။ ထိုအရာက ေတာ့ ခုန ေရေဆာ့ထားသျဖင့္ အနည္းငယ္ပင္ပန္းေနေသာ ဆရာဝန္ႀကီး ႏွင့္ ဆရာဝန္ႀကီး ကေတာ္တို႔ မွာ မ်က္လုံးမ်ား ပိတ္ၿပီး အိပ္ေမာက်ေနၾကၿပီး ေဒါက္တာ ဝါဝါစိုး မွာသာ အျပင္ဘက္ ရႈခင္းတို႔ကို ၾကည့္လိုက္၊ သူ႔ဘက္ကို မသိမသာ ၾကည့္လိုက္ လုပ္ေနသည္ကို ေတြ႕ေနရသည္။ ကိုျမသာ ၏ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ကားေပၚမွာ ပါလာသူတို႔ အနက္ ဆရာဝန္ႀကီး၊ ဆရာဝန္ႀကီးကေတာ္ ႏွင့္ ေဒါက္တာ ဝါဝါစိုးတို႔ သုံးေယာက္သာ ျမင္နိုင္ၿပီး က်န္လူမ်ားမွာ ကိုျမသာ ဦးေခါင္း ေနာက္ဖက္ကို သာ ျမင္ေနၾကရသည္ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ ဆရာဝန္ႀကီး ႏွင့္ ဆရာဝန္ႀကီး ကေတာ္မွာ အိပ္ေမာက်ေနၾကၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ကိုျမသာ မွာ သူလီးႀကီးကို ဖုံးဖိ မေနေတာ့ပဲ လက္တဖက္ျဖင့္ တမင္ ဆြေပးလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ လီးႀကီးမွာ ပုဆိုးေအာက္မွ ဂီယာတံႀကီးအလား ထိုးေထာင္ထေနေလသည္။ ေဒါက္တာ ဝါဝါစိုးကို မသိမသာ ေနာက္ၾကည့္မွန္မွ အကဲခတ္လိုက္ရာ သူ႔လီးႀကီးကို တခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ တာေတြ႕ရၿပီး ျပတင္းေပါက္ဘက္သို႔ ခ်က္ခ်င္းလွည့္သြားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ကိုျမသာ က မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ပုဆိုးေပၚမွ ပင္ လီးကို အသာဖြဖြ ဆုပ္ကိုင္ ၿပီး ပိုမတ္လာေအာင္ ပြတ္သတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ေနာက္တခါ ေနာက္ၾကည့္မွန္မွ အကဲခပ္လိုက္ေတာ့ ဝါဝါစိုး တေယာက္လည္း မ်က္လုံးေလး မွိတ္ၿပီး အိပ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ဝါဝါစိုး တေယာက္ တကယ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာလား အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး သူလီးေဆာ့ေနတာကို ခိုးၾကည့္ေနတာလား ဆိုတာကို ေဝခြဲမရ ျဖစ္ေနရသည္။
ကိုျမသာ တဏွာခိုး မွာ ငယ္ထိပ္ကို ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္ရကား အဆုံးစြန္ထိ စမ္းဖို႔ စိတ္ေပါက္သြားရေလသည္။ ေဒါက္တာ ဝါဝါစိုး ၏ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ား မွာလည္း ရွည္လၽွားလွသည္ျဖစ္ရာ မ်က္လုံးကို ေမွးၾကည့္ေနသလားဆိုသည္မွာ ေျပာရခက္လွေပသည္။ ကိုျမသာ တေယာက္ ဆရာဝန္ႀကီးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဟာက္သံပင္ ထြက္ေနေလၿပီ။ ကိုျမသာ သူ႔ခါးပုံစ ကို ျဖည္ခ်လိုက္ၿပီး ေအာက္ကို အနည္းငယ္ ေလၽွာခ်လိုက္ကာ မာေတာင္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ပုဆိုးအျပင္သို႔ ထုတ္လိုက္ေလသည္။ သူ႔လီးႀကီးကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ပြတ္သတ္ေပးရင္း ေနာက္ၾကည့္မွန္ထဲမွ လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ ေဒါက္တာ ဝါဝါစိုး မ်က္ႏွာ အေနအထား ေျပာင္းေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူထင္ထားသည္မွာ မွန္ေနၿပီဟု သိလိုက္ရေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ဖီးမွာ အရမ္းတက္သြားၿပီး မာေတာင္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ေဆာင့္ေပးလိုက္ေလသည္။ ေနာက္ ေတာ့ သူ႔ပုဆိုးကို ျပန္ဖုံးလိုက္ရင္း ျဖစ္သလို ခါးမွာ ပတ္ထားလိုက္ေလသည္။ အၾကာႀကီး သိပ္အရဲစြန႔္လို႔ မရမွန္း သူသိေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေနာက္ ၾကဳံလို႔ အခြင့္အေရးရတာႏွင့္ ထို ဆရာဝန္မ ကို ဖန္ၿပီး လိုးျဖစ္ေအာင္ လိုးမည္ဟု အဓိဌာန္ ခ်လိုက္ေလသည္။
ဝါဝါစိုး မွာ လည္း သူထင္သည့္အတိုင္းပင္။ ကိုျမသာ ၏ ရမက္ခိုးေဝေနေသာ အၾကည့္ကို ရိပ္စားမိေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူမ ေပါင္တန္ေတြကို တမင္ မဖုံး ကြယ္ပဲ ျပထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ကိုျမသာ ပုဆိုးေအာက္မွ လီးႀကီးေထာင္ထလာေတာ့ မသိမသာ ခိုးၾကည့္ရင္းက မ်က္လုံးကို ေမွးကာ အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ၿပီး ၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကိုျမသာ တေယာက္ ေပၚတင္ၿပီး ထိုကဲ့သို႔ ပုဆိုးကို ဆြဲခ်ကာ လီးႀကီးကို ထုတ္ျပလိမ့္မည္ဟု မထင္ခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ႐ုတ္တရက္ မ်က္ႏွာအိုးတိုးအန္းတန္း ျဖစ္သြားရျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ေနာက္ ကိုျမသာ ပုဆိုးကို ျပန္ဖုုံးလိုက္ေတာ့ သူမ လည္း တကယ္ပင္ မ်က္ေစ့ကို မွိတ္ကာ အိပ္လိုက္ေတာ့သည္။
………….
ညဘက္ ေက်ာ္ႀကီး ႏွင့္ ဖုံးဆက္ေတာ့ ထိုအေၾကာင္းကို ေျပာျပလိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္ႀကီးမွာ စိတ္အား ထက္သန္စြာျဖင့္၊
“ဟာ ဒီေကာင္ ခ်စ္ကို တအား လိုးခ်င္ေနၿပီထင္တယ္၊ ႐ုံးမေၾကာက္ ဂါတ္မေၾကာက္ လုပ္ျပေနတယ္ေပါ့”
“ဟြန႔္ သူ လုပ္ခ်င္ေတာ့ေရာ ခ်စ္က ဘာလုပ္ရမွာလဲ ကားသမားကို၊ ခ်စ္ အဆင့္အတန္းနဲ႔ က တန္မွ မတန္တာ ေမာင္ကလည္း”
အခန္း ၄။
ဝါဝါစိုး မွာ တကယ္လည္း ေရွာင္ခဲ့သည္။ ကိုျမသာ ႏွင့္ မ်က္လုံးခ်င္းမဆုံ မိေအာင္၊ လူခ်င္း နီးနီးကပ္ကပ္ မေနျဖစ္ေအာင္ကို ေရွာင္ခဲ့လိုက္သည္။ ကိုျမသာ မွာ ပိုၿပီး စိတ္ေတြႂကြလၽွက္၊ ဘာမွ လည္း မလုပ္နိုင္၊ ညဘက္ အိပ္ခ်ိန္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္ကာ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ ေဂြလွိမ့္ ၿပီး စိတ္ေျဖေဖ်ာက္ျပစ္ လိုက္ရသည္။
ခရီးက ျပန္လာၿပီး ေနာက္ရက္ပိုင္း မ်ားတြင္ ဝါဝါစိုး တေယာက္ ဇြဲမာန္ကို မေတြ႕ရတာ ၾကာၿပီမို႔ ဘာမ်ား ျဖစ္သလဲ ဟု ေတြးေနမိသည္။ သူ႔မိန္းမ ဆီ ျပန္သြားတာ ေနမွာေပါ့၊ ကိုယ္နဲ႔ ဘာဆိုင္တာမွတ္လို႔ ကိုယ္က ဘာလို႔ သတိရေနရတာလည္းဟု လည္း ျပန္ေတြးေနမိသည္။ သုံးေလးရက္ ၾကာၿပီး တေန႔ ဝါဝါစိုး ဂ်ဴတီခ်ိန္ၿပီး လို႔ ေဆး႐ုံ က ေနထြက္လာေတာ့ သူမ ေဘးနားမွာ ကားတစီး ထိုးရပ္လာသည္။ ေမာင္းသူ ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ ဇြဲမာန္။
“ဟဲ့ ဇြဲမာန္ ဘယ္ေပ်ာက္ေနတာလဲဟ၊ မေတြ႕ရတာေတာင္ၾကာသြားၿပီ”
ဇြဲမာန္မွာ သူမ ထက္ ငယ္သျဖင့္ ဝါဝါစိုး က နာမည္ကို သာ ေခၚေတာ့သည္မွာ ၾကာၿပီ။ အစပိုင္း က ကိုဇြဲမာန္ ဟု ေခၚေသာ္လည္း ေနာက္ ရင္းႏွီးလာသျဖင့္ သူမ က ဇြဲမာန္ဟု ေခၚၿပီး ဇြဲမာန္က သူမ ကို အမဝါ ဟု ေခၚေလသည္။ ဇြဲမာန္က ကိုယ္ကို ကိုင္းကာ တံခါးလွမ္းဖြင့္ေပးလိုက္သျဖင့္ ဝါဝါစိုး က ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
“ဟုတ္ အမဝါ က်ေနာ္ အိမ္ခန ျပန္သြားလို႔ မနက္က မွ ျပန္ေရာက္တာ”
“ေအာ္ ဟုတ္လား မသိပါဘူးကြာ၊ အလုပ္မ်ား ၿပီးသြားလို႔ တို႔ကို ေတာင္ မႏူတ္ဆက္နိုင္ေတာ့ပဲ လစ္သြားၿပီလားလို႔”
“ေအာ္ အလုပ္က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ၿပီးမွာ မဟုတ္ေသးပါဘူး အမဝါရဲ့၊ အိမ္က မျပန္တာ ၾကာလို႔ ခနျပန္တာပါ”
“အင္းေပါ့ မိသားစု နဲ႔က လည္း အၾကာႀကီးခြဲေနလို႔ က မေကာင္းဘူးေလ”
ဇြဲမာန္က ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ စကားျပန္မေျပာ တခုခု ကို စဥ္းစားေနပုံ၊ ေနာက္ေတာ့၊
“အမဝါ တခုခု စား ရေအာင္ ေၾကးအိုး ျဖစ္ျဖစ္ တေနရာ သြားစားရေအာင္”
“အင္း သြားေလ၊ တို႔လည္း ေၾကးအိုး မစားရတာၾကာၿပီ”
ဇြဲမာန္ ႏွင့္ ရင္းႏွီးေနတာ ၾကာၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုသို႔ ႏွစ္ေယာက္အတူ စားေသာက္ဆိုင္ သြားၾကတာကေတာ့ ပထမဆုံး အႀကိမ္ ျဖစ္ေလသည္။ ေၾကးအိုးဆိုင္ ေရာက္ေတာ့ ေၾကးအိုးမွာရင္း ဇြဲမာန္က ဘီယာ မွာေတာ့ ဝါဝါစိုး လည္း တလုံး မွာ ကာ ေသာက္ၾကေလသည္။ ဘီယာအရွိန္ကေလးျဖင့္ စားၾကေသာက္ၾက စကားေျပာၾက ႏွင့္ တေယာက္ ႏွင့္ တေယာက္ ငယ္ေပါင္းေတြပမာ မိမိတို႔အေၾကာင္းေတြကို ရင္ဖြင့္မိၾကသည္။ ဇြဲမာန္က သူ႔ မိန္းမ ႏွင့္ အဆင္မေျပေၾကာင္း၊ ယခု တေခါက္ကလည္း သူမွ မလာရင္ အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားေတာ့မလိုလို ခ်ိန္းေျခာက္ေန ၍ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိ မွာလည္း သား သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ ျပန္သြားခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေရာက္ေတာ့လည္း လင္မယား စကားအေျခအတင္ ႏွင့္ ရန္ျဖစ္ခဲ့ရသည္သာ အဖတ္တင္ေၾကာင္း၊ မိမိ အိမ္ မိမိ ျပန္သြားၿပီး အိမ္ေရွ႕ခန္း ဆိုဖာေပၚမွာ အိပ္ခဲ့ရသည့္ အျဖစ္က ေတာ့ ဆိုးဝါးလွေၾကာင္း ဇြဲမာန္ က ၿငီးျပေလသည္။ ဝါဝါစိုး ကေတာ့ သူမ ႏွင့္ သူမ ေယာက္်ား တို႔ မွာ တၿမိဳ႕ စီ ျဖစ္ေနရၿပီး ပိတ္ရက္ျခင္း တူဖို႔ က အေတာ္ရွားေၾကာင္း၊ မိမိ အလုပ္အားသည့္ ရက္မ်ားတြင္ ေက်ာ္ႀကီးက တၿမိဳ႕နယ္ ေရာက္ေနေၾကာင္း မ်ားေသာ အားျဖင့္ ဖုံးျဖင့္ သာ စကားေျပာျဖစ္ေနေၾကာင္း ကို ေျပာျပေလသည္။ ဇြဲမာန္က ဝါဝါစိုး ကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္းက၊
“အင္း အမဝါ လို မ်ိဳး မိန္းမ ေခ်ာေခ်ာ ဆက္ဆီက်က် ေလးကို ရထားၿပီးေတာ့ မွ ဗ်ာ ဒီလူကလည္း ၊ က်ေနာ္ေတာ့ နားမလည္နိုင္ဘူး၊ က်ေနာ္သာ ဆိုရင္ အမဝါ လုပ္တဲ့နား မွာ ပဲ ရတဲ့ အလုပ္ရွာၿပီး ေတာ့ လုပ္မွာပဲဗ်ာ”
ဇြဲမာန္ အေျပာကို ဝါဝါစိုး က ျပဳံးၿပီး ၾကည့္ေနသျဖင့္ ဇြဲမာန္က မိမိ ပါးစပ္လြန္သြားသည္ကို သတိရလိုက္သည္။
“အာ ေဆာရီးေနာ္ အမဝါ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဘာသေဘာနဲ႔ မွ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး”
“ရပါတယ္ကြာ၊ တို႔ကို အဲလို ေျမႇာက္ေျပာေပးမဲ့လူ မရွိတာ ၾကာပါၿပီ ခစ္ခစ္၊ တို႔ ေယာက္်ားက တို႔ကို ပိန္တာရိုးလို႔ ေခၚတာ တခါတေလ၊ သူက အကိတ္ႀကီးေတြမွ သေဘာက်တာေလ”
“ဟာ မဟုတ္တာ အမဝါက ဘယ္က ပိန္တာရိုးက မွာလဲ အဲေလာက္ ဆက္ဆီ ျဖစ္တာကို၊ အမဝါသာ ဓါတ္ပုံ သမား ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္နဲ႔ ရိုက္လိုက္ရင္ နန္းေမြစံ တို႔ ထိုင္ငိုသြားေလာက္တယ္”
“အယ္ ဒီေကာင္ေလး ကိုယ့္အမ ကို မဟုတ္တ႐ုတ္ေတြ လာေျပာေနတယ္ ခစ္ခစ္”
ဝါဝါစိုး က သူမ ႏူတ္ခမ္းလွလွေလး ေတြ ၾကားမွ ညီညီညာညာ သြားေလးေတြ ေဖြးကနဲ ေပၚလာေအာင္ ရီေမာလိုက္ရင္း ဇြဲမာန္ လက္ေမာင္း ကို လွမ္းရိုက္လိုက္သည္။ ဇြဲမာန္ က ဝါဝါစိုး လက္ကေလးကို ဖမ္းဆုပ္ ထားလို္က္ကာ ျပန္မလႊတ္ေသးပဲ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ရင္းမွ၊
“ဘယ္က မဟုတ္တ႐ုတ္ကမွာလဲ ၾကည့္ပါလား ဒီလက္ေခ်ာင္းေလး ေတြက ေဖါ့ဖေယာင္းေလးေတြလိုပဲ ေခ်ာမြတ္ၿပီး အိစက္ေနလိုက္တာ၊ ပန္းပြင့္ခ်ပ္ေလးေတြ က်ေနတာပဲ”
ဝါဝါစိုး က သူမလက္ကို ျပန္မ႐ုတ္ေသးပဲ ဇြဲမာန္ ၏ ခပ္တည္တည္လုပ္ထားေသာ မ်က္ႏွာကို ျပဳံးေစ့ေစ့ေလးျဖင့္ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ဇြဲမာန္ က ဝါဝါစိုး လက္ကေလးကို အသာပက္လက္လွန္လိုက္ၿပီး ေဗဒင္ေဟာမည့္ သူကဲ့သို႔ သူမ လက္ဖဝါးျပင္ကို သူ႔လက္ေခ်ာင္း ထိပ္ကေလးျဖင့္ ပြတ္သပ္ထိေတြ႕ေနေလသည္။ ဝါဝါစိုး ၏ လက္ဖဝါးမွ ဇြဲမာန္ လက္ေခ်ာင္းထိပ္က လၽွပ္စစ္ဓါတ္တခု စီးဝင္လာသလို သူမ အေသြးအသား ေတြကို တဖ်င္းဖ်င္း ထ ၿပီး သူမ ေပါင္တြင္းသားမ်ား ဆီသို႔ပင္ တိုက္ရိုက္ ေရာက္သြားသလိုပင္ခံစားလိုက္ရသည္။ သူမ ပိပိေလး မွာ အရည္ၾကည္တို႔ စိုစြတ္ေနၿပီေကာ။ သူမ လက္ကို ဇြဲမာန္လက္မွ ဆြဲယူဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ေသာ္ လည္း တင္းတင္းေလး ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ဇြဲမာန္ေၾကာင့္ ျပန္ဆြဲလို္က မရ၊ အတင္းကာေရာႀကီး ႐ုပ္ပ်က္ ဆင္းပ်က္ ျဖစ္ေလာက္ ေအာင္ ကလည္း မ႐ုန္းခ်င္၊ ေတာ္ၾကာ သူက သေဘာရိုးကို ကိုယ္က အရမ္း အကဲဆတ္သည္ဟုလည္း အထင္မခံျခင္။ သို႔ေသာ္လည္း ဇြဲမာန္ ၏ လက္ႏွင့္ သူမ လက္တို႔ စီးကူးေနၾကသည့္ ဖိုမ ဓါတ္မွာ ျပင္းထန္လြန္းလွသျဖင့္ သူမ ရင္ေတြ ဖိုလာရသည္။ သူမ မ်က္ႏွာေလးလည္း ပန္းႏုေရာင္ သန္းလာေလၿပီ။
ဇြဲမာန္ အေနႏွင့္လည္း ဝါဝါစိုး ၏ ႏူးညံ့ လွေသာ လက္ဖဝါးေလး ကို ကိုင္ထားပြတ္သတ္ေနရသည္မွာ ျပန္မလြတ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ အရသာ ေတြ႕ေနၿပီး သူ႔လီးႀကီးမွာ လည္း ေဘာင္းဘီေအာက္မွာ အရမ္းကို မာေတာင္ထေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ ယခု အခ်ိန္သာ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ သာ အခန္းတခု ထဲမွာ ဆိုရင္ေတာ့ အတင္းတက္လိုး မိေတာ့မွာ ေသျခာသေလာက္ျဖစ္ေလသည္။ ဝါဝါစိုး မ်က္ႏွာေလးမွာလည္း ပန္းႏုေရာင္ေသြး ျဖန္းေနသျဖင့္ သူမ လည္း သူ႔လို ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း သူသိလိုက္သည္။ သူ အလိမၼာ သုံး ရင္ စားရနိုင္သည္ ဆိုတာကို ေတြးလိုက္ၿပီး ဝါဝါစိုး လက္ကေလးကို အသာျပန္လႊတ္လိုက္ေလသည္ု။
“ေဆာရီး အမဝါ၊ အဟီး အမဝါ လက္ကေလး ေတြက အိစက္ေနတာမို႔ ႐ုတ္တရက္ မလႊတ္မိေတာ့ဘူး “
ဝါဝါစိုး လည္း သူမ ပိပိ ျပႆနာကို အိမ္ျပန္ေရာက္မွ ဒီေဂ်ပြတ္ေတာ့မည္ဟု ေတြးရင္း၊
“ကဲ ပါ ျပန္ၾကရေအာင္ ဘိုက္လည္း ျပည့္ၿပီ၊ လူလည္း တေန႔လုံး အလုပ္မ်ားထားလို႔ ပင္ပန္းၿပီး ႏႈံးေနၿပီ”
“ဟုတ္ကဲ့ အမဝါ”
ဒီတခါ ဝါဝါစိုး အခန္းရွိသည့္ တိုက္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ လြတ္ေနသည့္ ပတ္ကင္ တခု တြင္ ကားကို ထိုးရပ္လိုက္သည္။ ခါတိုင္း ဆိုလၽွင္ တိုက္ေရွ႕မွာ ပင္ ကားကို ရပ္ေပးၿပီး ဝါဝါစိုး က ဆင္သြားေနၾက ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုကေတာ့ မိုးလည္း နည္းနည္းခ်ဴပ္ေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ဇြဲမာန္ က ေလွခါးနားသို႔ လိုက္ပို႔ ေပးမလို႔ ကားထဲက ထြက္လာခဲ့ေလသည္။ ဝါဝါစိုး ကလည္း ဘာမွ မေျပာသျဖင့္ ေလွခါးရင္းနားသို႔ လိုက္ သြားေလသည္။ ဇြဲမာန္ တေယာက္ သူ႔ေရွ႕မွ ေလၽွာက္သြားေသာ ဝါဝါစိုး တကိုယ္လုံး ကို အေနာက္မွ အားရပါးရ ၾကည့္မိေလသည္။ ဝါဝါစိုး မွာ အေပၚပိုင္း မွ လက္စက အနီရဲရဲ အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးကို ခါးက်ပ္ကေလး ဝတ္ထားၿပီး ေအာက္မွ အနီေအာက္ခံ ေပၚအျဖဴေရာင္ ပန္းပြင့္ေသးေသးေလးမ်ား ေဖါက္ထားသည့္ ထမိန္ေလးကို လည္း တင္းတင္းေလး ဝတ္ထားရာ သူမ ၏ ဝိုင္းစက္ေနေသာ တင္ကေလး က လုံးက်စ္ေနသည္။ သူမ ၏ အသား ေဖြးေဖြး ေလး ႏွင့္ အရမ္းကို ၾကည့္ေကာင္းေနေလသည္။ တင္ေလးမွာ လုံးက်စ္ေနေသာ္လည္း ေဒါက္ဖိနပ္ အျမင့္ ေၾကာင့္ လမ္းေလၽွာက္သည့္ အခ်ိန္မွာ အေနာက္ဖက္ကို ဆပ္ကနဲ တုံ ကာ သြားလိုက္သည္မွာ ကုံးကိုက္ခ်င္စရာ ေကာင္းလွေတာ့သည္ဟု ေတြးေနမိသည္။
ဇြဲမာန္ မွာ သတိလက္လႊတ္ ၾကည့္ေကာင္းေကာင္း ႏွင့္ ဝါဝါစိုး ေနာက္ပိုင္းအလွေလးကို ဇိမ္ခံၾကည့္ရင္း ေလွခါးမွ တက္လိုက္လာခဲ့ေလသည္။ ဝါဝါစိုး မွာ ပထမထပ္မွာ ေနသည္မို႔ သူမ အခန္းဝ ေရာက္ေတာ့ အခန္းတံခါးကို ေသာ့ဖြင့္ရင္း မွ ေနာက္ဖက္လွည့္ကာ၊
“ဟဲ့ ဇြဲမာန္ ေက်းဇူးပါပဲကြယ္ ညေနစာ ျပဳစုတာကို ေနာက္တခါက်ရင္ ငါေကၽြးပါ့မယ္”
ဟု ႏူတ္ဆက္ေတာ့မလို႔ လွည့္ေျပာေလသည္။ ဇြဲမာန္မွာလည္း အေပါက္ဝတြင္ ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္ ရပ္ေနရင္းက၊
“ဟာ ရပါတယ္ အမဝါက လည္း ၊ ဒါနဲ႔ မရိုမေသ အေပါ့ေလး ခန သြားလို႔ ရမလား”
“အင္း ဝင္ခဲ့ေလ ရတာေပါ့ဟ”
ဇြဲမာန္က ေနာက္ေဖးဘက္ကို ေလၽွာက္သြားကာ အိမ္သာထဲ ဝင္လိုက္သည္။ အိမ္သာ ေရခ်ိဳးခန္းမွာ တြဲလၽွက္မို႔ ေသးကို မတ္တတ္ရပ္ ေပါက္ရင္းက သူ၏ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးကို တခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ ပြတ္လိုက္မိသည္။
ေနာက္ ေတာ့ စိတ္ကို ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။
ဝါဝါစိုး က ဇြဲမန္ ေနာက္ေဖးဘက္ထြက္သြားေတာ့ သူမ အိမ္ေရွ႕ အခန္းတံခါးကို ျပန္ပိတ္ကာ ကလန္ကခ်လိုက္သည္။ သူမ ရင္ေတြ ခုံ ေနေလၿပီ။ ဒီည ေက်ာ္ႀကီး ဆီ ဖုံးေခၚရင္ေတာ့ ဇြဲမာန္ ႏွင့္ ေၾကးအိုးသြား စား ၾကရင္း သူမ လက္ကိုင္တာက အစ ေနာက္ ဘာညာ သရကာ ေတြကို ပိုပို သာသာ ေျပာရင္း သူမ ဒီေဂ် ပြတ္ရေတာ့မည္ဟု ေတြးေနမိသည္။ ေနာက္ေတာ့ သူမ ကိုယ္တိုင္လည္း ေရငတ္သလို မို႔ ေနာက္ေဖးဘက္ေလၽွာက္လာေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းက ထြက္လာေသာ ဇြဲမာန္ ႏွင့္ ဆုံေလသည္။
သူမ အနားေရာက္လာေတာ့ ဇြဲမာန္က ႐ုတ္တရက္ ဆြဲဖက္ကာ သူမ ႏူတ္ခမ္းတို႔ ကို နမ္းစုပ္ လိုက္တာကို အလစ္ခံလိုက္ရေလသည္။
“ဟင္ မင္းမင္း ဘာလုပ္တာလဲ”
“အမဝါ ရယ္ ကၽြန္ေတာ္ မေနနိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ၊ အမဝါကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေနမိၿပီ”
“အို ေတာ္ေတာ္ မဟုတ္တာ၊ ငါ့မွာ ေယာက္်ားနဲ႔ေလ နင္လည္း အိမ္ေထာင္နဲ႔ဟာကို မျဖစ္နိုင္တာ”
“အဲဒါေတြ ကၽြန္ေတာ္မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ အမဝါကို ခ်စ္ခ်င္တာပဲ သိေတာ့တယ္”
နဂိုထဲက ရမက္ ဆႏၵေတြက ထေနၿပီ ျဖစ္ေသာ ဝါဝါစိုး အတြက္က ေတာ့ ဆက္ျငင္းဆန္ဖို႔ အားမရွိေတာ့ေၿခ သူမ ႏူတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရ နမ္းစုပ္လာေသာ ဇြဲမာန္ ပါးစပ္ေတြကို လည္း သူမ က ျပန္နမ္းစုပ္ေနမိၿပီ၊ ဇြဲမာန္ လက္ဖဝါးေတြက သူမ တင္ပါးလုံးေတြကို အားမလို အားမရ ဆုပ္ကိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္ တာခံေနရၿပီး သူမ ပိပိေလး ကလည္း အရည္ေတြ စိုစြတ္ေနေလၿပီ။
ဝါဝါစိုး လည္တိုင္ေလးကို ဇြဲမာန္ ႏူတ္ခမ္းေလး ျဖင့္ ဖြဖြေလး စုပ္နမ္းကာ လၽွာျဖင့္ ရက္လိုက္ေတာ့ ဝါဝါစိုးဒူးေလးေတြ ညႊတ္ေခြက်သြားသျဖင့္ ဇြဲမာန္ လည္ပင္းကို သူမ လက္ေတြျဖင့္ ဆြဲကာ ခိုလိုက္ရသည္။ ဇြဲမာန္က ဝါဝါစိုး ခါးေလးကို ကိုင္ဖက္ ကာ ေနာက္ျပန္ေလး တြန္းရင္းက သူမ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ဦးတည္လိုက္ေတာ့သည္။ ဝါဝါစိုး ကို သူမ ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ေစၿပီးမွ ဝါဝါစိုး ႏွင့္ မ်က္လုံး ခ်င္း ေစ့ေစ့ၾကည့္လိုက္ကာ၊
“မမဝါ…. ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေတာ့မယ္ေနာ္ “
ဟု ေျပာလိုက္ေလသည္။ ဝါဝါစိုး က သူမ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ကာ ဇြဲမာန္ကို ျပန္ၾကည့္ရင္းက ဇြဲမာန္ ေခါင္းကို ဆြဲယူလိုက္ကာ သူမ ႏူတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ဇြဲမာန္ ႏူတ္ခမ္းေတြကို အငမ္း မရ နမ္းစုပ္ေလသည္။ ဇြဲမာန္က လည္း ဝါဝါစိုး ကို ျပန္လည္နမ္းရႈတ္ရင္းက သူ႔ခါးပတ္ ကို ျဖဳတ္ ေဘာင္းဘီဇစ္ျဖဳတ္ခ်ကာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ပါတခါထည္း ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး ခါးမွ ထမိန္ကိုလည္း ဆြဲျဖည္ခ်ေနရာ ဝါဝါစိုး က ဖင္ကေလး ႂကြေပးလိုက္သျဖင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ကြင္းလုံး ပုံ ဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ဝါဝါစိုး ၏ အနီေရာင္ ပင္တီေလး က ပိပိေလး ေနရာမွာ အရည္စို ကြက္ရြဲေနေလၿပီ။ ဝါဝါစိုး ၏ဘေလာ့ အက်ႌေရွ႕ၾကယ္သီးေတြကို ဇြဲမာန္က ျဖဳတ္ေနစဥ္ ဝါဝါစိုး ကလည္း ဇြဲမာန္ ရွပ္အက်ႌၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ေနေလသည္။ အခုေတာ့ ကုတင္ေပၚ ထိုင္လၽွက္ ဘရာဇီယာ အနီေလး ႏွင့္ ပင္တီအနီေလး သာ က်န္ၿပီး ျဖဴေဖြး ဝင္းမြတ္ေနသည့္ အသားအေရာင္ ျဖင့္ ဝါဝါစိုး တေယာက္။ ေတာင့္တင္း က်စ္လစ္သည့္ ကိုယ္ခႏြာ၊ မာေတာင္ ေတာင့္တင္း ေနသည့္ လီးႀကီး က ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျဖင့္ သူမ ေရွ႕ မတ္တတ္ရပ္ေနေသာ ဇြဲမာန္ ကို ရမက္ျပင္းၿပ သည့္ အၾကည့္ေတြျဖင့္ ၾကည့္ေနမိေလၿပီ။
အခန္း ၅။
ကုတင္ေဘး ၾကမ္းျပင္မွာ ကိုယ္လုံးတီး နဲ႔ မတ္တတ္ရပ္ေနသည့္ ဇြဲမာန္ေရွ႕မွာ ေဒါက္တာဝါဝါစိုး တေယာက္ ဒူးေထာက္ ထိုင္လိုက္မိသည္။ ဇြဲမာန္၏ မာေတာင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက အေပၚကို ေယာင္ေယာင္ေလး ေကာက္ေနသည္။ ပန္းရင့္ေရာင္ ေျပာင္ဝင္း ဖူးထ ေနသည့္ ဒစ္ဖူးႀကီး ထိပ္မွ အကြဲေၾကာင္း အဝမွာ အရည္ ၾကည္ေလး သီးေနသည္။ ဝါဝါစိုး သူမ လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ဇြဲမာန္တုံတက္သြားသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေႏြးေထြး ႏူးညံ့လွသည့္ ဝါဝါစိုး၏ အာခံတြင္းက ဇြဲမာန္ကို ၾကက္သည္းေမႊးညႇင္း ထေစၿပီး ဝါဝါစိုး ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိသည္။ ေက်ာလည္ေလာက္ထိ ရွည္ေသာ ဆံပင္ေတြကို အလုပ္မွာ အဆင္ေျပဖို႔ ထုံးထားသည့္ သူမ ဆံထုံးေလးကို တင္းတင္းေလး ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ဝါဝါစိုး ေခါင္းေလး ေမာ့သြားသည္။ သူမ ဇီးေရာင္ ႏူတ္ခမ္းဆိုးေဆး ဆိုးထားသည့္ ႏူတ္ခမ္းထူထူ ေလးေတြက ဇြဲမာန္ လီးတန္ ကို တင္းတင္းေလး ေစ့ကာ ထားသျဖင့္ လီးတန္ႀကီး သူမ ပါးစပ္ထဲ တိုးဝင္ တိုးထြက္ လုပ္ေနသည့္အခ်ိန္မွာ ဇြဲမာန္ ကို အရသာ ရွိေစေလသည္။
ဝါဝါစိုး လၽွာကေလးကလည္း ဇြဲမာန္ ဒစ္ဖူးကို ရစ္ပတ္ရက္ေပးရင္းက တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးေနရာ၊ ဇြဲမာန္တေယာက္ လရည္မ်ား မထြက္သြားေအာင္ မနည္းထိန္းေနရသည္။ ပထမဦးဆုံး မို႔ သူ က ဝါဝါစိုး ပါးစပ္ထဲမွာ မၿပီးခ်င္၊ ေတာ္ၾကာ သူမ စိတ္ေျပာင္းသြားလၽွင္ ေစာက္ဖုတ္ကို မလိုးလိုက္ရမွာ စိုးသည္။
ဝါဝါစိုး ဂ်ိဳင္းကေလးကို ကိုင္ကာ ဆြဲထူလိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး က ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးထဲမွာ အရပ္ရွည္ေသာ္လည္း ၅ေပ ၁၁လက္မ ရွိေသာ ဇြဲမာန္၏ ေမးဖ်ားမွာ သူမ နဖူးက တန္းေနသည္။ သူ႔ကို ေမာ့ၾကည့္လာသည့္ ဝါဝါစိုး ၏ မ်က္လုံးရႊဲႀကီးေတြက အရည္ရြမ္းလဲ့ ေနသည္။ စိုတိုတို ႏူတ္ခမ္း ထူထူေလးကို ငုံ႔ကာ စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ကိုယ့္လီးနံ့ က ပထမ နည္းနည္း ေလး ရလိုက္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူမ်ားကိုေတာ့ စုပ္ခိုင္းၿပီး ကိုယ္က ရႊံတာကို ျပလို႔ မျဖစ္။ နမ္းရင္း ႏွင့္ အနံ့ေပ်ာက္သြားသည္။ ဝါဝါစိုး ႏူတ္ခမ္းေလးေတြ လၽွာေလး ေတြက ခ်ိဳၿမ လြန္းလွသည္။ ထြက္လာသမၽွ သြားရည္ေတြ ကိုေတာင္ မ်ိဳခ်လိုက္မိသည္။
ဇြဲမာန္လက္ႏွစ္ဖက္က ဝါဝါစိုး ဂ်ိဳင္းေအာက္မွ လ်ိဳကာ ဘရာဇီယာဂ်ိတ္ကို ျဖဳတ္လိုက္သည္။ ေခ်ာင္သြားေသာ ဘရာဇီယာ ကို ပုခုံးသိုင္းႀကိဳး ႏွစ္ဖက္မွ အသာ ေလၽွာကာ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ တင္းရင္း မို႔ေဖာင္းေနသည့္ နို႔ေလးတစုံက မႀကီးမေသး လက္တအုပ္စာ သာသာေလး ရွိသည္။ အနီရင့္ရင့္ နို႔သီးေခါင္းေလး ေတြက မာတင္းေထာင္ထေနသည္။ ဖြဲမာန္ ဝါဝါစိုးကို လက္ဆြဲေခၚကာ ကုတင္ေပၚလွဲေလၽွာင္းေစလိုက္သည္။ နို႔သီးေခါင္း ခၽြန္ခြန္ေလး ေတြကို အငမ္းမရ တႁပြတ္စ္ႁပြတ္စ္ စို႔ေပးလိုက္မိသည္။ လက္ေတြက လည္း အားမလို အားမရ ဆုပ္ႏွယ္မိေတာ့ ဝါဝါစိုး ဆီမွ ၿငီးသံေလး ထြက္လာခဲ့သည္။ ေဖြးႏုေသာ အသားမို႔ သူဖ်စ္ညႇစ္မိ သည့္ ေနရာမွာ အနီမွတ္မ်ား ယာယီက်န္ခဲ့သည္။ ဇြဲမာန္ ဘိုက္သားေလး ကို နမ္းရင္းက ေအာက္သို႔ ေလၽွာဆင္းလာကာ ပင္တင္ေလး ကို ဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ဝါဝါစိုးက အဆင္ေျပေစရန္ ဖင္ကေလး ႂကြေပးသည္။ အေမႊးနက္နက္ေလး ေတြက ပါးပါးေလး အေနေတာ္ ညႇပ္ထားသျဖင့္ ေဖါင္းမို႔ေနသည့္ အဖုတ္ကေလးက အကြဲဟေလး ကို ေသျခာျမင္ေနရသည္။ ႏူတ္ခမ္းသား ညိဳညိဳ အတြင္းသား နီတာရဲတို႔ က အရည္ၾကည္တို႔ ျဖင့္ ရႊဲကာ မီးေရာင္ေအာက္မွာ အေရာင္ျပန္ျဖင့္ လက္ေနသည္။
ဇြဲမာန္က သူမ ေပါင္ႏွစ္လုံး ၾကားမွာ ေနရာယူလိုက္ေတာ့ ဝါဝါစိုး က ဒူး ေထာင္လိုက္ ၿပီး ေပါင္တန္ႏွစ္လုံးကို ကားေပးလိုက္သည္။ ဇြဲမာန္က သူ႔လက္ဖဝါး ႏွစ္ဖက္ကို ဝါဝါစိုး တင္ပါးေအာင္ ထိုးထည့္ၿပီး ဆြဲမ လိုက္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကို ဝါဝါစိုး အဖုတ္ျဖင့္ ဖိကပ္ကာ နမ္းရွိုက္လိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ ႏူတ္ခမ္းေလးေတြကို လၽွာျဖင့္ ထိုးဆြရင္း အကြဲေၾကာင္း တေလၽွာက္ စုံဆန္ ရက္ေပးသည္။ လၽွာကို မာမာေတာင့္ေတာင့္ေလး ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရင္း ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသား သို႔ ရသေလာက္ ထိုးသြင္း ကစားၾကည့္သည္။ သူ႔လက္မေလးက ဖုေဖာင္းေဖာင္းေလး ျဖစ္ေနသည့္ ဝါဝါစိုး ေစာက္ေစ့ေလးကို အသာအယာ ဖိပြတ္ကာ ေျခေပးေနသည္။ ဝါဝါစိုး ဖင္မွာ ေမြ႕ယာ ေပၚမွ ႂကြတက္ေနၿပီး ေဝွ႕ယမ္းကာ အၿငိမ္မေနနိုင္ ျဖစ္ေနရၿပီ။ ဇြဲမာန္တေယာက္ သူ႔လၽွာ ႏွင့္ ဇက္ က ခံနိုင္ေလာက္သည္အထိ ဘာဂ်ာ ေကာင္းေကာင္းမႈတ္ေပးေနမိသည္။ ခုနက ပုေလြမႈတ္ခံထားရသည့္ အရွိန္ေၾကာင့္ အခု အခ်ိန္ သူ႔လီးႀကီး ထိုးထည့္လိုက္လၽွင္ ခ်က္ခ်င္း ၿပီးသြားမွာ ေၾကာက္သျဖင့္ အခ်ိန္ ဆြဲေနတာကလည္း တမ်ိဳး ၊ ဝါဝါစိုး ၏ ကိုယ္ႏွံ့ေလး ႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္နံ့ ညႇီစို႔စို႔ေလးက လည္း သူ႔ကို တမ်ိဳး စိတ္ထ ေနတာကလည္း တမ်ိဳး ေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာကို ဘာဂ်ာေပးမိသည္။ ဝါဝါစိုး တေယာက္လည္း သူမ ေစာက္ဖုတ္ကို စိုစိုစြတ္စြတ္လၽွာႀကီး က အတြင္းအျပင္ရက္ေပးေနရင္း သူမ ေစာက္ေစ့ေလးကို လည္း လက္မ ျဖင့္ ဖိေျခေပးေနျခင္း ကို ခံေနရေတာ့ ၿပီးခ်င္လာမိသည္။ သူမ ဆီမ ၿငီးသံေတြ က်ယ္လာၿပီး ဖင္ႀကီး တႂကြႂကြ ဂဏွာမၿငိမ္ ျဖစ္လာမွ ဇြဲမာန္က ဘာဂ်ာ ကို ရပ္လိုက္သည္။
ဝါဝါစိုး ေပါင္ႏွစ္လုံး ၾကားမွာ ဒူးေထာက္ရင္း သူ႔လီးႀကီးကို လက္တဖက္က ကိုင္ကာ ေစာက္ဖုတ္ဝ တြင္ ေတ့လိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး ၏ ရမက္ခိုး ေဝေနသည့္ မ်က္လုံး ေတြက လိုးပါေတာ့ ဟု ေလာေနသလိုပင္။ ဇြဲမန္ သူ႔လီးႀကီးကို စမ္းသပ္သည့္ အေနျဖင့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ သူ႔သြားရည္ေတြႏွင့္ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြေၾကာင့္ လီးႀကီးက ေတာ့ တိုးဝင္သြားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေစးေစးေလး မို႔ လီးေပၚက အေၾကာေတြ အားလုံး အရသာ အျပည့္အဝ ခံစားေနရသည္။ ဝါဝါစိုး တေယာက္လည္း သူမ ေစာက္ေခါင္းထည္း ျပည့္သိပ္တိုးဝင္လာသည့္ လီးတန္ႀကီးေၾကာင့္ သူမ ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသား ေတြမွာ ဖိပြသည့္ အရသာကို ခံစားလိုက္ရသည္။
ဇြဲမာန္က အစပိုင္း တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အဝင္အထြက္လုပ္ၿပီးတာႏွင့္ အရွိန္တင္ေတာ့သည္။ သူ႔ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန႔္ထုတ္ၿပီး ဝါဝါစိုး အေပၚေမွာက္ရက္ ေနလၽွက္ ဝါဝါစိုး နံေဘး တဖက္တခ်က္မွာ လက္ေထာက္ရင္းက ဖင္ကို ေကာ့ကာ ေကာ့ကာ ေဆင့္လိုးသည္။ ဝါဝါစိုးကလည္း ဒူးေထာင္ေပါင္ကားေနရာမွ သူမ ေျခဖဝါးေတြက ေမြ႕ယာေပၚ အျပားလိုက္ ခ်ထားရာ၊ သူမ ဖင္ႀကီးေတြကို ေကာ့ေပးရင္းက ဇြဲမာန္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ျပန္ခံေပးလိုက္သည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ အလိုး အေဆာင့္ေတြက အခ်က္တိုင္းမွာ အရသာရွိေနၾကသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးလည္း ဖိုးပေလး လုပ္ထားၿပီး စိတ္ေတြကလည္း ႂကြေနၾကတာမို႔ အၾကာႀကီးေတာ့ မခံၾကေပ။ ကာမ အရသာ အထြတ္အထိပ္သို႔ မၾကာခင္ ေရာက္သြားရေတာ့သည္။
ဇြဲမာန္ သူ႔လီးႀကီးကို အဆုံးထိ ထိုးသြင္းကာ ဆီးခုံခ်င္း ဖိကပ္ထားလိုက္သည္။ သူ႔လီးထိပ္မွ လရည္ပူေႏြးေႏြးေတြက ဝါဝါစိုး ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ တေျဖာေျဖာပန္းထြက္ကုန္သည္။ ဝါဝါစိုး ေစာက္ေခါင္းအတြင္းနံရံေတြကလည္း သူ႔လီးႀကီးကို ဆုပ္ညႇစ္ေပးသလို ခံစားေနရသည္။ ဝါဝါစိုး ကိုယ္လုံးေလးလည္း ္ေတာင့္တင္းၿပီး သူ႔ေက်ာျပင္ႀကီးကို သူမ လက္ေတြျဖင့္ တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ဖက္ထားလိုက္သည္။ ႏွစ္ဦးစလုံး တေယာက္ကို တေယာက္ တင္းက်ပ္စြာ မိနစ္အနည္းငယ္ ဖက္ထားလိုက္ၾက ရင္းမွ ခနေနေတာ့ ေျပေလၽွာ့က်သြားေတာ့သည္။
ႏွစ္ဦးသား၊ အသက္ရႈ ျပင္းျပင္းတို႔ကို ပုံမွန္ျဖစ္သြားေအာင္ အနားယူေနၾကစဥ္ ဝါဝါစိုး ဆဲလ္ဖုံးမွ အသံျမည္လာေလသည္။ ဝါဝါစိုး က ကုတင္ေပၚမွာ ကိုယ္ေလးကို လွိမ့္လိုက္ၿပီး ေဘးစားပြဲေပၚမွ သူမ ဖုံးကို ေကာက္ယူလိုက္သည္။
“ဟယ္လို ေမာင္လား”
“ဟုတ္တယ္ ခ်စ္၊ ေမာင္ ဒီေန႔ေခၚတာ ေနာက္က်သြားတယ္၊ ခ်စ္အိပ္ေတာင္ေပ်ာ္ေနပလားမသိဘူး”
“မအိပ္ေသးပါဘူး ေမာင္ရဲ့၊ ခ်စ္လည္း ခုနကမွ ျပန္ေရာက္တာ”
“ေအာ္ ခ်စ္ျပန္ေရာက္တာ ေနာက္က်လွေျခလား ဘယ္ဝင္ေနလို႔လဲ”
“ခ်စ္လား ဒီေန႔ေလ၊ ေၾကးအိုး ဝင္စားေနလို႔၊ ေမာင္ ကိုဇြဲမာန္ ဆိုတာ မွတ္မိလား ခ်စ္တခါေျပာဘူးတယ္ေလ၊ သူနဲ႔ ကားၾကဳံ လိုက္ျပန္တတ္တယ္ ဆိုတာ”
ဇြဲမာန္တေယာက္ သူ႔နာမည္ ပါလာသည္မို႔ ကမာန္းကတမ္း ေခါင္းေထာင္ထကာ ဝါဝါစိုးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဝါဝါစိုးမွာ အိပ္ယာေပၚ ကိုယ္လုံးတီး ႏွင့္ ေမွာက္ရက္ အိပ္ကာ ဖုံးေျပာေနတာမို႔ သူမ ဖင္လုံး ေခ်ာမြတ္မြတ္ေလးေတြက ေတာင္ကုုံးေလး ႏွစ္လုံးလို ေဖါင္းထေနသည္။ သူမ က ဖုံးေျပာေနရင္း ဇြဲမာန္ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္ကာ မ်က္ေစ့တဖက္ မွိတ္ျပလိုက္သည္။
ဇြဲမာန္က ဝါဝါစိုး ဘက္သို႔ တြားတြား သြားလိုက္ၿပီး ဝါဝါစို ဖင္ေဖြးေဖြးေလး ေတြကို ငုံ႔နမ္းလိုက္သည္။
“အဲဒါ ဒီေန႔ လမ္းၾကဳံလို႔ သူလိုက္ေကၽြးတာေလ၊ အဲဒါ စားၿပီးမွ အိမ္ျပန္လာလို႔ ဒီေန႔ ေနာက္က်ေနတာ”
“ေအာ္ သူက ခ်စ္ အိမ္လိုက္လာေသးလား၊ သူအခု အိမ္ထဲမွာ ရွိလား၊ ခ်စ္ကို သူ မက်ဴဘူးလား”
ေက်ာ္ႀကီး ၏ တဖက္မွ အငမ္းမရ ေမးလိုက္မႈေၾကာင့္ ဝါဝါစိုး ဘာေျပာရမလဲ ဟု အျမန္စဥ္းစားလိုက္သည္။ သူမ အေန ႏွင့္လည္း ေက်ာ္ႀကီးက သူမ ကို တျခား ေယာက္်ား ႏွင့္ အလိုးခံတာကို ခြင့္ျပဳသည္၊ အဲဒါကို ဖီးတက္သည္ ဆိုတာကို ဇြဲမာန္မသိေစျခင္၊ ေက်ာ္ႀကီး မည္သို႔ ပင္စိတ္ထားပေစသူမ ေယာက္်ားပင္ ျဖစ္သျဖင့္ တျခား ေယာက္်ား တေယာက္က အထင္အျမင္ေသးတာမ်ိဳးကို လည္း သူမ မျဖစ္ေစခ်င္။
“သူလား ခ်စ္ကို လိုက္ပို႔တယ္ေလ၊ အိမ္ေရွ႕ထိပါပဲ၊ အိမ္ထဲေတာ့ ဘယ္အဝင္ခံမလဲ ေမာင္ရဲ့ ခ်စ္က တေယာက္ထဲ ေနတာေလ၊ ေမာင္က လည္း စိတ္ခ်ပါ၊ ခ်စ္အေၾကာင္း ေမာင္သိရဲ့သားနဲ႔၊ ေမာင့္ကြယ္ရာမွာ မဟုတ္တာ ျဖစ္မဲ့ မိန္းမ မ်ိဳးလား၊ ခ်စ္က ေတာ္႐ုံ ေယာက္်ားေတြ နဲ႔ ကင္းကင္းေနတာ ေမာင္သိရဲ့သားနဲ႔၊ ေမာင္ စိတ္မခ်မ္းသာ ျဖစ္မွာ ၊ ေမာင္စိတ္ဆင္းရဲမွာ ခ်စ္ အစိုးရိမ္ဆုံးပဲ”
ေက်ာ္ႀကီး ရိပ္မိလိုက္ၿပီ။ ဝါဝါစိုးေဘးမွာ ဇြဲမာန္ရွိေနၿပီ ဆိုတာ၊ ဝါဝါစိုး တေယာက္ထဲ သာဆိုရင္ သူႏွင့္ က ဘယ္ဘဲက သူမ ကို လိုးခ်င္ေနတာ၊ ၾကည့္တာကိုက ေခၚေတာ တေထာင္အားနဲ႔ ၊ ဘယ္ဘဲႀကီးကို ခ်စ္က အလိုးခံခ်င္ေနတာ စသျဖင့္သူလည္း စိတ္ႂကြ သူမလည္း စိတ္ထ ေအာင္ ေျပာေလ့ရွိသည္သာ၊ ယခု အေျပာက သူ႔ကို မဟုတ္ သူမ ေဘးနားမွာ ရွိသည့္ တေယာက္ကို ၾကားေအာင္ ေျပာေနမွန္း သူရိပ္မိလိုက္သည္။
“ေအာ္ အခ်စ္ နဲ႔ အတူတူရွိေနတယ္ေပါ့ေလ၊ ခ်စ္တို႔ လိုးၿပီးသြားၿပီလား၊ ေနာက္တခါလိုးအုံးမွာလား”
“အင္း ထင္တာပဲ ေမာင္၊ ေမာင္ က ခရီးထြက္ရအုံးမယ္ဆို ဘယ္ေတာ့ေလာက္ ခ်စ္ဆီလာမွာလဲ”
ေက်ာ္ႀကီး လီးတအားေတာင္လာခဲ့ၿပီ၊ သူ႔လက္တဖက္ကို လီးကို ဆုပ္ကိုင္ရင္းက ဖုံးထဲမွာ ဝါဝါစိုး ကို တိုးတိုးေလး ေျပာသည္။
“ခ်စ္ အခု ဖုံးခ်ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဖုံးကို မပိတ္ပဲ နဲ႔ ထားလိုက္ခ်စ္တို႔ လိုးေနၾကတဲ့ အသံ ေမာင္ နားေထာင္ခ်င္လို႔”
“အင္း ပါ ေမာင္ရဲ့ ဒါဆိုရင္ဒါပဲ ေနာ္ ၊ခ်စ္လည္း အလုပ္က ခြင့္ရတာနဲ႔ ဆင္းလာခဲ့မွာေပါ့၊ မြမြ ေနာ္ ေမာင္”
ဝါဝါစိုး မွာ ဖုံးကို ပိတ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္းက ကုတင္ေဘး စားပြဲေပၚလွမ္းတင္လိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္ႀကီးကလည္း သူ႔ဘက္မွ မိုက္ကရိုဖုံးကို ျမဳ လုပ္လိုက္ေလသည္၊ မေတာ္တဆ သူ႔အသံ ဝါဝါစိုး ဖုံးမွာ ထြက္သြားမွာ စိုးသျဖင့္ ျဖစ္ေလသည္။
ဇြဲမာန္က ေမြ႕ယာေပၚမွာ ေမွာက္လၽွက္ တြားတြား ျဖင့္ ဝါဝါစိုး ေဘးနားသို႔ ေဘးခ်င္း ယွဥ္လၽွက္ သြားလိုက္ သည္။ ဝါဝါစိုး က ဇြဲမာန္ဘက္သို႔ တေစာင္းလွဲ႕ လိုက္ၿပီး ျပဳံးျပလိုက္သည္။ သူမ လက္တဖက္ကို တေတာင္ ေထာက္ၿပီး လက္ဝါးေလးျဖင့္ သူမ ေမးေလးကို ပင့္ေထာက္ထားလၽွက္က၊
“အမ အမ်ိဳးသားေလ၊ အဟိ။ သူက ညတိုင္းလိုလို ဖုံးဆက္တတ္တယ္။ ဒီည သူအျပင္က ျပန္ေရာက္တာ ေနာက္က်လို႔တဲ့ ေခၚတာ ေနာက္က်သြားတာ၊ အဟင္း၊ ခုနတုံး က တို႔ ေတြ အရွိန္တက္ေနလုံး ေခၚလိုက္ ရင္ေတာ့ ျပာၿပီပဲ ခစ္ခစ္”
ဇြဲမာန္မွာ သူ႔ကို မ်က္ႏွာေပးကာ တေစာင္းေလး လွဲ ေနသျဖင့္ လုံးက်စ္ဖြံ့ၿဖိဳး ေသာ ဝါဝါစိုး ရင္သား အလွ ႏွင့္ ခ်ပ္ရပ္ေသာ ဘိုက္သားေလး၊ ေျဖာင့္စင္းေသာ ေပါင္တန္တို႔ ကို မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ ျမင္ေနရေလသည္။ ဇြဲမာန္က ဝါဝါစိုး ရင္သား အစုံ ႏွင့္ သူ႔ရင္ဘတ္တို႔ ထိကပ္မိသည္အထိ အနားကပ္သြားၿပီး ဝါဝါစိုး ႏူတ္ခမ္းေလးကို နမ္းလိုက္သည္။
“အင္းေပါ့၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း အမဝါလို အရမ္း ဆက္ဆီက်ၿပီး အရမ္းေခ်ာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ိဳး ရထားရင္လည္း အဲလိုပဲ ေနမွာပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္သာ ဆိုရင္ေတာ့ ခုလိုမ်ိဳး တၿမိဳ႕ စီမွာေတာင္ မွ မေနခ်င္ဘူး တကယ္ေျပာတာ”
“ေယာက္်ား ေတြက အဲလိုပါပဲကြာ မရခင္ဖ်ာလို လိပ္ထိပ္ေပၚတင္ဆိုတာ”
ဝါဝါစိုး က ဇြဲမာန္ နားရြက္ကေလး တဖက္ကို သူမ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကေလး မ်ားျဖင့္ ေဆာ့ကစားေနရင္းက ဇြဲမာန္ ဆံပင္ ေတြကို ကုတ္ျခစ္ေပးေနလိုက္သည္။
“အဲလို မဟုတ္ပါဘူး အမဝါကလည္း”
“ကဲပါ အဲဒါေတြ ေျပာမေနစမ္းပါနဲ႔ကြာ၊ မျပန္ေသးဘူးလား ခု၊ ဘာလုပ္ေနတာလဲဟြန႔္”
ဝါဝါစိုး ၏ ညဳတုတု အသံေလး ႏွင့္ မ်က္လုံး ရြဲႀကီးမ်ား အျပင္ သူ႔ရင္ဘတ္ႏွင့္ ဖိကပ္ေနေသာ ဝါဝါစိုး နို႔သီးေခါင္းေလးမ်ား က မာေတာင္လာၿပီး သူ႔ရင္ဘတ္ကို ထိုးေထာက္ေနတာ ခံစားရေတာ့ ဇြဲမာန္ လီးႀကီးလည္း တျဖည္းျဖည္းမာတက္လာရသည္။
“အမဝါ ရဲ့ ေမာင္ေလး က မဝေသးဘူးတဲ့ ေတြ႕လား ေခါင္းေထာင္လာၿပီ”
ဝါဝါစိုး က ဇြဲမာန္ လီးႀကီးကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ရင္း ခစ္ကနဲ ရီလိုက္ကာ ဇြဲမာန္လီးႀကီးကို သူမ လက္ကေလးျဖင့္ လွမ္းကိုင္ ရင္း တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ပြတ္ေပးလိုက္ ရင္း၊
“ဒီေမာင္ေလး ကို ခ်ိဳးျပစ္လိုက္မွ ရမယ္ ဒီေလာက္ေတာင္ ေခါင္းေထာင္ေနခ်င္ေနရင္ ခစ္ခစ္”
“ဟြန႔္ ဒါဆို ရင္ ဒီညီမေလးက စိတ္ဆိုးသြားမွာေပါ့”
ဟု႔ ေျပာရင္း ဝါဝါစိုး ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လွမ္းနိုက္လိုက္ရာ၊ ဝါဝါစိုးမွာ အားကနဲ ေအာ္ၿပီး တခစ္ခစ္ ျဖင့္ ေနာက္ဆုတ္ ကာ ေရွာင္ေျပးေလသည္။
အခန္း ၆။
ဇြဲမာန္မွာ သူ႔လက္က ေရွာင္ထြက္သြားသျဖင့္ အခဲမေၾကပဲ ဝါဝါစိုးကို အတင္းလိုက္လုံး ေလရာ ဝါဝါစိုးက ဇြဲမာန္ ကိုင္မရေအာင္ ေမွာက္ရက္ လုပ္ထားလိုက္ေလသည္။ ဇြဲမာန္က သူမ ကိုယ္ေပၚေမွာက္လၽွက္တက္ၿပီး သူမ နို႔ႏွစ္လုံးကို ဂ်ိဳင္းေအာက္မွ လ်ိဳၿပီး ဆုပ္ႏွယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေလသည္။ ဇြဲမာန္လီးႀကီးက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ျဖင့္ သူမ ဖင္ႏွစ္လုံးၾကား၊ သူမ ေပါင္ႏွစ္လုံး ၾကားမွာ တိုးပြတ္ေနသည္ကို မို႔ ဝါဝါစိုးလည္း ဖီးတက္လာပါသည္။
သူမ က ဖင္ကုုံးထလိုက္ေတာ့ ဇြဲမာန္ကို တမင္ဖင္ကုံး ေပးသလို ျဖစ္သြားရသည္။ ဇြဲမာန္လီးႀကီးက သူမ ေပါင္ခြဆုံမွ ေလၽွာကနဲ ဝင္လာခဲ့သည္။
“အာ့”
ဝါဝါစိုး ပါးစပ္မွ အသံေလး ထြက္သြားရသည္။ ဇြဲမာန္ကေတာ့ ဖင္ဘူးေတာင္း ေထာင္ရက္ကေလး ျဖစ္ေနေသာ ဝါဝါစိုး ကို ေက်ာေလး ဖိထားလိုက္ၿပီး သူလီးႀကီးကို လက္တဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ ဝါဝါစိုး ေပါင္ႏွစ္လုံး ၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီး အကြဲၾကားကို ထိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။
“အ... ျဖည္းျဖည္း ဖြဲ ရယ္၊ ယူ႔ ဟာႀကီးက တအားက်ပ္ေနတာ အိုးးးးးးးရွီးးးးး ကၽြတ္စ္ကၽႊတ္စ္”
ဝါဝါစိုး က ေက်ာ္ႀကီး ၾကားရေအာင္ အသံက်ယ္က်ယ္ေလး ျဖင့္ ပုံေဖၚကာ ၿငီးလိုက္ေလသည္။
“ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မမဝါ ကို ခုလို ဖင္ေထာင္ၿပီး ေဆာင့္လိုးခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီဗ်ာ”
“ဖြတ္..ဖလြတ္...စြတ္...ဗ်ိ...ဖတ္”
“အို႔”
“အီးးးးး ရွီး”
ေက်ာ္ႀကီး တေယာက္ သူ႔မိန္းမ ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ အလိုးခံေနရ သည္ကို ဖုံးထဲမွာ အသံမ်ိဳးစုံ ျဖင့္ ၾကားေနရေလသည္။ ေက်ာ္ႀကီး မ်က္ေစ့ကို မွိတ္ကာ ဝါဝါစိုး တေယာက္ တစိမ္းေယာက္်ား ႏွင့္ အားရပါးရ လိုးေနပုံ ကို စိတ္ထဲ ပုံေဖၚၾကည့္လၽွက္ နားမွ လည္း ဖုံးထဲက အသံေတြကို နားေထာင္ရင္း သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ကာ ဂြင္းထုေနမိေတာ့သည္။ ဝါဝါစိုး တို႔ မွာ ဒုတိယ အခ်ီမို႔ ေတာ္ေတာ္ ႏွင့္ မၿပီးေသးပဲ လိုးေကာင္းေနတုန္း မွာ ေက်ာ္ႀကီး လီးႀကီးမွာ လရည္မ်ား ပန္းထြက္ၿပီး တခ်ီၿပီးသြားရေလသည္။
…………………
“ခ်စ္ ည က ေတာ္ေတာ္ေကာင္းရဲ့လား၊ ဖုံး က သူ႔အလိုလို ပိတ္သြားတာလား”
“အင္း ေမာင္.. ညက ဖုံးဘက္ထရီကုန္ၿပီး ပိတ္သြားတာ”
“ခ်စ္ဆီမွာ ညအိပ္သြားတာလား”
“ဟုတ္ တယ္ေမာင္ မနက္အေစာႀကီးက်မွ လင္းဆြဲထဆြဲၿပီး ျပန္သြားတယ္”
“ဟ ဒီေကာင္ ေတာ္ေတာ္လုပ္နိုင္တဲ့ ေကာင္ပဲ သူမ်ားမိန္းမကို တန္ေအာင္လိုးသြားတယ္”
“ဟာ ေမာင္ ကလည္း ဘာေတြ ေလၽွာက္ေျပာေနတာလဲ မသိဘူး နားရွက္စရာႀကိီးေတြ”
“ခ်စ္ ညီမေလးေရာ ဘယ္လို ေနလည္း အားရပါးရ ခံလိုက္ရေတာ့ အီစိမ့္သြားမွာေပါ့”
“ခ်စ္ အဲလို မျဖစ္တာ ၾကာလို႔လားမသိဘူး အခု နည္းနည္းေလး စပ္တတ္တတ္ က်ိမ္းတိမ္းတိမ္းလို ျဖစ္ေနတယ္”
“ဟုတ္လား၊ ခ်စ္တို႔ ဘယ္လို ပုံစံေတြ ေဆာ္ၾကေသးလည္း”
“ေမာင္က လည္း ေစာေစာစီးစီးကြာ၊ ခု ခ်စ္အလုပ္သြားရေတာ့မယ္”
“ေအးပါကြာ၊ ေအးပါ၊ ခ်စ္ေမာင့္ကို ေနာက္ေတာ့ ေသျခာ ျပန္ေျပာျပရမယ္ေနာ္ ဒါပဲဟင္း၊ မေန႔ညက ေတာင္ ခ်စ္တို႔ လိုးေနၾကတာ ဖုံးထဲက နားေထာင္ရင္း ေမာင္ ထုျပစ္လိုက္တာ လရည္ေတြ အေတာ္ထြက္သြားတယ္”
“အင္း ဒါပဲေနာ္ေမာင္၊ ခ်စ္ အလုပ္သြားဖို႔ ျပင္ရေတာ့မယ္၊ ေမာင့္ ကို ခ်စ္တယ္ေနာ္ မြမြ”
“မြမြ ခ်စ္”
ေက်ာ္ႀကီး ဖုံးခ်လိုက္ေတာ့ ဝါဝါစိုး ကိုယ့္ဟာေလး ကိုယ္ငုံ႔ၾကည့္လိုက္မိသည္။ လရည္တခ်ိဳ႕ ေျခာက္သြားလို႔ ျဖဴျဖဴ အမႈံကေလးေတြ သူမ ဆီးခုံ ႏွင့္ ပိပိေလး နားတဝိုက္မွာ ကပ္ေနသည္။ သူမ ပိပိေလး လည္း တကယ္ကို က်ိမ္းတိမ္းတိမ္း ျဖစ္ေနသည္။ ဇြဲမာန္ ညက ေတာ္ေတာ္ၾကမ္းသြားတာကိုး ၊ ေကာင္ဆိုးေလး၊ ခုန ေမာင့္ကို ျပန္ေျပာရင္း က သူမ ကို ညက ဇြဲမာန္ ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္လိုးတာေတြ ျပန္ေတြးမိၿပီး သူမ ပိပိေလး ေတာင္ စိုတိုတို ျဖစ္လာခဲ့ရသည္မဟုတ္လား၊ ဟြန္း မျဖစ္ပါဘူး၊ အလုပ္ေနာက္က်ေတာ့မယ္ အျမန္ထမွ ဟု ေတြးရင္း အိပ္ယာေပၚမွ ကမာန္းကတန္း ထလိုက္ရပါေတာ့သည္။
……………………...
ယခုေတာ့ သူမ ႏွင့္ ဇြဲမာန္တို႔ မွာ သူငယ္ခ်င္းလည္း မက ရီးစားလည္း မက်၊ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အခ်ိန္ အခါ အဆင္ေၿပ ရင္ လိုး ေနၾကေသာ အတြဲတတြဲ ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ ဇြဲမာန္က ေတာ့ မမဝါကို ခ်စ္တယ္ ဟု ဆိုသည္။ ဝါဝါစိုး အဖို႔ ေတာ့ ဘာလိုလို ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ ဇြဲမာန္ ကို ခ်စ္တယ္ လို႔ ႏူတ္က ေျပာရမွာ တြန႔္ေနသည္။ သူမ မွာ ခ်စ္ရသည့္ ေယာက္်ား ရွိေနၿပီ မဟုတ္လား၊ သူမ ႀကီးျပင္းလာခဲ့သည့္ ပတ္ဝန္က်င္၊ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာ က လူတေယာက္ကို ခ်စ္တယ္ လို႔ ေျပာၿပီး ရင္ ေနာက္တေယာက္က်ေတာ့ ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာရမွာက တမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ ကိုယ့္ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ ဘယ္လို ျဖစ္ေနေန ဦးေႏွာက္ ကေတာ့ ဓေလ့ထုံးစံ ယဥ္ေက်းမႈ ေတြက ဒါမျဖစ္နိုင္ဟု တားဆီး ေနသည္။ တေယာက္ကို ခ်စ္မိၿပီး ရင္ ေနာက္တေယာက္ကို ခ်စ္လို႔ မရေတာ့ဘူးလား၊ ေနာက္တေယာက္ကို ခ်စ္ခ်င္ရင္ ပထမတေယာက္ကို မုန္းလိုက္ရမွာလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကို တၿပိဳင္တည္း ခ်စ္တယ္ ဆိုတာေရာ အဓိပၸါယ္ရွိလား ၊ အဓိပၸါယ္ ရွိတယ္ဆိုရင္ ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ထဲ မွလား၊ သုံး ေယာက္ သို႔မဟုတ္ ေလးေယာက္ သို႔မဟုတ္ ဒိထက္ပိုၿပီးေတာ့ ေရာ အခ်စ္ေတြ မရွိနိုင္ဘူးလား၊ အဲလို အခ်စ္ေတြ မ်ားသြားၿပီ ဆိုရင္ေရာ တေယာက္ တသည္း စြဲစြဲျမဲျမဲ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ စန္တီမန္တယ္၊ အဓိက ထား၊ဦးစားေပးသည့္ အရာက မေပၚလြင္ေတာ့ၿပီ မဟုတ္လား၊ ေခါင္းရႈပ္လာသျဖင့္ ဝါဝါစိုး ဆက္မစဥ္းစားေတာ့၊ ခ်စ္သည္ဆိုသည့္ စကားကို ေပါ့ေပါ့ေလး ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေျပာသည္။ ဥပမာ ဇြဲမာန္ က၊
“မမဝါကို သိပ္ခ်စ္မိၿပီ မမဝါရယ္”
ဟု ဆိုလိုက္လၽွင္ အလိုက္သင့္၊
“မဝါ ကလည္း ဇြဲကို ခ်စ္ပါတယ္ကြယ္ “
ဟု အလိုက္သင့္ ျပန္ေျပာတတ္လာခဲ့သည္။ ဇြဲမာန္ကေရာ သူ႔မွာ မိန္းမ ရွိသည္၊ သူက ခေလးေတာင္ ရွိေသးသည္။ အဲဒါဆိုေတာ့ သူက လည္း သူမ ကို ခ်စ္သည္လို႔ ေျပာတာက လိမ္တာလား၊ လၽွာအရိုးမရွိသည့္ ပါးစပ္ က ေျပာေနတာလား။
အဲဒါေတြထက္ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ လိင္ဆက္ဆန္ ေရး က ေကာင္းေနတာမို႔ တျခားဟာေတြကို ဘာမွ မစဥ္းစားပဲ လိုးၾက ေဆာ္ၾက အရသာခံ ၾကဖို႔ကိုသာ အဓိက ထားလိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး ေယာက္်ား အႀကံေပးလို႔ သူမ အခန္းမွာ လည္း ဝိုင္ဖိုင္ တတ္လိုက္သည္။ ဆိုေတာ့ သူမ ႏွင့္ ဇြဲမာန္ တို႔ လိုးတာကို ဝက္ကမ္ ျဖင့္ ကိုေက်ာ္ႀကီး ကို ျပလို႔ ရေနၿပီ။ ကိုေက်ာ္ႀကီး ညႊန္ၾကား ျပသေပးေသာ ေနရာတို႔ တြင္ တတ္ဆင္ထားလိုက္ၿပီး ဘီဒို တခု ထဲမွာ လက္ေတာ့ကို ဖြင့္ထားလိုက္ လၽွင္ ကိုေက်ာ္ႀကီးတေယာက္ သူ႔ မိန္းမ ကို ဇြဲမာန္ လိုးေနတာ ဗ်ဴး ႏွစ္ခု မွ ျမင္ေနရသည္။ တခု က ကုတင္ေဘးတိုက္ အေနအထား၊ တခု က ကုတင္ ေျခရင္းမွ၊ ျဖစ္သည္။
ဝါဝါစိုး ႏွင့္ ဇြဲမာန္တို႔ တပတ္ကို ႏွစ္ခါေလာက္ေတာ့ လုပ္ျဖစ္ၾကသည္။ ဒီၾကားထဲမွာ ဝါဝါစိုး အတြက္ အလုပ္တခု ေပၚလာခဲ့ရသည္။ အဲဒါက ေတာ့ သူမ ေဆး႐ုံမွ ဆရာဝန္ႀကီး ႏွင့္ ဆရာဝန္ႀကီး ကေတာ္ ေဒၚမာလာျမင့္ တို႔ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ သူတို႔ ၏ တဦးတည္းေသာ သားကေလး ရင္ထြန္းဝင္း ကို ဂိုက္သြားလုပ္ေပးေနရသည့္ အလုပ္ျဖစ္ေလသည္။ ဆရာဝန္ႀကီးကေတာ္ ေဒၚမာလာျမင့္မွာ အသက္ ၃၈ခန႔္ ေခတ္ဆန္ဆန္ အပ်ံစား ဆက္ဆီက်က် အမ်ိဳးသမီးတဦး ျဖစ္ေလသည္။ ဝါဝါစိုး ကိုလည္း ညီမ သဖြယ္ ခင္ၿပီး အျမဲတမ္းေခၚကာ ေရွာ့ပင္းအတူတူ သြားတတ္ၾကသလို သူမ အိမ္မွာ တခုခု ခ်က္ျပဳတ္စားတာတို႔၊ အလႈုတို႔ ပါတီတို႔ တြင္လည္း ဝါဝါစိုး ကို အျမဲေခၚထားတတ္သည္။ ဝါဝါစိုး ကလည္း ဒီၿမိဳ႕မွာ သူမ တေယာက္တည္းမို႔ အမ်ိဳး လို အမလို ျဖစ္ေနေသာ ေဒၚမာလာျမင့္ ေတာင္းဆိုမႈကို ျငင္းဆိုဖို႔ အားနာေလသည္။ ေဒၚမာလာျမင့္မွာ ခ်မ္းသာေသာ မိဘ မ်ားမွ ေမြးလာသူ ျဖစ္ၿပီး ဖက္စပ္ကုမၸဏီ တခု ကို သူမ ကိုယ္တိုင္ ဦးစီးကာ လုပ္ကိုင္ေနသူလည္း ျဖစ္သည္။ ( ဝါဝါစိုး ဂ်ိဳးဇက္ အလိုးခံလိုက္ရသည္မွာလည္း သူတို႔ အိမ္မွာပင္ျဖစ္ေလသည္။) ေဒၚမာလာျမင့္ ကိုယ္တိုင္က ေတာင္းဆိုလာေတာ့လည္း ဝါဝါစိုး မွာ မျငင္းနိုင္ေတာ့ ရင္ထြန္းဝင္း ကို တေန႔ တနာရီေလာက္ ဂိုက္လုပ္ေပးဖို႔ ျဖစ္လာေတာ့သည္။
ရင္ထြန္းဝင္း မွာ လည္း ခ်မ္းသာေသာ မိဘမ်ား မွ အလိုလိုက္ျခင္းခံရကာ ႀကီးလာခဲ့တာမို႔၊ ကိုင္ရတြယ္ရ ခက္ခဲသည့္ လူငယ္ေလး တေယာက္ျဖစ္ေလသည္။ ဝါဝါစိုး မွာ သူငယ္ငယ္ကေလးကပင္ သူတို႔ အိမ္သို႔ ဝင္ထြက္ေနၿပီး သူ႔အေမ ႏွင့္ ညီအမ ေတြလို ေနသူမို႔ ဝါဝါစိုး ေျပာစကားကို ေတာ့ နားေထာင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း လူပ်ိဳ ေပါက္ အရြယ္ ဟိုမုန္း ႂကြေနခ်ိန္မို႔ ျမင္ျမင္ သမၽွ မိန္းမ ကို မွန္းထု ေနသည့္ အရြယ္ ျဖစ္ေလရာ၊ သူမွန္းထု သည့္မိန္းမ မ်ားထဲ တြင္ ဝါဝါစိုး က က မလြတ္ခဲ့ေပ။
ယခုေတာ့ သူ႔ကို အနီးကပ္ ဂိုက္ လုပ္ေပးဖို႔ သူ႔မိဘမ်ားက ဝါဝါစိုး ကို တာဝန္ေပးလိုက္ေတာ့၊ ဝါဝါစိုး ႏွင့္ တေန႔ တနာရီ နီးပါး အနီးကပ္ ေနေန ရေလရာ၊ ဝါဝါစိုး တေယာက္ သူ၏ အမွန္းခံ၊ အိပ္မက္ ဘုရင္မ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရေလေတာ့သည္။ ဝါဝါစိုး မ်က္ႏွာ၊ ကိုယ္လုံး၊ အႏွံ့ အသက္ စသည္တို႔က ရင္ထြန္းဝင္းကို အျမဲ လီးေတာင္ ေနေစၿပီး ညတိုင္းလည္း ထုျဖစ္ေနေလသည္။
ဝါဝါစိုး အဖို႔ ကလည္း ေကာင္ေလး မ်က္လုံး မရိုးသားသည္ကို တျဖည္းျဖည္း ႏွင့္ သတိထားမိလာခဲ့ရသည္။ ပထမပိုင္း ရင္ထြန္းဝင္း က လည္း အေတာ္ေလး ဖုံးဖုံးဖိဖိ ေနေသးေသာ္လည္း နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ တဏွာ စိတ္ က ပိုပို ျပင္းထန္လာၿပီး တခါတေလ သတိမထားမိပဲ ေငးၾကည့္တတ္ေလသည္။ ေနာက္ၿပီး ေအာက္ခံ ေဘာင္းဘီ မဝတ္ပဲ အိမ္ေနရင္း ေဘာင္းဘီ အတို ပြပြႀကီး သို႔မဟုတ္ ပုဆိုး ပါးပါး တို႔ကို ဝတ္ထားသည့္အခါ လူ ႏွင့္ မလိုက္ေသာ သူ႔လီးႀကီးက အဝတ္စ ေအာက္မွ လႈပ္စိလႈပ္စိ ျဖစ္ေနသည္ကို ဝါဝါစိုး တေယာက္ ျမင္ေနရေလသည္။
“ေမာင္ တို႔ ေယာက္်ား ေလးေတြက ေလ၊ အရြယ္ေရာက္လာတာနဲ႔ ကို ႏွာဘူး စထ ေတာ့တာပဲေနာ္၊ ဟြန႔္ လူက မေလာက္ေလး မေလာက္စားေလာက္ရွိေသးတယ္”
ဝါဝါစိုး ေက်ာ္ႀကီး ႏွင့္ ဖုံးဆက္ေတာ့ ရင္ထြန္းဝင္း အေၾကာင္း ကို ထည့္ေျပာမိေလသည္။ ေက်ာ္ႀကီး တေယာက္ စိတ္ဝင္စားသြားေလၿပီ။ ဇြဲမာန္ ႏွင့္ ဝါဝါစိုး လို႔ လိုးေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္မွာ လင္မယား စုံတြဲ တခုကို ေန႔စဥ္ေခ်ာင္းေနရသလို ျဖစ္ေနလို႔ နည္းနည္းရိုးသလို ျဖစ္ေနၿပီ ဝါဝါစိုး ကို စြန႔္စားခန္းေလး လုပ္ေစျခင္ေနသည္။
“ခ်စ္ကလည္း ေကာင္ေလး သနားပါတယ္ နည္းနည္းပါးပါး ေလာက္ ရွိုးလိုက္ပါလား၊ ေမာင္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ဆရာမ ေျခသလုံးေလး ျမင္ရဖို႔ေတာင္ မနည္းႀကိဳးစားရတာ၊ ဆရာမေတြက လည္းရင္ဖုံး အက်ႌႀကီးေတြနဲ႔ ဘာမွ ကို မျမင္ရပါဘူး”
“ဟာ ေမာင္ကလည္းကြာ မေကာင္းပါဘူး သူ႔မိဘေတြ သိသြားရင္”
“အမေလးကြာ မသိပါဘူး ၊ ခ်စ္ကလည္း ရင္နည္းနည္းဟိုက္တာေလး ဝတ္သြား ေကာင္ေလး ေရွ႕ မသိမသာ ငုံ႔ျပ၊ ေရွာ့ပင္ေလး ဘာေလး ဝတ္၊ ဒါမွ မဟုတ္ ေဘာင္းဘီပြပြ ဝတ္ၿပီး ဒူးေထာင္ ၿပီး ထိုင္ျပလိုက္ကြာ ေကာင္ေလး အရည္ေတာက္ေတာက္က်သြားေအာင္အဟီး ေျပာရင္း က ေမာင္ လီးေတာင္ေတာင္လာၿပီ”
ေက်ာ္ႀကီး ေျပာတာ နားေထာင္ရင္း နဂိုထည္းက စိတ္က ပါခ်င္ေနသူ ဝါဝါစိုး တေယာက္ သူမ ဘာသာ စိတ္ကူးျဖင့္ ျမင္ၾကည့္ရင္း ေစာက္ရည္ၾကည္တို႔ ေတာင္ စိုလာေလသည္။ အခု တေလာ ဇြဲမာန္ကလည္း အလုပ္က လက္စသတ္ေနသည္မို႔ ေန႔ည မျပတ္ လုပ္ေနရသည္မို႔ သူမ ႏွင့္ မဆုံ နိုင္သည္မွာ ၂ပတ္ နီးပါး ရွိေနၿပီ။ အလုပ္ထဲ အဆက္မျပတ္ေနရလို႔ ဒီတခါ အေခ်ာသတ္ၿပီးရင္ သူ႔ၿမိဳ႕ က မိသားစု ဆီ ျပန္မွ ရေတာ့မည္ ဟုလည္း ေျပာေနသျဖင့္ သူမ လည္း နည္းနည္းစိတ္ပ်က္ခ်င္ေနမိသည္။ ေယာက္်ား ေတြက အဲလိုပဲ သူတို႔ လိုခ်င္တာ ရၿပီးသြားရင္ အရင္က လို ငမ္းငမ္း တက္မလိုေတာ့ ဟု ဝါဝါစိုး က ေတြးေနမိသည္။ တကယ္က သူမ မွာ ရင္ထြန္းဝင္း ကို ဂိုက္လုပ္ဖို႔ သြားေနရသည့္ အခ်ိန္ေတြေၾကာင့္ ဇြဲမာန္ အားသည့္ အခ်ိန္ တခ်ိဳ႕ မွာ သူမ မအား ျဖစ္ေနရသည္ကလည္း တေၾကာင္း ျဖစ္ေနသည္ကို သူမ က မျမင္မိေျခ။ သူမ အားသည့္ အခ်ိန္မွာ ဇြဲမာန္ မအားသည္ကို သာ သူမ က ေဒါပြေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ေက်ာ္ႀကီး ႏွင့္ ရင္ထြန္းဝင္း အေၾကာင္း ေျပာၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဝါဝါစိုး ရင္ထြန္းဝင္း တို႔ အိမ္သြားသည့္အခါ မွာ သူမ အျပင္အဆင္ တို႔ ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းလာေတာ့သည္။
အခန္း ၇။
ရင္ထြန္းဝင္း မွာေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထီေပါက္သလို ပင္ခံစားေနရသည္။ ပထမ က ေဒါက္တာ ဝါဝါစိုး သူ႔ကို ဂိုက္လုပ္ေပးမည္ဆိုေတာ့ သူ႔မိဘေတြကို ေက်းဇူး အထူးတင္ခဲ့မိသည္။ ကိုယ္ မွန္းၿပီး ဂြင္းထု ေနသည့္ အန္တီေလး တေယာက္ နဲ႔ အနီးကပ္ ေနရမယ္ ဆိုေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္လို႔ ေကာင္းေနခဲ့သည္။ .ယခု ေနာက္ပိုင္း ဝါဝါစိုး ၏ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ဆိုၿပီး ဝတ္လာသည့္ အဝတ္အစားေတြက ရင္ထြန္းဝင္း သုတ္ေသြးေတြကို ဦးေႏွာက္ထဲ ထိ စီးဝင္သြားမတတ္ အရွိန္ျမင့္တက္လာခဲ့ရေတာ့သည္။
ဝါဝါစိုး လုပ္ပုံကလည္း ၾကည့္အုံး အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ လည္ဟိုက္ ဘေလာ့ကို ဝတ္ထားၿပီး ေကာင္ေလး ေရွ႕ စာပြဲေပၚမွာ တေတာင္ေထာက္ ငုံ႔ၿပီးစာကို ျပေတာ့ ေကာင္ေလး ၾကည့္ေနတာက သူမျပေနတဲ့ စာမဟုတ္။ သူမျပထားတဲ့ လည္ဟိုက္ ေဟာင္းေလာင္း၊ အထဲက ဘရာဇီယာ အသား ေရာင္က ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ခပ္ေခ်ာင္ေခ်ာင္ မို႔ နို႔ႏွစ္လုံး ကို အထင္းသား ျမင္ေနရသည္။ နို႔သီးေခါင္းကေလးကသာ ဘရာဇီယာ ဖုံးထားလို႔ မျမင္ရ။ ရင္ထြန္းဝင္း သူ႔ေဘာင္းဘီေအာက္ မွ ေထာင္ထလာေသာ လီးႀကီးကို သူ႔ေပါင္ ႏွစ္လုံးျဖင့္ အတင္း ဖိညႇပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္။ လီးထိပ္နာလာတာမို႔ လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့လည္း ေဘာင္းဘီေရွ႕မွာထိုးေထာင္ထေနသည္။
“တီဝါ သား ဘိုက္ႏွာေနလို႔ အေနာက္ ခနသြားအုံးမယ္ေနာ္”
မ်က္ႏွာနီ ေခၽြးျပန္ ေနေသာ ေကာင္ေလး အခက္အခဲကို သိေနေသာ ဝါဝါစိုး မွာ ရီခ်င္စိတ္ကို မနည္းတင္းထားရၿပီး။
“အင္း မင္းကေတာ့ေလ၊ အေရးႀကီးတဲ့ အပိုင္းေရာက္ရင္၊ ဖင္နာတယ္ ဘိုက္နာတယ္နဲ႔၊ သြားျမန္ျမန္”
ေဘာင္းဘီေအာက္ မွ လီးငိုးတိုး ေငါက္ေတာက္ျဖင့္ ကမာန္းကတန္းထကာ ေနာက္ေဖးဘက္ေျပးသြားေသာ ရင္ထြန္းဝင္း ကို ၾကည့္ရင္း ဝါဝါစိုး တေယာက္ ဆြေပးခ်င္စိတ္ေတြ ပိုမ်ားလာရသည္။ အိမ္သာထဲ သြားၿပီး ဂြင္းထုေနတာပဲ ျဖစ္မည္ဟုလည္း ေတြးလိုက္မိသည္။ အဲလို မလည္မဝယ္ လူပ်ိဳေလးကို လူပ်ိဳရည္ ဖ်က္ေပးလိုက္ရ လၽွင္ ဘယ္လိုေနမလဲ ဆိုတာ ေတြးရင္း ၾကက္သည္းေလး ထကာ ပိပိေလး မွာ အရည္စို လာခဲ့ရေတာ့သည္။
………………………..
တည ဆရာဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ျမင့္ ႏွင့္ ေဒၚမာလာျမင့္ တို႔ က သူတို႔ ဧည့္ခံပြဲတခု သြားစရာရွိသျဖင့္ ၊ ဝါဝါစိုး ကို သူတို႔ အိမ္မွာ သားကို ဂိုက္လုပ္ရင္းက တဆက္ထည္း အိမ္မွာ ေစာင့္ေပးနိုင္မလား ဟု ေမးလာသည္။ ခါတိုင္းလည္း သူတို႔ အိမ္မွာ ဒီလို ပဲ ေနေနၾကမို႔ ရတယ္ဟု ေျပာလိုက္ေလသည္။ ၿပီးေတာ့မွ အိမ္မွာ သူမ ႏွင့္ ရင္ထြန္းဝင္း တို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနမွာပါလား ဟုေသာ အေတြးက ေပၚလာသျဖင့္ ရင္ခုံလာေတာ့သည္။
ထိုညေန မသြားခင္ သူမေယာက္်ား ကို ဖုံးေခၚ ေျပာလိုက္သည္။ ေက်ာ္ႀကီးမွာ လည္း အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားသြား ခဲ့ေလသည္။
“ခ်စ္ အခြင့္ေကာင္းပဲ ကြာ၊ ေကာင္ေလး ကို ေပးလိုး လိုက္ပါလား”
“ဟာ ေမာင္ ကလည္း ေကာင္းပါ့မလား၊ သူ႔ မိဘေတြက စိတ္ခ်လို႔ အပ္ထားခဲ့တာႀကီးကို”
“အို သူတို႔ က ဂိုက္လုပ္ခိုင္းတာပဲ ေလ၊ ခ်စ္က ဂိုက္လုပ္ေပးတာေပါ့လို႔၊ စာမွ မဟုတ္ဘူးေလ၊ လူ႔ဘဝ အေၾကာင္း ေရာေပါ့ ခိခိ”
“ခစ္ခစ္ ေမာင္ ကေတာ့ ႀကံဖန္ၿပီး ေျပာတတ္တယ္ တကယ္ပဲ”
“အင္း ေမာင္ က တကယ္ေျပာတာ အခု ခ်စ္ ေျပာျပတာနဲ႔ ကို ေမာင္ လီးေတာင္ေနၿပီ အဟီး”
“ခ်စ္လည္း ရင္ခုံတာပဲ မေတာ္တဆ တခုခု ျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႔”
“အမေလး ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ခ်စ္ရယ္၊ ေမာင္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္း က ကိုယ့္ ဂိုက္ဆရာမ ကို လိုးခ်င္လိုက္တာ အရမ္းပဲ၊ ဆရာမ က ကိုယ့္ကို ခ်ာတိတ္လိုပဲ သေဘာထားတယ္။ အခြင့္ အေရးကလည္း မသာဘူး၊ ဆိုေတာ့ မွန္းၿပီး ဂြင္းထု တဲ့ အဆင့္ေလာက္ပဲ လုပ္ခဲ့ရတာ၊ သူမ်ား ဆႏၵျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္ရတာ ကုသိုလ္ ရပါတယ္ကြာ အဟီး”
“ေမာင္ ေနာ္ ဟင္း မိန္းမ ကို လူတကာ နဲ႔ လိုက္ေပးစားေနတယ္ ဟြန႔္ ကေလးေတာင္ မေရွာင္ခိုင္းဘူး “
ဝါဝါစိုး မွာ သူကိုယ္တိုင္ က စိတ္ပါေနေသာ္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္သန႔္ေအာင္ ေယာက္်ားကို ေနာက္သလို ေျပာင္သလို ျဖင့္ အျပစ္ပုံခ်ေနေလသည္။
“ဆယ္တန္းေတာင္ ေရာက္ေနမွ ေတာ့ ကေလး မဟုတ္ပါဘူးကြာ ေမာင္တို႔ဆို ခုနစ္တန္းထဲက စထုတတ္ေနၿပီကို၊ ကဲ ေျပာပါအုန္း ခ်စ္ က ဒီည ဘာဝတ္သြားမွာလဲ”
“အရမ္းေဟာ့လို႔ လည္း မျဖစ္ဘူးေလ သူ႔မိဘေတြက သူ႔သားနဲ႔ ညဘက္ လာေနေးမဲ့သူက အရမ္း ေဟာ့ေရွာ့ ဝတ္ထားရင္ တမ်ိဳး ျဖစ္ေနအုံးမယ္”
“အင္း ရိုးရိုး ေလး ပဲ ဝတ္သြားေပါ့၊ သူတို႔ သြားၿပီး မွ အဝတ္စား လဲလိုက္ေပါ့၊ ျပန္လာခါနီးမွ ျပန္လဲလိုက္ေပါ့၊ တကယ္က ႏွာထ ေနရင္ အဝတ္အစား ဘာဝတ္ထားထား ေမာင္တို႔က ေတာ့ ေတာင္တာပါပဲ ခိခိ၊ ထမိန္ နဲ႔ ေအာက္စ လြတ္ေနရင္ေတာင္ ပိုေတာင္ေသးတယ္ ခြိ”
“ေမာင္ ကေတာ့ အျမဲေတာင္ေနတာပါပဲ ေျပာလိုက္ရင္ေတာ့၊ ဟင္း ကိုယ့္မိန္းမ က်ေတာ့ မေတာင္ဘူး ရယ္”
“အခု ခ်စ္နဲ႔ ေကာင္ေလး နဲ႔ လိုးေနတာကို ေတြးရင္းက တအားေတာင္ေနၿပီ၊ ခ်စ္ အခု ဖုံးခ်ၿပီးတာနဲ႔ ေမာင္ထုမွ ရေတာ့မယ္ “
……………..
ဝါဝါစိုး အေပၚပိုင္းက ႀကိဳးတေခ်ာင္း ဘေလာက္စ္ အက်ႌေလး ဝတ္လိုက္သည္။ ထို ဘေလာက္စ္ကေလးမွာ ပန္းေရာင္ေပၚမွာ အျဖဴေရာင္ပန္းပြင့္ကေလး ေတြနဲ႔ ျဖစ္ၿပီး သူမ ၏ ဝင္းေနေသာ လက္ေမာင္း၊ ပုခုံး ႏွင့္ အေရးႀကီးဆုံး က ရင္သား အေပၚပိုင္း ေလးပုံ တပုံ ေလာက္ကို ျမင္ေနရသည္။ ေတာင္ႀကီး ညေနပိုင္းမို႔ အျပင္မွာ လည္း နည္းနည္းေအးသည္မို႔ အေပၚက ဆြယ္တာ ပြပြႀကီးကို ဝတ္လိုက္သည္။ ဆရာဝန္ႀကီးတို႔ လင္မယား အိမ္က ထြက္သြားမွ အိမ္ထဲမွာ အိုက္သည္ဆိုၿပီး ဆြယ္တာ ႀကီး ကို ခၽြတ္ျပစ္မည္ဟု ေတြးထားလိုက္သည္။ ေအာက္က ေတာ့ ေျခသလုံးေလာက္ ေရာက္သည့္ ဂါဝန္အရွည္ အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ ေလးကို ဝတ္လိုက္သည္။ ေက်ာ္ႀကီးက မသြားခင္ သူ႔ကို ဓါတ္ပုံ ရိုက္ျပအုံး ဆို၍ အေပၚက ဆြယ္တာႀကီး ထပ္မဝတ္ခင္ ဓါတ္ပုံ တပုံ ရိုက္ပို႔ ေပးလိုက္ရသည္။
ဝါဝါစိုး သူတို႔ အိမ္ေရာက္ေတာ့၊ ဆရာဝန္ႀကီး ႏွင့္ ေဒၚမာလာျမင့္တို႔ မွာ အိမ္မွ ထြက္ခါနီး ျဖစ္ေလသည္။ ဆရာဝန္ႀကီး ကလည္း ကုတ္ ေတြ နက္တိုင္ ေတြႏွင့္ ျဖစ္သလို ေဒၚမာလာျမင့္ကလည္း ဒင္နာ ဝတ္စုံ ပုခုံးမွ ေျခမ်က္ေစ့ထိ အရွည္ၿပီး အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ ေလး ကို ဝင္ထားရာ သူမ ၏ ဖြံ့ၿဖိဳး ေသာ ရင္သား တို႔မွာ မို႔ေမာက္လၽွက္ သူမ ေပါင္တန္မ်ားက လည္း လွမ္းေလၽွာက္လိုက္တိုင္း ထင္းကနဲ ေပၚေနေလသည္။ ေဒၚမာလာျမင့္မွာ လည္း အသားအရည္မွာ ေဖြးႏုေနၿပီး မ်က္ႏွာကလည္း ေခ်ာေမာလွပကာ၊ ကိုယ္လုံး ကိုယ္ထည္မွာ အကိုကာလသားတို႔ အႀကိဳက္ အကိတ္ႀကီး ျဖစ္ေလသည္။ ဝါဝါစိုး မွာ ေဒၚမာလာျမင့္ ရင္သား အစုံ ေဖါင္းမို႔ ထြားက်ိဳင္း မႈတို႔ကို ၾကည့္ၿပီး မိမိ ရင္သား အစုံ မွာ ျပားကပ္ေနသလို ပင္ခံစားသိမ္ငယ္မိေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မိမိမွာ စလင္းေဘာ္ဒီ ျဖစ္ကာ ေမာ္ဒယ္တို႔ ႏွင့္ တူၿပီး ေဒၚမာလာျမင့္ မွာ ေအာကား မွ မင္းသမီး ႏွင့္ တူသည္ဟု ကိုယ့္ဘာသာ အေကာင္းဘက္ေတြး ရင္း စိတ္ေျဖထားလိုက္ေလသည္။
အိမ္မွာ ကတည္းက ေယာက္်ား ၏ ေျမႇာက္ပင့္ေပးမႈ၊ မိမိကိုယ္တိုင္က လည္း စမ္းသပ္ခ်င္စိတ္ တို႔ေၾကာင့္ စိတ္ႂကြလာခဲ့ရေသာ ဝါဝါစိုး မွာ ဆရာဝန္ႀကီး တို႔ အိမ္မွ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ကိုယ္ေပၚမွ လႊမ္းျခဳံထားေသာ ဆြယ္တာ အထူႀကီးကို ခၽြတ္လိုက္ေလသည္။ ခါတိုင္း ဂ်ဴတီခ်ိန္မွာ အေနာက္မွာ စုခ်ည္ထားေလ့ရွိသည့္ ေက်ာလည္ေလာက္ ရွည္သည့္ ဆံပင္ကိုလည္း ဖားလၽွားခ်ထားလိုက္သည္။ ရင္ထြန္းဝင္း စာလုပ္ေနသည့္ စားပြဲေဘးနားမွာ သူမ ထိုင္လိုက္ေတာ့ ရင္ထြန္းဝင္း တေယာက္ လီးေတာင္ေနေလၿပီ။
မေတာင္ခံနိုင္ပါ့မလား၊ ေခ်ာမြတ္ကာ ဝက္ၿခံတင္းတိတ္မရွိေသာ မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ေလး ႏွင့္ မ်က္လုံးရြဲႀကီးေတြက အျပစ္ကင္းစင္သည့္ ကေလးတေယာက္လို ေပမဲ့ ရွည္လၽွားေကာ့သြယ္ ေသာ မ်က္ေတာင္ ေတြက ညိဳ႕ဓါတ္အား ႀကီးလွသည္။ ခပ္ထူထူ ႏူတ္ခမ္းလုံးလုံး ေတြက ျမင္ရတာႏွင့္ ပင္ ပါးစပ္ထဲမွာ ခ်ိဳတိုတို ပင္ျဖစ္လာရေအာင္ စုပ္ခ်င္စရာ၊ ႀကိဳး တေခ်ာင္း ဘေလာက္စ္ က သူမ ၏ ေဖြးႏုေနေသာ ပုခုံးသား လက္ေမာင္းသား ေလးတို႔ကို လက္ျဖင့္ လွမ္းပြတ္ၾကည့္ခ်င္စရာ ေခ်ာေမြ႕လြန္းလွသည္။ မို႔မို႔ေလး ေဖာင္းေနသည့္ ရင္သားအစုံ က မႀကီးမေသး အေပၚပိုင္း က ရင္ႏွစ္မႊာ ခြဲသြားသည့္ ေနရာေလးကို ျမင္ေနရသည္။ ရင္ထြန္းဝင္း လီး က တဆတ္ဆတ္ တုုံေနသည္။ ဝါဝါစိုး လက္ေမာင္ ရင္ဘတ္ ဂ်ိဳင္း ပုခုံး ေမးေစ့ လည္တိုင္ ပါးျပင္ အကုန္လုံးကို ကုုံးရက္ခ်င္စိတ္ေတြ တဟုန္ထိုး ထ ေနၿပီး ပါးစပ္ထဲ မွာ သြားရည္တို႔ ျဖင့္ ျပည့္လာသျဖင့္ မ်ိဳခ် လိုက္ရသည္။
“ဟဲ့ ေကာင္ေလး ၾကည့္လွေျခလား၊ ကိုယ့္ တီေလးကို မျမင္ဖူးတာ က်ေနတာပဲ”
“တီေလး က လည္း အရမ္း လွေနတာကိုး၊ သား ျမင္ဘူးသမၽွ မိန္းမ ေတြထဲ တီေလး အလွဆုံးပဲ”
အမယ့္ ေကာင္ေလး ကလည္း အလာေလးပဲ၊ ဝါဝါစိုး ေတာင္ ပီတိ ျဖစ္သြားရသည္။ မိန္းခေလး ဆိုတာ အဲလို အေျပာခံရလို႔က မႀကိဳက္တဲ့သူ ဘယ္သူ ရွိမွာလဲ။
“အမယ္ေလး ကြာ ပို လိုက္တာ၊ ခုန သား မာမီ က မွ လွလိုက္တာ တီေလး တို႔ နဲ႔ တျခားစီ၊ သားမာမီ က ႐ုပ္ရွင္ မင္းသမီးေတာင္လုပ္လို႔ ရတယ္ ဟြန႔္”
“မာမီ က ကိတ္တာပါ၊ တီေလး ေလာက္မေခ်ာပါဘူး တီေလးက ေမာ္ဒယ္နဲ႔တူတယ္”
“ဟြန႔္ သားမာမီ က ကေလးတေယာက္ အေမလည္း ျဖစ္ အသက္လည္း သုံးဆယ္ေက်ာ္လို႔ ေတာင္မထင္ရဘူးဟာကို”
“မာမီ က ကေလး အေမ မဟုတ္ဘူး တီေလး၊ သား အေမ အရင္းမဟုတ္ဘူး သားငယ္ငယ္က အေမဆုံးသြားၿပီး ေနာက္မွ ေဖေဖ က ယူထားတာ၊ သားရဲ့ မိေထြး”
“ဟင္ တီေလးေတာင္ မသိပါလား”
“အင္း ဘယ္သူ႔မွ လည္း မသိပါဘူး၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ လည္း မေျပာခိုင္းဘူး သားက တီေလးမို႔ ေျပာတာ၊ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေနာ္၊ သား အာေခ်ာင္သြားတယ္ ေဆာရီး”
“ေအးပါကြာ သား နဲ႔ တီေလး တို႔ ရဲ့ စီးခရက္ ေပါ့ ဟုတ္လား”
စာ ျပေတာ့လည္း ရင္ထြန္းဝင္း ဘယ္လို မွ စာမွာ စိတ္ထည့္လို႔ မရ၊ သူ႔မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ တမင္ ကိုယ္ကို ကိုင္းၿပီး ျပေနေတာ့ ဝါဝါစိုး ရဲ့ ရင္သား ေတြက သုံးပုံ တပုံေလာက္ ျမင္ေနရသည္။ ရင္ထြန္းဝင္း မ်က္ႏွာေတြ နီၿပီး ေခၽြးျပန္ခ်င္လာသည္။ ပုစၧာေလး တပုဒ္ပင္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မတြက္နိုင္ေတာ့၊ ဝါဝါစိုးး ကုလားထိုင္ကို ရင္ထြန္းဝင္းေဘးမွာ ဆြဲၿပီး ေဘးျခင္း ကပ္ထိုင္လိုက္သည္။ သူမ လက္ေမာင္းသားေတြက ရင္ထြန္းဝင္း ႏွင့္ တခ်က္တခ်က္ ထိမိသည္။ ရင္ထြန္းဝင္း လီးႀကီး သူ႔ေဘာင္းဘီအတိုအပြေအာက္မွ ေထာင္ထေနတာကို သူမ မ်က္ေစာင္းကေလးျဖင့္ ျမင္ေနရသည္။ ရင္ထြန္းဝင္းက ေတာ့ သူ႔ေအာက္ပိုင္းက စားပြဲေအာက္မွာမို႔ ဝါဝါစိုး မျမင္ေလာက္ဘူး ဟု ေတြးက မဖုံးဖိပဲ ထားလိုက္သည္။
“ဟယ္ ဒါေလးေတာင္ မရဘူးလားကြယ္၊ စိတ္ေတြက ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ”
“အ.. ဟို….ဟုတ္ကဲ့ တီေလး သား မရဘူး ျဖစ္ေနတယ္”
ဝါဝါစိုး က သူ႔ေပါင္ိတဖက္ေပၚကို သူမ လက္ဖဝါးေလး လွမ္းတင္လိုက္ေတာ့ ရင္ထြန္းဝင္း ဆတ္ကနဲ႔ တုံသြားသည္။ အဲဒီေနရာကေန ဘယ္မွ မေရြ႕ပါေစနဲ႔ဟုလည္း ဆုေတာင္းေနသည္။ သူ၏ မာေၾကာေနေသာ လီးႀကီးက လက္ႏွစ္လုံးေလာက္အကြာမွာ မဟုတ္လား၊
“ဟယ္ ဒါႀကီးက ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ”
ဝါဝါစိုး က ႐ုတ္တရက္ ရင္ထြန္းဝင္း လီးႀကီးကို ေဘာင္းဘီေပၚမွ လွမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ရင္ထြန္းဝင္း ႐ုတ္တရက္လန႔္သြားၿပီး ေအာ္မိလိုက္ျခင္းပင္၊ ဝါဝါစိုး က ေျပာလည္း ေျပာ လက္က လည္း ဖမ္းဆုပ္မိေသာ လီးႀကီးကို ညႇစ္ကာ တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဂြင္းတိုက္သလို ထုေပးလိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး ကို ခိုးၾကည့္ ၿပီး လီးေတာင္ ေနကာ အရင္းတင္းေနၿပီမို႔ ေရခ်ိဳးခန္းေျပးကာ ဂြင္းထုလိုက္ဖို႔ ႀကံေနေသာ ရင္ထြန္းဝင္း တေယာက္ သူ႔လီး ႀကီးကို အဆုပ္ခံလိုက္ရေတာ့ ႐ုတ္တရက္ လန႔္သြားသည္။ ေနာက္ေတာ့ တင္းတင္းေလး ဆုပ္ညႇစ္ၿပီး ထုေပးတာ ခံလိုက္ရေတာ့ မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ လရည္ေတြ ေဘာင္းဘီထဲ ပန္းထြက္ သြားေလေတာ့သည္။
“အား ...တီေလး ...ဟိုဟို အိုး …..တီေလး အားးးးးးးး ေဆာရီးးးးးး”
လူပ်ိဳ ေပါက္ကေလးမို႔ လား လရည္ေတြက လည္း ထြက္လာတာ မ်ားလိုက္တာ ဟု ဝါဝါစိုး ေတြးလိုက္မိသည္။ သူမ လက္ေတြမွာလည္း ေဘာင္းဘီအသား က စိမ့္ထြက္လာေသာ လရည္ေတြ ေပကုန္ေလသည္။
ရင္ထြန္းဝင္း ရွက္ၿပီး ထေျပးမည္ႀကံရာ ဝါဝါစိုး က လက္ကို လွမ္းဆြဲထားၿပီး၊
“ေဟး ဒါက ဘယ္သြားမလို႔လဲ”
“ဟို တီေလး ဟိုဟို “
“တီေလးကို မွန္မွန္ေျပာစမ္း သား၊ သားလီးႀကီးမာေနတာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ တီေလးကို ျပစ္မွားေနတာလား၊ မွန္မွန္ေျပာ တီေလး စိတ္မဆိုးဘူး”
ရင္ထြန္းဝင္း မ်က္လုံးခ်င္း မဆု႔ရဲ ပဲ ေခါင္းကို သာ ၿငိမ့္ျပမိသည္။ ဝါဝါစိုး က ေခါင္းထဲ အႀကံတခု ေပၚလာသျဖင့္၊
“အင္း သားတို႔ လို အရြယ္က ျဖစ္တတ္ပါတယ္၊ သြား သား လီး ကို ေရသြားေဆး ေဘာင္းဘီကို ေရဇလုံထဲ စိမ္ခဲ့ၿပီး ေဘာင္းဘီ အသစ္ဝတ္လာခဲ့၊ တီေလး ေျပာစာရွိတယ္”
ရင္ထြန္းဝင္း ေနာက္ေဖးဘက္ကို ထေျပးသြားေတာ့ ဝါဝါစိုး တေယာက္ အိမ္ေရွ႕ တံခါးမႀကီးကိုလည္း ေသျခာ ဂလန႔္ က်မက် သြားၾကည့္လိုက္ ၿပီး ဧည့္ခန္း ဆိုဖာေပၚမွာ တီဗီဖြင့္ၾကည့္ရင္း ေစာင့္ေနလိုက္သည္။
ခနအၾကာ ရင္ထြန္းဝင္း ဧည့္ခန္းထဲ ေရာက္လာေတာ့ သူမေဘး ဆိုဖာေပၚတြင္ ထိုင္ရင္ ပုတ္ျပလိုက္ၿပီး၊
“သား ကို တီေလး ေမး စရာရွိတယ္ မွန္မွန္ေျဖေနာ္”
“ရင္ထြန္းဝင္း မွာ ရွက္ရြံ့ရြံ့ ျဖစ္ေနေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဝါဝါစိုး ေဘးဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ စိတ္ေတြက ခ်က္ျခင္း ျပန္ထလာရေလသည္။ ဝါဝါစိုး မ်က္ႏွာမွာလည္း စိတ္ဆိုးသည့္ပုံ မၿပ သျဖင့္ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္သက္သာရာရေနေလသည္။
“သား က တီေလးကို ဘာလုပ္ခ်င္ေနတာလဲ”
“သား မေျဖရဲဘူး တီေလး ေၾကာက္တယ္”
“အမယ္ ခု မွ ေၾကာက္တယ္လုပ္ေနတယ္၊ ဘာလဲ တီေလး ကို လိုးခ်င္ေနတာလား”
ဝါဝါစိုး ပါးစပ္မွ သူမထင္ေသာ စကားအသုံးအႏႈံးေၾကာင့္ ရင္ထြန္းဝင္း တုံလႈပ္သြားသလို လီးအေၾကာ ကလည္း တင္းကနဲ ျဖစ္သြားရသည္။ ဝါဝါစိုး သူ႔ကို တကယ္ေျပာေနတာလားဟု မယုံၾကည္စိတ္ျဖင့္ မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဝါဝါစိုး ၏ ခပ္ျပဳံးျပဳံး ႏွင့္ ညဳတုတု အမူအယာေလးေၾကာင့္ စိတ္လည္း နည္းနည္းရဲလာသျဖင့္ ေခါင္းၿငိမ့္ ျပလိုက္သည္။
“ပါးစပ္က မေျပာတတ္ဘူးလား အအႀကီးလို မလုပ္နဲ႔ေလ ေျပာစမ္း ပါးစပ္က၊ တီေလးကို လိုးခ်င္ေနတာလားဆိုတာ”
“ဟုတ္ ဟုတ္ တီေလး လိုးခ်င္ပါတယ္”
“အင္း တီေလးကို လိုးခ်င္ရင္ တီေလး ေျပာစကားကို နားေထာင္ရမယ္၊ ဘယ္လိုလဲ ဂတိေပးလား”
“ဟုတ္ကဲ့ပါတီေလး”
အခန္း ၈။
“အိုေက ပထမဆုံး က သား တီေလး နဲ႔ သား နဲ႔ ကိစၥကို လုံးဝ ႏူတ္လုံ ရမယ္၊ ဘယ္သူ႔ကို မွ မေျပာရဘူး၊ သား သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုလည္း မေျပာရဘူး”
“အင္း ပါ တီေလး ကလည္း သားက ဒီေလာက္ေတာ့လည္း မအပါဘူး၊ တီေလး နာမည္ပ်က္ မဲ့ ကိစၥမ်ိဳး သား ဘာလို႔ လုပ္ရမွာလဲ”
“အင္း ဒါဆိုရင္ တီေလးကို သား ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ၊ လိုးခ်င္တယ္ ဆိုတာ တခု ထဲ ေတာ့ မရဘူး၊ သား အရင္တုံး က မိန္းမ လိုးဘူးလား၊ မိန္းမ ေတြရဲ့ နို႔ေတြ ေစာက္ဖုတ္ ေတြကို ျမင္ဘူးလား၊ ကိုင္ဖူးလား၊ တီေလးကို သား စိတ္ထဲက ေန ဘယ္လို လုပ္မယ္လို႔ စိတ္ကူးေနတာလဲ”
“ဟင့္အင္း သား ဘယ္သူ႔မွ မလုပ္ဖူးဘူး ၊ ျမင္လည္း မျမင္ဖူးဘူး၊ အြန္လိုင္းက ႐ုပ္ရွင္ေတြ ဗီဒီယိုေတြမွာပဲ ၾကည့္ဖူးတယ္၊ သားက တီေလးကို တကိုယ္လုံး ေနရာမလပ္၊ နမ္းခ်င္ ရက္ခ်င္တာ အဲဒါကို ပဲ အျမဲေတြးေနမိတာ “
“ဟြန္း ဟုတ္ရဲ့လားကြာ၊ ကဲ အခု သားကို တီေလးက လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ခြင့္ေပးၿပီကြာ ကဲ တီေလး ကိုဘာလုပ္မလဲ”
တကယ္က ရင္ထြန္းဝင္းမွာ လည္း ေခသူမဟုတ္ေပ၊ မိန္းမ ေတြ မလုပ္ဖူးဘူး ဆိုတာကေတာ့ တကယ္မလုပ္ဖူးတာျဖစ္ပါသည္။ မျမင္ဖူးဘူး ဆိုတာကေတာ့ သူညာေျပာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ရင္ထြန္းဝင္း လူပ်ိဳ ေပါက္စျဖစ္ၿပီး မိန္းမ ေတြကို စမွန္း ထုခဲ့သည့္အခ်ိန္ မွာ သူ၏ ပထမဦးဆုံး စိတ္ကူးထဲက မင္းသမီးမွာ သူ႔ မိေထြး ေဒၚမာလာျမင့္ ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ေဒၚမာလာျမင့္ မွာ နဂိုကတည္းက ေဟာ့ေရွာ့ ျဖစ္ၿပီး ခပ္ထန္ထန္ ျဖစ္ေလရာ၊ ရင္ထြန္းဝင္း အတြက္ မၾကည့္ခ်င္ရင္ေတာင္ ျမင္ေတြ႕ေနရသည္မို႔ ၊ တမင္ေခ်ာင္း ေခ်ာင္း ေနေသာ ရင္ထြန္းဝင္း အတြက္ကေတာ့ ေဒၚမာလာျမင့္ တကိုယ္လုံး မျမင္ဖူးတာ မရွိဟု ပင္ ဆို၍ ရေပမည္။ သူ႔အေဖ ဦးေအာင္ျမင့္ တခါတေလ မူးလာၿပီး စိတ္ထ ေနသည့္ အခ်ိန္ေတြဆို သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ လိုးေနၾကတာ ရင္ထြန္းဝင္း အတြက္ လိုက္ဖ္ ရွိုး ၾကည့္ေနရသည္ပင္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ လည္း အိမ္မွာ က သူတို႔ မိသားစု သာ ရွိသည္မို႔ တံခါး ေတြကို ဂ႐ု တစိုက္ပင္ ပိတ္ေလ့ မရွိၾကေျခ။ ရင္ထြန္းဝင္းမွာ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ လိုးေနၾကတာေတြ၊ ေဒၚမာလာျမင့္ ၏ ကိုယ္လုံးတီး သို႔မဟုတ္ ဘရာဇီယာ၊ အတြင္းခံ ေလးသက္သက္ ျဖင့္ ပုံ၊ ဗီဒီယို ေတြ သူ႔ဖုံး ၊ ကြန္ျပဴတာ တို႔ တြင္ ဖြက္ထားေလသည္။ မ်က္ေစ့မွိတ္ၿပီး မွန္းစရာ မလို၊ ကိုယ္ရိုက္ထားသည့္ ဗီဒီယို ကို ျပန္ဖြင့္ၾကည့္ၿပီး ထု႐ုံပင္။ ညေနကလည္း ပါတီသြားဖို႔ အပ်ံစား ဆက္ဆီက်က် ဝတ္ထားသည့္ ေဒၚမာလာျမင့္ ကို ၾကည့္ၿပီး ဏွာတအားထ က ထုခ်င္ေနသျဖင့္ လီးက လည္း မာေန၊ ေနာက္ ေတာ့ ဝါဝါစိုး ကလည္း သူမ အသားအရည္ေတြကို ရွိုး ေနေတာ့ လီးက မခံနိုင္ေတာ့ သူမ လက္ျဖင့္ ဆုပ္လိုက္႐ုံ ျဖင့္ လရည္မ်ား ထြက္က်ကုန္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ လက္ေတြ႕ မလုပ္ဖူးေသာ္လည္း သူ႔ အေဖ ႏွင့္ ေဒၚမာလာျမင့္ တို႔ လိုးၾကတာေတြ၊ အြန္လိုင္း ဗီဒီယို မွာ လုပ္ေနၾကတာေတြက သူ႔ကို လက္ေတြ႕ မပါ ေသာ္လည္း သင္တန္းေပးထားသလို သူဘာလုပ္ရမည္ဆိုတာကို သိေနေလၿပီ။
ရင္ထြန္းဝင္း ဆိုဖာေပၚ ဝါဝါစိုးေဘး ထိုင္ေနရာမွ ထလိုက္ၿပီး ဝါဝါစိုး ေရွ႕ ၾကမ္းျပင္မွာ ထိုင္လိုက္သည္။ ဆိုဖာေပၚမွာ ေျခဆင္းထိုင္ေနသည့္ ဝါဝါစိုး ေျခေထာက္ ႏွစ္ခုၾကားကို တိုးၿပီးထိုင္လိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး ဝတ္ထားသည့္ ဂါဝန္မွာ အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ ႏွင့္ ဒူးေခါင္း ဖုံး႐ုံေလာက္သာဖို႔ ေခ်ာမြတ္ေနေသာ ေျခသလုံးသား ေလးေတြကို ျမင္ေနရသည္။ သူတခ်ိန္လုံး သြားရည္က်ခဲ့ရသည့္ ေျခသလုံးေလးတဖက္ကို မလိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး က စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ရင္းက စိတ္ကူးတခု ရၿပီး သူမ ဖုံးကို ထုတ္ကာ ဗီဒီယို စၿပီး ရိုက္ေနေလသည္။
ရင္ထြန္းဝင္းက ဝါဝါစိုး ေျခသလုံးသားေလးကို ငုံ႔နမ္းလိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး ေျခသလုံးသားေလးမ်ား မွာ အေမႊးအမၽွင္ မရွိ ေခ်ာမြတ္ေနေလသည္။ ရင္ထြန္းဝင္းက ေျခသလုံးသားေလးကို လၽွာျဖင့္ ရက္လိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး မွာ သူမ ေျခသလုံး သားေလး ေတြကို လၽွာစိုစို ႀကီးျဖင့္ အရက္ ခံရသျဖင့္ နည္းနည္းေတာ့ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ရင္ထြန္းဝင္းက သူမ ေျခေထာက္ေတြကို မ ၿပီး ရက္ေပးသျဖင့္ သူမ ဂါဝန္စမွ လန္ၿပီး ေပါင္ရင္းနားသို႔ သြားပုံေနေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူမ က ျပန္မဖုံးေတာ့ပဲ သူမ ဒူးေခါက္ေကြး မွ ေပါင္အတြင္းသား နားအထိ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရက္လာေသာ ရင္ထြန္းဝင္းကို သာ စိတ္ဝင္တစား သူမဖုံး ျဖင့္ ဗီဒီယို ရိုက္ေနေလသည္။ သူမ ေပါင္အတြင္းသား နားေရာက္ေတာ့ ရင္ထြန္းဝင္း ေခါင္းဝင္၍ လြယ္ကူေစရင္ ဖင္ကို ဆိုဖာစြန္း အနည္းငယ္ ေလၽွာခ်လိုက္ၿပီး ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆိုဖါ အနားေပၚတင္လိုက္ကာ ေပါင္ကား ေပးလိုက္ေလသည္။ ရင္ထြန္းဝင္းက လည္း သူမ ဂါဝန္ကို ခါးနားအထိ လွန္တင္ကာ ေပါင္ရင္းနားသို႔ ဆက္တိုက္ နမ္းလာခဲ့သည္။
ရင္ထြန္းဝင္း ၏ လၽွာက သူမ ေပါင္ရင္း ေဘာင္းဘီ အနားစနား ေရာက္လာေတာ့ သူမ ေစာက္ဖုတ္မွ အရည္ၾကည္တို႔ စိမ့္ေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ညႇီစို႔စို႔ အနံ့ေလးကို ရေနေလၿပီ။ ဝါဝါစိုး အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အဝါႏု ကေလး မွာ ေစာက္ဖုတ္ေနရာတြင္ စိုတိုတို ေလးေတြ႕ေနရသည္။ ရင္ထြန္းဝင္း ထိုေနရာေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ ငုံစုပ္လိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး က ဖင္ကို ေကာ့ေပးလိုက္သျဖင့္ ရင္ထြန္းဝင္းက ဝါဝါစိုး ပင္တီ ေလးကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ေလသည္။ ဝါဝါစိုး ၏ အေမႊး ေျပာင္ေအာင္ ရိပ္ထားသျဖင့္ ေတာင္ကတုံး ေလးလို ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ႏူတ္ခမ္းသား တြန႔္လိမ္လိမ္ အကြဲအဟ ၾကားမွာ အရည္ၾကည္တို႔ ျဖင့္ ရႊမ္းလဲ့ ေနသည္။ ရင္ထြန္းဝင္း မွာ သူ စိတ္ကူး ျဖင့္ မွန္း လိုးေနခဲ့ရသည့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး မ်က္ႏွာေရွ႕တည့္တည့္ ေရာက္လာၿပီမို႔ သူ႔ပါးစပ္ႀကီး ျဖင့္ ဖိကပ္ကာ စုပ္နမ္းလိုက္ေလသည္။
“ဟ……..အို……….ရွီးးးးးး”
ရင္ထြန္းဝင္း လၽွာျဖင့္ တျပတ္ျပတ္ျမည္ေအာင္ ရက္ေပးရင္းက သူ႔လၽွာကေလးကို မာေတာင္ေတာင္ေလး ျဖစ္ေအာင္လုပ္ကာ သူမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ထိုးထိုးထည့္ေပးေနသျဖင့္ ဝါဝါစိုး မွာ ဖီးတက္ၿပီး အသံထြက္ေအာင္ ၿငီးလိုက္မိေလသည္။ သူမ ဗီဒီယို ရိုက္ေနသည္ကို ပင္ ေမ့သြားကာ ဖုံးကို ဆိုဖါေပၚ ျပစ္ခ်လိုက္မိသည္။ ရင္ထြန္းဝင္း ေခါင္းက ဆံပင္မ်ားကို ဆုပ္ကို ဆြဲလၽွက္ သူမ ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ကာ ေကာ့ကာ ေပးေနမိသည္။ သူမ ေစာက္ဖုတ္မွ စိမ့္က်လာသည့္ အရည္ၾကည္မ်ားကိုလည္း ရင္ထြန္းဝင္းတေယာက္က ပ်ားရည္အလား စုပ္ယူ မ်ိဳခ် ျပစ္ေနေလသည္။ အတန္ၾကာေအာင္ ေစာက္ဖုတ္ကို အားရပါးရ ရက္ေပးၿပီးမွ ရင္ထြန္းဝင္းက သူမ နို႔ေတြကို အက်ႌေပၚမွ ဆုပ္ႏွယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေလသည္။ ဝါဝါစိုးက၊
“ေဟ့ အိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာ ..ေတာ္ၾကာ မေတာ္တဆ ဧည့္သည္ေတြ ဘာေတြ ေရာက္လာရင္ မေကာင္းဘူး လာအခန္းထဲ သြားရေအာင္”
ဟု ေျပာကာ သူမ လာရင္ အိပ္ေနၾက အခန္းရွိရာသို႔ ထြက္သြားလိုက္ေလသည္။ ရင္ထြန္းဝင္း လည္း အေနာက္မွ ကမန္းကတန္း ထလိုက္သြားေလသည္။ အခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ ဝါဝါစိုး အေနာက္မွ သိမ္းၾကဳံးဖက္ရင္း နို႔ေတြကို အက်ႌေပၚမွ ဆုပ္ကိုင္ ႏွယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေလရာ၊
“ေဟ့ ေနအုံး၊ ဘေလာ့စ္ေတြ ေၾကကုန္မယ္ တီေလး ခၽြတ္လိုက္အုံးမယ္”
ဟု ေျပာကာ ဝါဝါစိုး က သူမ အဝတ္အစားတို႔ကို စခ်ၽြတ္ေနေလသည္။ ၊ ရင္ထြန္းဝင္း ကလည္း သူ႔ အဝတ္အစားေတြကို အကုန္ခၽြတ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ဝါဝါစိုး က သူမ ဘရာဇီယာဂ်ိတ္ကို လက္ေနာက္ျပန္ျဖင့္ ခၽြတ္ရင္း ရင္ထြန္းဝင္း လီးတန္းလန္းျဖင့္ ရပ္ေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း ျပဳံးလိုက္ကာ၊
“ေဟ့သား တီေလး ဖုံး ဆိုဖာေပၚ က်န္ခဲ့တယ္ သြားယူလာေပးအုံး”
ဟု ေျပာလိုက္သည္။ ရင္ထြန္းဝင္းလည္း မာေတာင္ေနေသာ လီးတန္းလန္းျဖင့္ အိမ္ေရွ႕ခန္းသို႔ ေျပးထြက္ကာ သူမ ဖုံးကို ယူလာခဲ့ေလသည္။ အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ကုတင္ေစာင္းမွာ ကိုယ္လုံးတီးျဖင့္ ထိုင္ေနေသာ ဝါဝါစိုး ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ ဝါဝါစိုး နို႔ ႏွစ္လုံး မွာ မႀကီးလြန္း မေသးလြန္းပဲ အေနေတာ္ မို႔မို႔ လုံးလုံး ျဖင့္ ခ်စ္စရာေလး ျဖစ္ၿပီး နို႔သီးေခါင္း ညိဳညိဳေလး ႏွစ္ခုမွာ ျဖဴဝင္ေသာ အသားအရည္ႏွင့္ ဆန႔္က်င္ဖက္မို႔ ထင္းေနေလသည္။ စိတ္ထ ေနတာမို႔ နို႔သီးေခါင္းေလး ႏွစ္ခု က မာေတာင္ လၽွက္ ရွိေလသည္။ ဝါဝါစိုး ကို ဖုံးလွမ္းေပးၿပီးတာ ႏွင့္ ရင္ထြန္းဝင္း က ထို နို႔ ႏွစ္လုံး ကို ကုံး ကာ စို႔ေလသည္။ လက္ေတြက လည္း နို႔ေတြကို ဆုပ္ႏွယ္ ေလရာ၊ ဝါဝါစိုး မွာ အိပ္ယာေပၚသို႔ ပက္လက္လွန္လဲက်သြားရေလသည္။
“အာ… မင္း ကတအား ၾကမ္းတာပဲ ကြာ ျဖည္းျဖည္းေလ”
ဝါဝါစိုး မွာ ပါးစပ္ကသာ ေျပာေနေသာ္လည္း တြန္းဖယ္ျပဳျခင္း မလုပ္သျဖင့္ ရင္ထြန္းဝင္းက ဝါဝါစိုး အေပၚသို႔ တက္ခြေလသည္။ သူ၏ မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးမွာ ဝါဝါစိုး ေပါင္လုံး မ်ားကို ထိုးပြတ္မိေနၿပီး ဝါဝါစိုး ကလည္း အလိုက္သင့္ ျဖစ္ေအာင္ သူမ ေပါင္ေတြကို ျဖဲကား ေပးထားလိုက္ေလသည္။ ရင္ထြန္းဝင္းက နို႔ေတြကို အားရပါးရ စုပ္ႏွယ္ၿပီးမွ ဝါဝါစိုး မ်က္ႏွာ အႏွံ့ကို လိုက္နမ္းေလသည္။ ဝါဝါစိုး က ေကာင္ေလး ေခါင္းကို သူမ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ထိန္းကိုင္ကာ ေကာင္ေလး ပါးစပ္ႏွင့္ သူမ ႏွတ္ခမ္းမ်ားကို ေတ့ကာ စုပ္နမ္းေပးလိုက္ေလသည္။ ရင္ထြန္းဝင္းမ်ာ လည္းဝါဝါစိုး ႏူတ္ခမ္း အစုံ ႏွင့္ သူမ တစ္လစ္ကေလး ထုတ္ေပးထားေသာ လၽွာေလးတို႔ကို အငမ္းမရ စုပ္ယူေနေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ရင္ထြန္းဝင္း လီးႀကီးက ဝါဝါစိုး ေစာက္ဖုတ္ အေပၚနား ႏွင့္ ေပါင္ခြစုံတို႔ကို ဟိုထိုး ဒီထိုး ျဖစ္ေနသျဖင့္ ဝါဝါစိုး က လွမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ သူမ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္း တြက္ ေတ့ေပးလိုက္ေတာ့သည္။
“အ…..ရွီးးးးးးးးးးးးး...ကၽြတ္စ္...ကၽြတ္စ္…”
႐ုတ္တရက္ ေဆာင့္ထိုး ဝင္လာသည့္ လူပ်ိဳေပါက္ကေလး ၏ လီးႀကီး ေၾကငာ့္ ဝါဝါစိုး ေစာက္ဖုတ္ေလး နည္းနည္းေတာ့ ေအာင့္သြားရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေစာက္ရည္ေတြ ရြဲေနၿပီမို႔ ေလၽွာကနဲ အဆုံး ထိ ဝင္သြားရသည္။ သူမ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို လည္း ကားနိုင္သမၽွ ကားေပးထားသျဖင့္ ရင္ထြန္းဝင္း အေနျဖင့္ လည္း ေဆာင့္လိုး ဖို႔ ရင္ အေနေတာ္ျဖစ္ေနေလသည္။ ပထမ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား က ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ခနေလး အတြင္း မွာ အထာေပါက္သြားေသာ ရင္ထြန္းဝင္း တေယာက္ တဖုံး ဖုံး ျဖင့္ ေဆာင့္လိုး ေနေျခၿပီ။
ေႏြးေထြး ႏူးညံ့ လွသည့္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္း မွ အသား မ်ား၏ ရစ္ပတ္ဆုပ္ႏွယ္ေပးသလို ဖီးလင္က ဂြင္းထု တာႏွင့္ လားလား မွ မဆိုင္သည္မို႔ ရင္ထြန္းဝင္း တေယာက္ ပထမဆုံး ေလာက စည္းဇိမ္ကို ခံစားေနရေလသည္။ လေပါင္းမ်ားစြာ မွန္းၿပီးသာ ထုခဲ့ရေသာ ဒီေစာက္ဖုတ္ကို အခုေတာ့ လက္ေတြ႕ လိုးခြင့္ ရေနၿပီမို႔ ရင္ထြန္းဝင္း တေယာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပင္ မယုံၾကည္နိုင္ေတာ့ေပ။ ေနာက္တခါ ဆိုသည္မွာ မရွိေတာ့မည့္အလား ေဆာင့္ကာ ေဆာင့္ကာ က််ဳံး ေဆာ္ေနသျဖင့္ လည္း ဝါဝါစိုး တေယာက္ အႀကီးအက်ယ္ အရသာ ေတြ႕ေနရေလသည္။ သူမ ကိုယ္တိုင္ပင္ အေၾကာေတြ အခ်င္ေတြ ေတာင့္တင္းလာကာ ေစာက္ဖုတ္တြင္းမွ လည္း လႈပ္ရွားၿပီး ၿပီးခ်င္လာခဲ့သျဖင့္ ရင္ထြန္းဝင္းကို တအားျဖစ္ညႇစ္ ဖက္လိုက္မိေလသည္။ ရင္ထြန္းဝင္းကလည္း လီးႀကီး ယားလာၿပီး ဘယ္လိုမွ ထိန္းမရ လရည္ေတြ တျဖၽြတ္ႁဖြတ္ျဖင့္ ပန္းထြက္ကာ ဝါဝါစိုး ကိုယ္ေပၚသို႔ ေပ်ာ့ေခြ က်သြားရေလေတာ့သည္။ ဝါဝါစိုး လည္း သူမ ေစာက္ေခါင္းထဲ ေႏြးကနဲ ဝင္လာသည့္ လရည္မ်ား ႏွင့္ အတူ သူမ ကိုယ္ေလးလည္း ဆတ္ဆတ္ခါလၽွက္ ကာမ အရသာ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားရေလေတာ့သည္။
…………………………….
ေက်ာ္ႀကီးမွာ ဝါဝါစိုး ပို႔ေပးေသာ ဗီဒီယို ကလစ္ကို ၾကည့္ရင္း က ဖီးေတြ တအားတက္ကာ သူ၏ မာေတာင္လာေသာ လီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ထုေနမိေတာ့သည္။ ဝါဝါစိုး ရင္ထြန္းဝင္း ကို ျမဴဆြယ္မည္ ဆိုတာ သိထားလို႔ တညလုံး မအိပ္ပဲ ေစာင့္ေနေသာ ေက်ာ္ႀကီး တေယာက္ မနက္မိုးလင္းကာနီးမွ ဝါဝါစိုး ပို႔လိုက္ေသာ ဗီဒီယို မ်ားကို ရေလသည္။ ဝါဝါစိုး မွာ ဖုံးမေခၚေတာ့ ဗီဒီယို ကလစ္ေလး မ်ား ႏွင့္ မက္ေဆ့တိုကေလး သာ ပို႔လိုက္သည္။
..ေမာင္ ခ်စ္ အိပ္ေရးမဝေသးလို႔ အိပ္လိုက္အုံးမယ္ ေနာက္မွ ဖုံးေခၚမယ္ေနာ္ မြမြ..ခ်စ္တယ္ ေမာင့္ကို…..
ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေက်ာ္ႀကီးမွာ မနက္ေစာေစာ ထကာ သူ႔ဖုံးမွာ ဝင္သည္သည့္ မက္ေဆ့ ဗီဒီယို တို႔ကို ၾကည့္ၿပီး ထုေနျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခနေနေတာ့ သူ႔ဖုံးမွာ အသံျမည္လာသည္။ မက္ေဆ့အတိုေလး ဝင္လာသည္။
..ဇြဲမာန္ ေရာက္ေနသည္..live..
တဲ့။ ေက်ာ္ႀကီး လက္ေတာ့ကို ကမာန္းကတန္းဖြင့္လိုက္သည္။ သူ႔လက္ေတာ့ စခရင္မွာ ဝါဝါစိုး အခန္းပုံ ေပၚလာသည္။ မည္သူမွ မေတြ႕ရေသး၊ ခ်က္ျခင္းပင္ အခန္းထဲသို႔ ဝါဝါစိုး ဝင္လာတာေတြ႕ရသည္။ ပုံစံက ေရခ်ိဳးၿပီး စ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါတထည္ကို ရင္လၽွားသလို ပတ္ဝတ္ထားသည္။ ေနာက္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါတထည္ျဖင့္ ေခါင္းေလၽွာ္ၿပီးစ ဆံပင္ေတြကို သုတ္ေနသည္။ သူမ အေနာက္မွ ဇြဲမာန္ ကပ္ဝင္လာသည္။ ေက်ာ္ႀကီး သူတို႔ ဘာေျပာေနလဲ ကြဲကြဲျပားျပား ၾကားရေအာင္ သူ႔လက္ေတာ့ စပီကာ ကို အသံခ်ဲ႕လိုက္သည္။
“မေန႔ည ကထည္းက က်ေနာ္ လာၾကည့္တယ္ မမဝါ ကို မေတြ႕ဘူး ဘယ္သြားအိပ္တာလဲ ညက”
“မမဝါ ဆရာဝန္ႀကီး အိမ္မွာ ေလ၊ သူတို႔ ပါတီသြားလို႔ အိမ္ေစာင့္ေပးရင္း သူတို႔ သားေလးကို စာ နည္းနည္းျပေပးေနတာ၊ သူတို႔ က ညနက္မွ ျပန္ေရာက္လာၿပီး ုဒီမွာ ပဲ အိပ္သြားပါေတာ့ မိုးသိပ္ခ်ဴပ္ ေနၿပီ ဆိုလို႔ အိပ္လိုက္တာေလ၊ ဖြဲ က ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမွ မသိတာ ဖုံးလည္း မကိုင္ဘူး ဘယ္လို အသိေပးမလဲ”
“ဖုံး က အလုပ္ထဲမွာ ျပဳတ္က်ၿပီး ၾကားထဲ ညႇပ္သြားေတာ့ ခုထိ ေကာက္မရေသးဘူး သူမ်ား ဖုံး ခန ယူသုံးေနရလို႔၊ ေနာက္ မမဝါကို လည္း မေတြ႕ရတာ ၾကာလို႔ အရမ္းလြမ္းတာနဲ႔ ညက လာၾကည့္တာ”
“အင္း၊ တို႔လည္း ဒီေန႔ အလုပ္သြားရမွာမို႔ ကမာန္းကတန္း ျပန္လာၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးေနတာ ခုေတာင္ ေနာက္က် ေနၿပီ၊ ညေန ကမွ ဆုံရေအာင္ေလ”
ဇြဲမာန္ မွာ ဝါဝါစိုး အေနာက္ဘက္သို႔ ကပ္သြားၿပီး ဝါဝါစိုး ခါးေလးကို သိုင္းဖက္ရင္းက ဝါဝါစိုး လက္ေမာင္း ပုခုံးသား ေလးမ်ားကို ငုံ႔နမ္းေနလိုက္ရင္းက၊
“ဒီေန႔ အမ္စီ ေခၚလိုက္ပါလား မမဝါရယ္၊ ဖြဲ မမဝါကို လႊမ္းလွၿပီ”
“အယ္ မျဖစ္ပါဘူးကြာ၊ ဆရာဝန္ႀကီး အိမ္က မနက္က မွ ထလာတာ သူသိတာေပါ့၊ တို႔ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ဆိုတာ”
“မမဝါက လည္း အိမ္ျပန္ေရာက္မွ ေခါင္းကိုက္လာတယ္ျဖစ္ျဖစ္ တခုခု အေၾကာင္းျပေပါ့ ဗ်ာ၊ ဖြဲကို သနားပါအုံး”
အခန္း ၉။
ဇြဲမာန္ က ဝါဝါစိုး လည္တိုင္ ကို သူ႔လၽွာႀကီး ျဖင့္ ရက္ရင္း ေမးရိုးေလး တေလၽွာက္ပါ နမ္းလိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး ယားၿပီး တုံသြားသည္။ ဇြဲမာန္ ဝါဝါစိုး နားရြက္ဖ်ားေလးကို ကိုက္လိုက္ေတာ့ ဝါဝါစိုး ဒူးေတြ နည္းနည္းေခြခ်င္ေနၿပီ။ သူမ ေစာက္ဖုတ္ေလးလည္း အစို စျပန္လာၿပီ။ ညက မွ ရင္ထြန္းဝင္း သုံးခ်ီ သူ႔မိဘေတြ ျပန္မလာမွီအထိ လိုးတာခံခဲ့ရသည္။ ဆရာဝန္ႀကီး တို႔ လင္မယား ျပန္လာေတာ့ သူတို႔ မွာ အရွိန္ရလာၾကၿပီး သူမ ကို ႏူတ္ဆက္ကာ ခ်က္ျခင္းလိုလို သူတို႔ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္သြားကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ ေနာက္ခန ၾကာေတာ့ ရင္ထြန္းဝင္း သူမ အခန္းသို႔ ျပန္ေရာက္လာျပန္သည္။ အ႐ူးအမဲသား ေကၽြးမိသလို ျဖစ္ေနပလားဟု ထင္မိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေကာင္ေလးက သူမ ေစာက္ဖုတ္ကို နာရီဝက္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္းရက္ ေပးျပန္ေတာ့ သူမလည္း စိတ္ျပန္ထလာၿပီး အလိုးခံလိုက္ျပန္သည္။ ထိုအခ်ီၿပီးေတာ့ ေကာင္ေလးကို ႏွင္ထုတ္လိုက္ရသည္။ မနက္ျဖန္လည္း အလုပ္သြားရအုံးမည္၊ အခု စကား နားမေထာင္ရင္ ေနာက္ မရ ေတာ့ဟု ခ်ိန္းေျခာက္လိုက္သျဖင့္ ျပန္သြားခဲ့သည္။ ထိုအခါ မွာ အခ်ိန္က လည္း မနက္ သုံးနာရီေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီ။ မနက္ ရနာရီေလာက္မွ နိုးသည္။ ကမာန္းကတန္းထကာ ဆရာဝန္ႀကီးတို႔ကို ပင္နိုးတာ မေစာင့္ေတာ့ပဲ၊ ဆရာဝန္ႀကီး တို႔ အိမ္မွ ကား ဒရိုင္ဘာဦးေလးကို သူမ အိမ္သို႔ လိုက္ပို႔ ခိုင္း လိုက္ရသည္။ သူမ အတြက္ တပတ္ေလာက္ေတာ့ စိတ္မဆာနိုင္ေတာ့ဟု ထင္ခဲ့ရာယခု ဇြဲမာန္ လာဆြ ေနေတာ့ သူမ ပိပိေလး စိုလာသည္ၿပီး စိတ္လည္း ျပန္ထလာေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ့္ကို ေတာင္ ဟုတ္မွ ဟုတ္ေသးရဲ့လား ထင္မိသည္။ ေမာင့္ကို ေတာ့ ၾကည့္လို႔ ရေအာင္ မက္ေဆ့ပို႔ထားၿပီးၿပီ လိုရမယ္ရေပါ့။
ဇြဲမာန္ သူမ နားရြက္ကို ဖြဖြေလး လာကိုက္ေတာ့ ဝါဝါစိုး လည္း လက္ေနာက္ျပန္ျဖင့္ ဇြဲမာန္ လီးေနရာကို လွမ္းကိုင္လိုက္ရာ ေဘာင္းဘီေအာက္မွာ မာေထာင္ထေနေသာ လီးႀကီးကို စမ္းမိလိုက္သည္။ ဇြဲမာန္ ဆီမွ ၿငီးသံေလး ထြက္လာခဲ့သည္။ ေနာက္ ေတာ့ ဇြဲမာန္ က သူမ ကို ဖက္ထားရာမွ လႊတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္ျပစ္လိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး မွာ သူမ ကိုယ္ေပၚ မွ ရင္လၽွားထားေသာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကို လက္တဖက္ျဖင့္ ဖိထားရင္း မွ ေျခာက္စျပဳေနၿပီ ျဖစ္ေသာ သူမ ဆံပင္ေတြကို လက္တဖက္ျဖင့္ ဖြေပးရင္းက ဇြဲမာန္ကို မ်က္ေမွာင္ေလး ကုတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဇြဲမာန္ ၏ မာန္ေထာင္ထ ေနေသာ လီး ႀကီးမွာ အေပၚကို ေကာ့ေထာင္ေနၿပီး ထိပ္ဖူးမွ အကြဲေၾကာင္းႀကီးမွာ အရည္ၾကည္ေလးပင္စို႔ေနၿပီ၊ ဝါဝါစိုး ကို စိုက္ၾကည့္ေနသလိုပင္။ ဇြဲမာန္ သူမ ဆီ ေလၽွာက္လာေတာ့ လီးတန္ႀကီးက ေခါင္းတယမ္းယမ္းမို႔ ဝါဝါစိုး မွာ ခစ္ကနဲ ရီလိုက္မိသည္။ ဇြဲမာန္က ဝါဝါစိုး အနားေရာက္ေတာ့ သူမ ကိုယ္မွာ ပတ္ထားေသာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ ႀကီးကို ျဖည္ကာ ၾကမ္းေပၚ ပုံခ်လိုက္သည္။
“အား လွလိုက္တာ မမဝါရယ္၊ အဲလို ေရခ်ိဳး ၿပီးကာစ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေလး ဆို တကိုယ္လုံးကို ရက္ခ်င္တာ”
လာျပန္ၿပီ တကိုယ္လုံးကို ရက္ခ်င္တဲ့ ေနာက္တေယာက္ဟု ေခါင္းထဲ မွာ ခ်က္ျခင္းေပၚလာခဲ့ၿပီး ရီလည္း ရီခ်င္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ ဇြဲမာန္က သူမ နို႔သီးေခါင္းေလးကို ငုံ႔ကာ စို႔လိုက္ေတာ့ မရီနိုင္ေတာ့ အိကနဲ အသံထြက္သြားကာ ဇြဲမာန္ေခါင္းေတြကို ထိန္းကိုင္လိုက္မိသည္။ သူမ ေစာက္ပတ္ကေလးမွာလည္း အရည္ၾကည္ တို႔ စိုလာၿပီ ျဖစ္ရာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းနိုင္မည္မဟုတ္သည္ကို လည္း သိေနေလၿပီ။
“ဇြဲရာ ေနာက္မွ ေလကြာ မမဝါ အလုပ္ေနာက္က်ေတာ့မယ္..အားးး ရွီးးးးး အို႔ တအားမစုပ္နဲ႔ေလကြာ”
ဇြဲမာန္က သူမ စကားကို ၾကားဟန္ပင္ မျပဳေတာ့၊ သူ႔မ်က္ႏွာကို သူမ နို႔ေတြ ျဖင့္ ပြတ္သတ္ရင္း က နို႔သီးေခါင္းေတြကို တဖက္တခ်က္စီ စို႔ ေပးေနရင္း လက္ေတြက သူမ ဖင္လုံး ေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ ေနေလသည္။ ေနာက္ေတာ့ သူမ မ်က္ႏွာျပင္အႏွံ့ နမ္းရႈံ႔ ရင္း က သူမ ႏူတ္ခမ္းလုံးလုံး ေလးေတြကို ငုံစုပ္လိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး လက္ေတြက လည္း အလိုလို ဇြဲမာန္ လည္ကုတ္ကို တြဲခိုကာ သူမ ပါးစပ္ထဲ တိုးဝင္လာသည့္ ဇြဲမာန္ လၽွာႀကီးကို စုပ္ေပးလိုက္မိသည္။ ဇြဲမာန္က ေျခာက္ေသြ႕ကာစ သူမ ဆံပင္ဖားရား ကို လက္ျဖင့္ စု ကိုင္ကာ ဆြဲလိုက္သျဖင့္ သူမ မ်က္ႏွာေလး ေမာ့သြားသည္။ ဆံပင္တင္းအား ေၾကာင့္ ေခါင္းအေရခြံ တို႔ နည္းနည္း က်ိန္းသြားသျဖင့္ မ်က္ႏွာေလး ရႈံ႔မဲ့သြားသည္။
“အား ..နာ တယ္ ဇြဲ.. ဆံပင္ကို မဆြဲနဲ႔..”
ဇြဲမာန္ မ်က္လုံး ေတြ အေရာင္လက္လာသည္။ ငါ့ကို မူလက်ီတြန္က်ီ လုပ္ေနတဲ့ ဒီေကာင္မ ကို နည္းနည္း ၾကမ္းၾကမ္းေလး လုပ္ၿပီး ပညာေပး လိုက္အုံး မည္ဆိုၿပီး စိတ္ေတြ ႂကြလာခဲ့သည္။ ဝါဝါစိုး လည္း ဇြဲမာန္ မ်က္ႏွာ ခက္ထန္ေနမႈကို ၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲ ထိတ္ကာ အနည္းငယ္လန႔္သြားသည္။ သူမ ကို တခ်ိန္လုံး ယုယုယယ ႏွင့္ မမဝါ ဆိုၿပီး ေလးစား ေနသည့္ ေကာင္လး ခု ဘယ္လို ျဖစ္သြားတာလည္း။ သုတ္ပိုး ငယ္ထိပ္ေရာက္ေနၿပီလား၊
“ဒူးေထာက္လိုက္စမ္း”
ဇြဲမာန္ က ဆံပင္ကို စုဆြဲထားတာ မလႊတ္ေသးပဲ သူရပ္ေနေသာ ေရွ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဒူးေထာက္ခိုင္းလိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး အလိုလို ဒူးေထာက္ရက္သား က်သြားခဲ့ရသည္။ သူမ မ်က္ႏွာ ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ေတာ့ ဒစ္ဖူးႀကီး လႈပ္ရမ္းေနသည္။ လီးတန္ႀကီးေပၚက အေၾကာေတြက ေတာင္ ေဖာင္းထ ေနသည္။ ေၾကာက္စရာႀကီး လား အားရစရာႀကီးလားမသိ၊ သူမ ပိပိ ထဲ အရည္ေတြက စိမ့္ထြက္လာသည္။
“ပါးစပ္ဟလိုက္”
ဝါဝါစိုး သူမ ပါးစပ္ကို ဟလိုက္မိသည္။ ဇြဲမာန္က ေရွ႕ကို တလွမ္းတိုးလိုက္ေတာ့ သူ႔ ဒစ္ဖူးႀကီးက ဝါဝါစိုး ႏူတ္ခမ္းလုံးလုံး ေလးေတြကို လာထိသည္။ ဒစ္ဖူးထိပ္အကြဲမွ အရည္ၾကည္တို႔ က သူမ ႏူတ္ခမ္းေပၚ ေပသြားသည္။ သူမ ကိုယ္တိုင္ပင္ မသိလိုက္ပဲ လၽွာကေလး ျဖင့္ ရက္လိုက္မိသည္။ ဇြဲမာန္က ေရွ႕ထပ္တိုး လိုက္ေတာ့ သူ႔ ဒစ္ဖူးႀကီး သူမ အာေဂါင္တြင္းသို႔ တိုးဝင္လာခဲ့သည္။
“ဖလြတ္ိ”
“အု..ဖု..အြတ္…”
“ပါးစပ္ကို ငါ့လီးေပၚမွာ တင္းတင္း ေစ့ထားစမ္း”
ဇြဲမာန္ အမိန႔္ေပးသည့္ အတိုင္း လိုက္လုပ္မိသည္။ ဇြဲမာန္က သူ႔လီး ေပၚမွာ တင္းတင္းေလး ေစ့ေပးထားသည့္ ဝါဝါစိုး ႏူတ္ခမ္း အစုံကို ေစာက္ပတ္ အလား သေဘာထားကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေညႇာင့္လိုး ေလသည္။ ဝါဝါစိုး အာေခါင္တြင္း မွ ႏူးညံ့ေႏြးေထြးသည့္ အထိအေတြ႕ ႏွင့္ တင္းတင္းေလး ေစ့ထားေသာ ႏူတ္ခမ္းအစုံ က လီးတန္ အေပၚက အရည္ျပားကို ဆုပ္ကိုင္ထားသလိုမို႔ ဇြဲမာန္ အတြက္ အလြန္ အရသာ ရွိေနေလသည္။
ေက်ာ္ႀကီး တေယာက္ လက္ေတာ့ စခရင္ေပၚတြင္ ျမင္ေနရသည့္ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ သူလီးႀကီး မွာ တအားကို မာတင္းေနသျဖင့္ လိုးရွင္း ကေလး သုတ္ကာ ပြတ္ေပးေနေလသည္။ ဇြဲမာန္ က သူ႔မိန္းမ ကို ဆံပင္ဆြဲၿပီး ပါးစပ္ကို လိုးေနပုံမွာ သူတခါမွ မေတြ႕ဖူး သျဖင့္ အထူးအဆန္း ျဖစ္ေနရေလသည္။ ဇြဲမာန္တေယာက္လည္း အေတာ္ အရသာ ေတြ႕ေနပုံ ရေလသည္။ မ်က္ေစ့ကို ေမွး ဒူးကို ေကြးလၽွက္ ဖင္ကို ေကာ့ကာ ေကာ့ကာ သူ႔လီးႀကီးကို ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္လုပ္ေနသည္။ ဝါဝါစိုး တေယာက္လည္း ယခုေတာ့ ဖီးတက္လာပုံပင္ ဇြဲမာန္ကို ေမာ့ၾကည့္ေနရင္းက သူမ ႏူတ္ခမ္းေလးကို တင္းတင္းေလး ေစ့ရာ သူမ ပါးျပင္ေလး ေဖာင္းေဖာင္း တက္သြားပုံ ကို ၾကည့္ရင္း ေက်ာ္ႀကီး ပါးစပ္ထဲမွာ ပင္ သြားရည္ ထြက္လာရသည္။ ဝါဝါစိုး ပါးစပ္ထဲ မွာ လီးတန္ႀကီး ျပည့္ေနတာကို အသည္း ယားလာရေလသည္။ ဒီလီးႀကီး က ေႏြးေနမွာပဲ ဟု ေတြးလိုက္ရင္းက ခ်က္ခ်င္းသတိရကာ ထြီဖန္ ဆိုၿပီး တံေတြး ေထြး ျပစ္လိုက္မိေလသည္။
ဇြဲမာန္မွာ ဝါဝါစိုး ပါးစပ္ကို လိုးေနရသည္မွာအရသာ ရွိလွေသာ္လည္း ပါးစပ္ထဲမွာ ၿပီးမသြားခ်င္သျဖင့္ လီးႀကီး ကို ပလြတ္ကနဲ ျမည္ေအာင္ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။
“ဟိုဘက္လွည့္ ေလးဘက္ေထာက္စမ္း”
ဟု ေျပာလိုက္သျဖင့္ ဝါဝါစိုး မွာ ဇြဲမာန္ကို ေက်ာေပးရင္း ေဘးဘက္ေထာက္ေပးရေလသည္။ ဇြဲမာန္က သူမ ဆံပင္ေတြကို လႊတ္မေပးေသးပဲ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ ဝါဝါစိုး ကိုယ္လုံးေလး မွာ စလင္း ေဘာ္ဒီေလး ျဖစ္ေသာ္လည္း ေလးဘက္ေထာက္လိုက္ေတာ့ ေသးက်င္ေသာ ခါးေနာက္မွ ကားထြက္လာေသာ ဖင္လုံး ႀကီးကေတာ့ ဝိုင္းစက္ေနေလသည္။ ေျဖာင့္စင္းေခ်ာမြတ္ေသာ ေပါင္ႏွစ္လုံး ခြဆုံမွ အေနာက္ဖက္သို႔ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္း ႀကီးမွာ အေမႊးမျမႇင္ မရွိ ေျပာင္ ေခ်ာေနၿပီး အရည္ၾကည္တို႔ ျဖင့္ ရၽြမ္းလဲ့ ေနေလသည္။ ဇြဲမာန္က သူ႔လီးထိပ္ ကို ေစာက္ဖုတ္ အကြဲဝတြင္ ေတ့ၿပီး တရွိန္ထိုး ေဆာင့္လိုးခ်လိုက္ေလသည္။
“အ…...အီးးးးးးးးးးးးးး…”
“ဖ်စ္...ျဗစ္...ဖလြတ္...ဖတ္..”
ဇြဲမာန္ က ျမင္း ဇက္ႀကိဳး ဆြဲသလို ဝါဝါစိုး ဆံပင္ေတြကို ဆြဲထားၿပီး အေနာက္မွ အရွိန္ျပင္းျပင္း အားပါပါ ျဖင့္ ေဆာင့္လိုး ေနေလရာ၊ ဝါဝါစိုး အဖို႔ ေခါင္းက လား အဖုတ္က လား ဘယ္က ပို နာမွန္း ေတာင္ မခြဲျခားနိုင္ေတာ့၊ သူမ တခါမွ မခံစား ဘူးေသးေသာ အရသာ တမ်ိဳးက လည္း သူမ စိတ္ထဲ မွာ ခံစားေနရေလသျဖင့္ ဖင္ႀကီး ကို ေကာ့ေကာ့ေပးရင္း အလိုး ခံေနမိေလေတာ့သည္။
ေက်ာ္ႀကီး တေယာက္ အရမ္း စိတ္တက္ႂကြလာၿပီး သူ၏ လက္ေတာ့ စခရင္ေပၚမွ ဝါဝါစိုး အလိုးခံေနပုံကို ၾကည့္ရင္း သူ႔လီး ႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ဂြင္းထု ေနသည္မွာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ပင္ သတိေမ့ေလၽွာ့ ေနေလသည္။ ေက်ာ္ႀကီးမွာ ယခု တိုက္ခန္းတြင္ သူႏွင့္ ဝါဝါစိုး တို႔ လင္မယားသာ ေနခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္ ဝါဝါစိုး ေတာင္ႀကီး မွာ လုပ္ေနေတာ့ သူတေယာက္ထည္း ေနေနခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခဲ့သည္မွာ အက်င့္ပါေနေျခၿပီ။ ယခု လည္း သူအလုပ္သြားကာနီး စဲစဲ မွာ အခ်ိန္မဟုတ္ ဝါဝါစိုး ဆီမွ လိုက္ဖ္ရွိုး ေပၚလာသျဖင့္ စိတ္အရမ္း ႂကြကာ ဂြင္းထု ေနမိရာ၊ သူ႔အိမ္ မွာ နယ္မွ ေခတၱေရာက္ေနေသာ သူညီအ လင္မယား ကို ေမ့ေနခဲ့သည္။ လက္ေတာ့မွ အသံကို သူက်ယ္က်ယ္ၾကားရေအာင္ အီးယားပလပ္ ျဖင့္ နားမွာ တတ္ထားသျဖင့္ သူ႔ညီမ ဆုေဝ သူ႔အခန္းတံခါး တြန္းဖြင့္ ဝင္လာသည္ကို လည္း သူမၾကားလိုက္မိေျခ။
ဆုေဝ ႏွင့္ လင္းခန႔္ တို႔ မွာလည္း ညားသည္မွာ တႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးသာ ရွိေသးသည္။ လင္းခန႔္ ႏွင့္ ဆုေဝမွာ ေနျပည္ေတာ္မွာ တာဝန္က်ေနၾကၿပီး ေနျပည္ေတာ္မွာ ပင္ေနၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ယခု လင္းခန႔္ အလုပ္ကိစၥ ျဖင့္ ရန္ကုန္ဆင္းလာေတာ့ သူမလည္း လိုက္လာခဲ့ရင္း အကို ျဖစ္သူ တေယာက္ထည္း ျဖစ္ေနေသာ တိုက္ခန္းမွာ အခန္းပို ရွိသျဖင့္ တည္း ေနျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
လင္းခန႔္ မွာ မေန႔ည က မဆုံတာ ၾကာေသာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ား ႏွင့္ သြားေသာက္လာခဲ့သည္မွာ မ်ားလာသျဖင့္ အမူးလြန္ၿပီး မနက္မထနိုင္ ပဲ အိပ္ယာထဲ မွာ အရက္နာက်ေနေလသည္။ ဆုေဝမွာေတာ့ မနက္စာ သူ႔အကို အတြက္ ျပင္ဆင္ထားရင္း အလုပ္သြားမည့္ သူ႔အကို အခန္းထဲက မထြက္လာသျဖင့္ ေခၚမလို႔ သူ႔အကို အခန္းကိုလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ သူမ တံခါးကို တြန္းဖြင့္ ဝင္လာေတာ့ သူ႔ကို ေက်ာေပးထားၿပီး လက္ေတာ့ကို ၾကည့္ေနေသာ ေက်ာ္ႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ နားမွာ လည္း နားက်ပ္ ႏွင့္ မို႔ သူေခၚတာကို မၾကားတာျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ လက္ေတာ့မွာ ဘာေတြ စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ေနတာလည္း ဟု စပ္စု ခ်င္စိတ္ျဖင့္ အေနာက္မွ အသာကပ္ၿပီး ေခ်ာင္းလိုက္ေတာ့ သူမ မ်က္ေစ့ကို ပင္ သူမ မယုံၾကည္နိုင္ေတာ့၊ လက္ေတာ့ စခရင္ေပၚမွာ ကင္မရာဖက္ကို မ်က္ႏွာေပးထားရင္း ေလးဘက္ေထာက္ေနသည့္ မိန္းမ တေယာက္ကို ေယာက္်ား တဦးက ဆံပင္ဆြဲ ကာ အေနာက္မွ ေခြးလိုးလိုးေနသည့္ ဗီဒီယို ျဖစ္ေလသည္။ ကင္မရာကို မ်က္ႏွာမူထားသျဖင့္ မိန္းမ မ်က္ႏွာႀကီးမွာ အႀကီးႀကီး ႏွင့္ ထင္းေနရာ မည္သူ ဆိုတာကို သူမ ခ်က္ျခင္း သိလိုက္ရေလသည္။
“ဟင္ မမဝါ ပါလား”
တဆက္တည္းမွာ ပင္ သူ႔အကို ျဖစ္သူ ေက်ာ္ႀကီး ၏ လက္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ေက်ာ္ႀကီး ဂြင္းထု ေနသည္ဆိုတာကိုလည္း သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ ဆုေဝမွာ ေခတ္မွီေသာ မိန္းခေလး တဦး ျဖစ္ၿပီး သူမ ေယာက္်ား လင္းခန႔္ ကိုယ္တိုင္က ကပ္ကိုး ျဖစ္သျဖင့္ သူမ အကို ဘာလည္း ဆိုတာကို လည္း သိလိုက္ရသည္။ ဆုေဝ အေနျဖင့္ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေလၽွာက္ဖတ္ထားခဲ့ၿပီး ဆက္ခ္ ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ နိုင္ငံျခား မွ စာေပမ်ား ဗီဒီယို မ်ားကို ေလ့လာ စပ္စု ခဲ့သည္မို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ေတာ့ ဗဟုသုတ ရွိေနခဲ့သူ ျဖစ္ေလသည္။ သူမ သတိထားမိသေလာက္ အိျႏၵိယ၊ ပါကစၥတန္၊ ဘဂၤလားေဒ့ စသည့္ နိုင္ငံေတြမွ ဆိုက္ေတြမွာ အင္းစက္ ႏွင့္ ကပ္ကိုး တို႔ သာ မ်ားသည္ကို ေတြ႕ေနရသည္။ ဂ်ပန္ ဗီဒီယိုေတြမွာေတာ့ အိမ္ေထာင္ရွင္မ ေဖါက္ျပန္တာေတြ၊ အင္းစက္ေတြ၊ စသျဖင့္ အေတြ႕မ်ားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူမ ေယာက္်ား လင္းခန႔္ လို ကပ္ကို ဖီလင္ ရွိသူမ်ိဳးမ်ာ ျမန္မာ ျပည္မွာ အေတာ္ရွားပါးလိမ့္မည္ဟု မွတ္ထင္ခဲ့မိသည္။ ျမန္မာ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထုံးစံ မ်ား အရလည္း ကာေမသု မိစၧာ တို႔ ဒုႆနေသာ တို႔ စသည္တို႔ ျဖင့္ မြန္းထုံ ေနသျဖင့္ လက္ေတြ႕ ျဖစ္နိုင္ဖို႔ မလြယ္ဟု ထင္ထားခဲ့သည္။ သူမ ကိုယ္တိုင္က ဓေလ့ထုံးစံ ဆိုတာ ေရွးလူႀကီးေတြ သူတို႔ ျဖစ္ခ်င္သည္ကို ေနာက္လူေတြ လိုက္လုပ္ေအာင္ ေျခာက္လန႔္ထားသည့္ အရာဟုသာ ျမင္ေလသည္။ သူမ ကိုယ္တိုင္လည္း ရမက္ဆႏၵ ျပင္းၿပ သူေလးမို႔ သူမ ေယာက္်ား ကပ္ကိုး ဖီးရွိတာ သိရေတာ့ အေတာ္ သေဘာေခြ႕ခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း လင္းခန႔္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ ရွိေစရန္ သူမ ကိုယ္တိုင္က မခုတ္တတ္သည့္ ေၾကာင္လို ေဆာင္ ခဲ့ရင္းမွ လင္းခန႔္ ကို အလို လိုက္သလို ႏွင့္ သူမ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခဲ့သည့္ သူေလး လည္းျဖစ္ေလသည္။
ယခု ေတာ့ ေတာ္႐ုံ မိန္းခေလး ဆိုလၽွင္ တအံ့တၾသ ျဖင့္ အထိတ္တလန႔္ ရွက္ေၾကာက္ သြားၿပီး နားမလည္နိုင္ ျဖစ္ရမည့္ အေျခအေနမ်ိဳးတြင္၊ ဆုေဝ ကေတာ့ စိတ္တက္ႂကြ ကာ တဏွာ ရမက္ ပင္ ထိုးထလာရေလသည္။ ဗီဒီယို ထဲ မွ သူမ ေယာင္းမ ျဖစ္သူ ေဒါက္တာ ဝါဝါစိုး ၏ ရမက္ထန္ေနေသာ မ်က္ႏွာေပးျဖင့္ သူမ မသိသည့္ တစိမ္းေယာက္်ား တေယာက္ ၏ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လိုး ေနသည္ကို အရသာခံေနပုံမွာ အေတာ္ပင္ ဖီး တက္စရာ ျဖစ္ေနေလသည္။
ဆုေဝ မွာ လည္း သူ႔ေယာင္မ လိုက္ဖ္ရွိုး ဗီဒီယို ကို ၾကည့္ရင္း သူမ ပိပိေလး မွ အရည္ၾကည္တို႔ စိမ့္စို လာခဲ့သည္မို႔ သူမ လက္ကေလးျဖင့္ အသာအယာ ပင္ ထမိန္ေပၚမွ ဖိပြတ္လိုက္မိသည္။ သူမ ေရွ႕ကို အနည္းငယ္တိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ လိုးရွင္းေတြ ျဖင့္ ေျပာင္တင္းေနေသာ သူမ အကို ေက်ာ္ႀကီး ၏ လီးႀကီး၊ လီးႀကီးမွာ ေပၚသို႔ ေထာင္မတ္ေနၿပီး ေက်ာ္ႀကီး လက္သီးဆုပ္တြင္းက ဝင္သြားလိုက္ ေခါင္းျပဴထြက္လာလိုက္ ျဖစ္ေနေလသည္။ ဆုေဝ ငုံ႔ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ ထို လီးထိပ္မွ အျဖဴေရာင္ သုတ္ရည္မ်ားက ႁဖြတ္ကနဲ ႁဖြတ္ကနဲ ပန္းထြက္လာခဲ့ရာ ႐ုက္တရက္ မို႔ အို႔ကနဲ လန႔္ ေအာ္လိုက္မိေလသည္။ ေက်ာ္ႀကီးမွာ နားက်ပ္ တပ္ ထားေသာ္လည္း သူ႔ေခါင္းနားက ထြက္လာေသာ အာေမဋိတ္ သံ ႏွင့္ လူရိပ္ေၾကာင့္ အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္မိေလသည္။
“ဟင္ ဆုေဝ.. နင္…..အိုး…..
အခန္း ၁၀။
ေက်ာ္ႀကီးမွာ ဆုေဝ ကို ေတြ႕ေနရေသာ္လည္း သူ႔လက္ကေတာ့ ရပ္လို႔ မရေတာ့ပါ။ လရည္စထြက္ေနၿပီမို႔ သူ႔အလိုလို ဆက္တိုက္ ေဆာင့္ထု ရင္း လရည္ေတြ တႁဖြတ္ႁဖြတ္ပန္းထြက္ေစလိုက္ေတာ့သည္။ ဆုေဝမွာလည္း ထို အေျခအေန ေရာက္ေနမွေတာ့ မထူးေတာ့ၿပီမို႔ အခန္းေျခရင္းမွာ လွန္းထားသည့္ သူ႔ အကို လုံျခည္တထည္ကို ယူၿပီး လရည္ေတြ က်ကုန္သည့္ စားပြဲ တို႔သူ႔အကို ရင္ဘတ္တို႔ကို လိုက္သုတ္ေပးရွာေလသည္။ ေက်ာ္ႀကီးမွာ လရည္ေတြ ကုန္သြားသည္အထိ ညႇစ္ထုတ္လိုက္ၿပီး မွ ဆုေဝလက္မွ သူ႔လုံခ်ည္စကို ဆြဲယူဖို႔ ႀကိဳးစားေလသည္။ ဆုေဝက၊
“ထားလိုက္စမ္းပါ ကိုကို ကလည္း ဆု သုတ္ေပးပါ့မယ္၊ ခုမွ ေတာ့ ရွက္မေနပါနဲ႔ေတာ့ ဆုလည္း အပ်ိဳ မဟုတ္ပါဘူး”
“ဟာ ဒါေပမဲ့ နင္က ငါ့ ညီမ ေလ မေကာင္းပါဘူး”
“အမေလး ဆု လည္း ေယာက္်ား နဲ႔ပါ ဒါေတြ ရိုးေနပါၿပီ”
ဆုေဝ သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚမွ လရည္ေတြ သုတ္ေပးေနတာကို လိုက္ဆြဲရင္း သူ႔မ်က္လုံးေတြက လက္ေတာ့ေပၚ ေရာက္သြားၿပီး ဝါဝါစိုး တို႔ လိုးေနၾကဆဲကို ျမင္ေနရသျဖင့္ လက္ေတာ့ကို ပိတ္ဖို႔ လက္လွမ္းလိုက္သည္။
“ဟာ ထားလိုက္ပါအုံး ကိုကို၊ မမဝါ တို႔ ပြဲက ၾကည့္ေကာင္းေနတာ၊ ဆုလည္း ၾကည့္ခ်င္တယ္”
ေက်ာ္ႀကီးမွာ မ်က္ႏွာႀကီး နီၿပီး အရွက္ႀကီး ရွက္ေနမိေလသည္။ သူ႔မိန္းမ ကို သူမ်ား လိုးေနတာ ၾကည့္ရင္း သူက ဂြင္းထု ေနသည္ကို ညီမ ျဖစ္သူက မိသြားသည္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ေတာင္ ေျပာလို႔ ေကာင္းသည့္ အရာ မဟုတ္ဘူး မဟုတ္လား။
“နင္ ဘယ္သူ႔ မွ ေလၽွာက္မေျပာနဲ႔ေနာ္၊ “
“ကိုကို ကလည္း ဆု က ကေလး မဟုတ္ပါဘူး၊ ဆုမွာလည္း ေယာက္်ား နဲ႔ပါ”
“အင္းေလ ဒါေပမဲ့ ဒါက ပုံမွန္ ေယာက္်ား ေတြ ခြင့္လႊတ္နိုင္တဲ့ ကိစၥမွ မဟုတ္တာကို”
“အယ္ မယ္ ကိုကို က ကိုကို တေယာက္ထဲ ကပ္ကိုး ဖီလင္ ရွိတယ္ထင္လို႔လား”
“ဟင္ နင္က လည္း ကပ္ကိုး ေတြ ဘာေတြ သိလို႔ပါလား”
“ဟြန္း သိ႐ုံတင္ဘယ္က မလည္း ကိုကို ရဲ့”
“နင့္ စကားႀကီးက ဘာႀကီးလဲ သိ႐ုံတင္မက ဆိုတာ ဘာသေဘာလဲ”
“ဆု လင္ကလည္း အတူတူ ပဲ ကိုကို႔ လို ကပ္ကိုး သမားပဲ အာ့တာေျပာတာ”
“ဟင္”
ေက်ာ္ႀကီးတေယာက္ လက္ေတာ့ မွန္သား ေပၚမွာ ဝါဝါစိုး တေယာက္ အလိုးခံေနတာကိုေတာင္ ခနေမ့သလို ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ သူက ေတာ့ သူတေယာက္ထည္း ရွားရွားပါးပါး ကပ္ကိုး ရွိေနသူဟု ထင္ၿပီး ဘယ္သူနဲ႔ မွ မေျပာရဲ မဆိုရဲ ၿငိမ္ကုတ္ေနရသူ ျဖစ္ရာ ယခု ေတာ့ ညီမ ေယာက္်ား က ကပ္ကိုး ဆိုေတာ့ သူစိတ္ထဲ အရမ္း စိတ္ဝင္စားသြား ခဲ့သည္။
“နင္တကယ္လား.. နင့္ကို သူက ေျပာျပလို႔လား”
ဆုေဝ က လက္ေတာ့ စခရင္ကို မ်က္ေတာင္မခပ္ ၾကည့္ေနရင္းက ေက်ာ္ႀကီးကို ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္ႀကီးက အားမလို အားမရျဖင့္ ၊
“သူက နင္နဲ႔ ရၿပီး ဘယ္ေလာက္က်မွ နင္က သိရတာလဲ၊ နင့္ကို သူက ဘယ္လိုစေျပာတာလဲ ေျပာစမ္းပါအုံးဟ”
“ဟာ ကိုကို ကလည္း ေျပာမွာ ေပါ့၊ ျဖည္းျဖည္းေပါ့၊ ဟိုမွာ မမဝါ တို႔ ၿပီးေတာ့ မယ္ ဟိုလူႀကီး ေဆာင့္ေနတာ ျမန္လာၿပီ”
ေက်ာ္ႀကီး လည္း လက္ေတာ့စခရင္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဇြဲမာန္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက တကယ္ျမန္လာသည္ ၾကမ္းလည္း ၾကမ္းလာသည္။ ဆုေဝက ေက်ာ္ႀကီး နား မွ ျပဳတ္က်သြားေသာ နားက်ပ္ကို ေကာက္ကာ ေက်ာ္ႀကီး ကို တဖက္ေပးၿပီး သူမ နားမွာ လည္း တဖက္တပ္လိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး ၿငီးသံ ႏွင့္ ဇြဲမာန္ အသက္ရႈ ျပင္းျပင္း အသံကို ၾကားေနရသည္။
“အားးးးး ..ဇြဲ ..ျမန္ျမန္.. ျမန္ျမန္..မ မ ၿပီးေတာ့မယ္...အိုးးးးးး ရွီးးးးးးးးး ကၽြတ္စ္…..ကၽြတ္စ္…”
“ဖြတ္..ဖတ္...ႁပြတ္..ဖတ္…”
ခန အၾကာတြင္ ဇြဲမာန္က လရည္ေတြ ဝါဝါစိုး ေစာက္ဖုတ္ထဲ ပန္းထည့္လိုက္ပုံ ရသည္။ ဝါဝါစိုး ကို ေက်ာ္ေပၚမွ ဖက္လၽွက္ ဝါဝါစိုး ဖင္ႏွင့္ သူ႔ေပါင္ၿခံကို ဖိကပ္ထားလိုက္တာ ေတြ႕ေနရသည္။ ေနာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ေခြလၽွက္ က် သြားေတာ့သည္။ ဆုေဝ က သူ႔အကို ကို ျပဳံးေစ့ေစ့ ျဖင့္ ၾကည့္ရင္း၊
“မမဝါ ဒီေန႔ အလုပ္ဖြင့္တယ္မလား သူ အလုပ္မသြားေတာ့ဘူးလား”
“အင္း သူ အလုပ္သြားမလို႔ ေရခ်ိဳးၿပီးကာ စ အဲေကာင္ ဝင္လာၿပီး အတင္း လုပ္တာ ၾကည့္ရတာ ျမန္ျမန္ၿပီးမွ အလုပ္သြားလို႔ ရမယ္ဆိုၿပီး အဲေကာင္ အလို လိုက္လိုက္တာထင္ပါတယ္”
“ဟင္းဟင္း ဆု ေတာ့ မထင္ပါဘူး၊ ခု မွ ပြဲက ေသြး ပူ လုပ္တုန္းနဲ႔တူပါတယ္၊ မမဝါ ဒီေန႔ ေတာ့ အလုပ္သြားျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုကို ေလာင္းမလား”
“ဟာ နင္က လည္း ေတာ္ေတာ္ သိေနတယ္ ဟုတ္လား ဆရာမႀကီး ၊ ငါမေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး”
“ကိုကို ေရာ အလုပ္မသြားဘူးလား၊ ဟိုက္ အခု မွ သတိရတယ္ ကိုကို႔ကို အလုပ္သြားဖို႔ ေနာက္က်ေနၿပီ ဆိုၿပီးေတာ့ ဆိုလာေခၚတာ၊ ခစ္ခစ္။ ကြန္ျပဴတာမွ မမဝါ ပုံေတြကလိုက္ရေတာ့အကုန္ေမ့ကုန္ တာ အဟိ”
“အင္း ငါလည္း မသြားေတာ့ပါဘူး ဟာ ေနာက္က်ေနၿပီ၊ ေဟ့ ဒါနဲ႔ နင့္ေယာက္်ား လင္းခန႔္ ေရာ ဘယ္မွာလည္း ၊ သူ႔ကို ဘာမွ ျပန္မေျပာနဲ႔ေနာ္”
“သူ အရက္နာက်ၿပီး အိပ္ေနတယ္။ ဒီေန႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ထနိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ပူမေနနဲ႔၊ အယ္မယ္ ေမာင္ သိသြားလို႔ ကေတာ့ ေမာင္နဲ႔ ကိုကို နဲ႔ က ေဘာ္ဒါ အရင္း ႀကီးေတြ ျဖစ္သြားမွာ သူက လည္း ဝါသနာ ႀကီးသလား မေမးနဲ႔”
ထို အခ်ိန္တြင္ ဝါဝါစိုး ႏွင့္ ဇြဲမာန္ တို႔ မွာ တေယာက္ ႏွင့္ တေယာက္ရင္း က ႏူတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္နမ္း ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ေနရသျဖင့္ ဆုေဝ က ေက်ာ္ႀကီးကို တေတာင္ျဖင့္ တြက္ကာ ေမးထိုး ျပလိုက္သည္။
“ေတြ႕တယ္ မဟုတ္လား ဆုေျပာတာ သူတို႔က အခု မွ ေသြးပူ ေလ့က်င့္ခန္း စတုန္းပါ ဆို ခစ္ခစ္”
ဇြဲမာန္က လွဲေနရာမွ အရင္ထရပ္လိုက္ၿပီး အခန္းထဲက ထြက္သြားသည္။ ဝါဝါစိုး ကေတာ့ မွိန္းၿပီး က်န္ခဲ့သည္။ ခနအၾကာ ဇြဲမာန္လက္ထဲ မွာ ေရစို သဘက္ကေလး တထည္ပါလာသည္။ ဝါဝါစိုး ကို လက္ဆြဲကာ ၾကမ္းေပၚမွ ထေစၿပီး ကုတင္ေပၚ ေခၚသြားကာ ပက္လက္ကေလး လွဲေစလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မွ ဝါဝါစိုး ေစာက္ဖုတ္ ေပါင္ၿခံတို႔ကို ေရစို သဘက္ ကေလးျဖင့္ သုတ္ကာ သန႔္ရွင္း ေပးေနသည္။ ယခုေတာ့ ဆုေဝတို႔ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ ေက်ာ္ႀကီး ကုတင္ေပၚ မွာ ထိုင္ၿပီး လိုက္ဖ္ရွိုးကို ၾကည့္ေနၾကသည္။ လင္းခန႔္ မွာ ဘယ္လို မွ နိုးမွာမဟုတ္ေၾကာင္း ဆုေဝက ေျပာေသာ္လည္း ေက်ာ္ႀကီးက လိုရမယ္ရ အိပ္ခန္းတံခါးကို သြားပိတ္ထားလိုက္သည္။ ေမာင္ ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ နားက်ပ္ကို တေယာက္ တဖက္ စီယူကာ နားထဲ ထည့္ထားရင္း က ဝါဝါစိုး တို႔ အတြဲကို ထိုင္ၾကည့္ေနၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။
ဝါဝါစိုး ကို သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ေပးေနေသာ ဇြဲမာန္ကို ၾကည့္ရင္း ဆုေဝ က ေက်ာ္ႀကီးကို တံေတာင္ ႏွင့္ တြက္လိုက္ကာ၊
“မမဝါ ဘဲ က အဲလို ဂ႐ုစိုက္တာပါလား ခစ္ခစ္ ကိုကို ေရာ မမဝါကို အဲလို လုပ္ေပးဖူးရဲ့လား”
ေက်ာ္ႀကီး ကေခါင္းရမ္းျပလိုက္သည္။ သူတို႔ ၾကည့္ေနစဥ္မွာ ပင္ ဇြဲမာန္က ဝါဝါစိုး ကို သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ၿပီးသြားသျဖင့္ သဘက္ ကေလးကို ကုတင္ေဘး ခုံေပၚ တင္မည္အျပဳ၊ ဝါဝါစိုးက ထၿပီး လွမ္းယူလိိုက္ သည္။ ဇြဲမာန္ ရင္ဘတ္ကို သူမ လက္တဖက္ျဖင့္ တြန္းလိုက္ကာ အိပ္ယာေပၚ ပက္လက္လွဲေစၿပီး ဇြဲမာန္ လီးႀကီး ႏွင့္ ေပါင္ၿခံတို႔ကို သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေပးေလသည္။ ဇြဲမာန္ လီးႀကီးကို ေသျခာ သုတ္သင္ေပးကာ ေဂြးဥႀကီး ႏွစ္လုံးကိုလည္း မၿပီး သန႔္စင္ေပးသည္။ ဆုေဝ က ေက်ာ္ႀကီး ကို တံေတာင္ျဖင့္ တြက္လိုက္ကာ စပ္ၿဖီးၿဖီး မ်က္ႏွာျဖင့္ ၾကည့္ေလသည္။ ေက်ာ္ႀကီးက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။ ဝါဝါစိုး က ဇြဲမာန္ ႏူတ္ခမ္းေလးကို ငုံ႔နမ္းလိုက္ၿပီး အိပ္ယာက ထလိုက္သည္။ ဇြဲမာန္က ဝါဝါစိုး လက္ကို လွမ္းဆြဲထားရင္း၊
“ဘယ္သြားမလို႔ လဲ မမဝါ၊ “
“ေကာင္ဆိုးေလး နင္လုပ္တာ နဲ႔ ေနာက္က်သြားၿပီေလ၊ အလုပ္က ခု အခ်ိန္မွ သြားလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ဆရာဝန္ႀကီး ဆီ ဖုံးဆက္ၿပီး ေတာင္းပန္ရအုံးမွာ ခနေနအုံး၊ စားစရာလည္း တခုခု လုပ္လိုက္အုံးမယ္”
ဝါဝါစိုး အခန္းထဲက ထြက္သြားၿပီး ဇြဲမာန္တေယာက္ထဲ အိပ္ယာေပၚမွာ က်န္ခဲ့ေတာ့မွ ေက်ာ္ႀကီးက လက္ေတာ့ စခရင္ မွ မ်က္ႏွာခြာလိုက္ၿပီး ဆုေဝ ဘက္လွည့္ကာ၊
“ကဲ ေျပာစမ္း ပါအုံး နင့္လင္ က ကပ္ကိုး ဆိုတာကို နင္ဘယ္ေတာ့မွ သိတာလည္း”
“ဆုတို႔ သမီးရီးစား ဘဝ ကတည္းက သိတာ အဟီး၊ ကိုကို အြန္လိုင္းက ျမန္မာ ေအာစာ ေတြ ဖတ္ဖူးလား “
“ဟင့္အင္း မဖတ္ဖူးဘူး”
“အင္း ေနာက္မွ ေပးဖတ္ရမယ္၊ ထူးျခား ဆိုတဲ့ လူေရးထားတဲ့ အေရျခဳံ တို႔ မွန္သားေပၚက အက္ေၾကာင္းမ်ား တို႔ ဖတ္ၿပီး ရင္ ကိုကို ခိုက္သြားမယ္၊ အရမ္း ဖီးတာ၊ ထားပါေတာ့ အဲဒါေနာက္မွ ကိုကို႔ ကို ေပးဖတ္မယ္၊ ဆု လည္း အရင္က မဖတ္ဖူးဘူး၊ ေမာင္ က အရမ္း ဖတ္တာ၊ သူက မယားေတာသူ ဆိုတဲ့ ဇာတ္လမ္းကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ ကပ္ကိုး ဖီး အရမ္းလာေနတာ၊ ပထမ ဆု ကို မေျပာရဲဘူး၊ ေနာက္ေတာ့ ေဖ့ဘုပ္ေပၚမွာ သူနဲ႔ ဖရင့္ ျဖစ္ေနတဲ့ နိုင္ငံျခား က အကိုႀကီး တေယာက္ နဲ႔ မက္ေဆ့ဂ်ာမွာ ေျပာၾကရင္း နဲ႔ အဲဒီ အကိုႀကီးက သူ႔ကို အႀကံေတြ ေပးတယ္၊ မယားေတာသူ အစရွိတဲ့ အြန္လိုင္း ေပၚက ကပ္ကိုး ဇာတ္လမ္းေတြ၊ ေပးဖတ္ပါလားေပါ့၊ အဲဒါ နဲ႔ ဆုလည္း စဖတ္ဖူးတာ၊ ဖတ္ၿပီးေတာ့ အာ့မ်ိဳး အျပင္မွာ တကယ္ရွိနိုင္လားေပါ့။ ေမာင့္ကို ေမးတယ္ ေမာင္က ရွိတယ္ေပါ့၊ ေမာင္ကိုယ္တိုင္လည္း ဖီးရွိတယ္ေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ စိတ္ခ်ရတဲ့ သူမ်ိဳးမွ ပဲ သူက ေပးလုပ္ခ်င္တယ္ေပါ့၊ ဆု ကိုလည္း စမ္းၾကည့္ခ်င္လား လို႔ ေမးတယ္၊ ဆု က မသိဘူး ၊ ဆုက ေတာ့ ေၾကာက္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္”
“အင္း”
“ေနာက္ေတာ့ ေမာင္က သူ႔ရဲ့ဖရင့္ကို ဆု ရဲ့ ကိုယ္လုံးတီး ပုံေတြ ျပတယ္။ အစပိုင္းက မ်က္ႏွာေတာ့ မျပဘူးေပါ့ ဖုံးထားတယ္၊ အဲဒီ ဖရင့္ က ဆု ရဲ့ ကိုယ္လုံး က လွေၾကာင္း၊ ေမာင့္ကို အဲလို ေစာ္မ်ိဳး ရတာ ကံေကာင္းေၾကာင္းေတြ ေျပာတယ္၊ တစိမ္း ေယာက္်ား တေယာက္က ကိုယ့္ ကိုယ္လုံးတီး ပုံကို ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ေယာက္်ား နဲ႔ လွတယ္ မိုက္တယ္ ဘာညာေျပာေနတာကို ဆု လည္း ဖီးတက္တာေပါ့၊ ေနာက္ ဆု တို႔ လက္ထပ္ၿပီး ၾကေတာ့ ေနာက္ပိုင္း ဆုနဲ႔ သူ နဲ႔ဆက္ဆံေနတာ ကိုလည္း သူ႔ဖရင့္ ကို ရိုက္ျပတယ္ေလ။ ေနာက္ ဆုကို သူ႔ဖရင့္ နဲက ခ်ပ္ၾကည့္ပါလား ဆိုၿပီး ေျပာတယ္။ ဆု ကလည္း သူ႔သူငယ္ခ်င္း က ကိုယ့္ကိုလည္း တကိုယ္လုံး ျမင္ဖူး ေနၿပီးသား၊ ေနာက္ၿပီး အေဝးႀကီးမွာ ေနတယ္ ဆိုေတာ့ အရဲစြန႔္ ၿပီး စခ်ပ္ ၾကည့္တယ္။ အဲဒီ အကိုႀကီး က အရမ္း နားလည္မႈ ရွိတယ္၊ စကားေျပာလည္း ေကာင္းတယ္၊ အဲဒါ သူနဲ႔ ေျပာရင္း ေျပာရင္း က ဆက္ခ္ ခ်ပ္တဲ့ အဆင့္ထိ ေရာက္ကုန္တယ္။ ေနာက္ ေတာ့ အဲဒီ အကိုႀကီးက ကိစၥတခု နဲ႔ ျမန္မာ ျပည္ လာစရာရွိတယ္ ဆိုေတာ့ ေမာင္က ဆု ကို ေတြ႕ၾကဖို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီ အကိုႀကီး ကလည္း ေရာက္ရင္ ဆုကို ေတြ႕ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတယ္၊ ဆု ကေတာ့ ရွက္လည္း ရွက္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေမာင္က ေျပာတယ္ အတူတူ သြားေတြ႕ ၾကမယ္ေပါ့၊ ဆု ဖီးလာရင္ ဆု သပ္သပ္ေတြ႕ေပါ့ လို႔ ေျပာတယ္၊ အဲဒါနဲ႔ အဲဒီ အကိုႀကီး ရန္ကုန္ေရာက္လာေတာ့ ဆုတို႔ သြားေတြ႕ၾကတယ္”
သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနစဥ္ လက္ေတာ့ စခရင္ေပၚတြင္ ဝါဝါစိုး ဝင္လာသည္။ ဝါဝါစိုး မွာ အေပၚမွ စြပ္က်ယ္လိုလို တန႔္ေတာ့ ကို ဘရာဇီယာ မပါပဲ ဝတ္ထားၿပီး ေအာက္မွာ အရမ္းတိုၿပီး ဖင္တျခမ္း ေပၚသည့္ ေဘာင္းဘီတိုကေလး ႏွင့္ ျဖစ္သည္။ လက္ထဲမွာေတာ့ လင္ဗန္းတခု ႏွင့္ စားစရာမ်ား ယူလာသည္။ ဇြဲမာန္က အိပ္ေနရာမွ ထလိုက္ၿပီး ဝါဝါစိုး ႏွင့္ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့ နမ္းလိုက္ရင္း ကုတင္ေစာင္းမွာ ထိုင္ၾကလၽွက္ အစားအေသာက္မ်ား ကို စားေနၾကသည္။
“မမဝါက တယ္ဟုတ္ပါလား အျပဳအစု ေရာ အေကၽြး အေမြးကို အခ်က္အျပဳတ္ေရာ ေတာ္ပါ့၊ ငါ့အကို ကံေကာင္းတာပဲ၊ ခစ္ခစ္၊ ဒါမွ မဟုတ္ သူ႔ေယာက္်ား ကိုေတာ့ အဲလို မဟုတ္ပဲ နဲ႔ သူ႔ ဘူးကိုပဲ အဲလို ျပဳစု သလားမသိပါဘူး အဟီး”
ေက်ာ္ႀကီး မွာ ဘာမွ ျပန္မေျပာ ဆုေဝ ေျပာသည္မွာ မွန္ေနသည္မို႔ မ်က္ႏွာ တခ်က္ နီရဲ သြားေလသည္။
ၿပီးပါၿပီ
